ژانویه سیاه؛ روز ایستادگی مردم جمهوری آذربایجان در مقابل ارتش شوروی+تصاویر

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، امروز سی و یکمین سالگرد فاجعه 20 ژانویه 1990 باکو است که از آن به عنوان ژانویه سیاه (قارا یانوار) یاد می‌شود.

شب 19 تا 20 ژانویه 1990 با فرمان میخائیل گورباچف رهبر اتحاد جماهیر شوروی با حمله مردمی که در مقابل حکومت نظامی به خیابانها آمده بودند، زخم بزرگی بر پیکره جمهوری آذربایجان وارد آمد و ارتش شوروی در یک اقدام وحشتناک دست به قتل‌عام مردم این جمهوری زد.

در سال 1990 به دنبال جریانات استقلال‌طلبانه مردم جمهوری آذربایجان و تلاش ارامنه برای استقلال منطقه خودمختار قره باغ، تاریخ قفقاز شاهد صفحه جنایتی شد که هرگز با مشابه آن روبه‌رو نشده بود. شبی که در آن ارتش شوروی در مقابل آزادی و آزادگی ایستاد و دست به چنان قتل‌عام هولناکی زد که کوچه و میدان‌های باکو از شدت فاجعه لباس خون به تن کرد. در این روز مردم جمهوری آذربایجان در برابر ظلم و استبداد ایستادند و با خون خود صفحه زرینی در تاریخ این کشور خلق کردند.

هرچند که در این روز زنان و مردان و کودکان بی‌گناه زیادی جانشان را از دست دادند اما این مردم جمهوری آذربایجان بودند که با استقامت و رشادت پیروز میدان شدند چراکه آزادمردان پیر و جوان این کشور جان بر کف نهاده، آزادی را برای هم‌وطنان خود به ارمغان آوردند.

در این فاجعه بیش از 60 هزار سرباز شوروی برای فرونشاندن جریان استقلال‌طلبی مردم جمهوری آذربایجان شرکت کرده بودند و در این روز نیروهای سرکوبگر حتی آمبولانس‌ها و امدادرسانانی که برای کمک به مجروحان آمده بودند مورد هجوم قرار دادند.

طبق آمار رسمی وزارت خارجه شوروی سابق، در جریان سرکوب مردم باکو 137 نفر کشته و 744 نفر زخمی و 841 نفر نیز توسط نیروهای دولتی دستگیر شدند. اما آمار غیررسمی تعداد قربانیان را 300 کشته اعلام کرده است.

همچنین طبق آمار اعلامی از طرف وزارت کشور آن زمان، بیش از 200 منزل مسکونی در همان روز تخریب و بیش از 80 خودرو نیز به آتش کشیده شد.

واله حسین‌اوا (54) نیز از شاهدان عینی «ژانویه سیاه»  در این خصوص به خبرگزاری آناتولی گفت: جاده‌ها را با کامیون ها و تجهیزات ساختمانی بسته بودیم. مردم نیز در جلوی آنها تجمع کرده بودند.

پس از مدتی سه تانک در مقابل‌ ما گارد گرفتند. ابتدا سربازان (شوروی) شروع به اهانت به مردم کردند اما ما هیچ پاسخی به تحریکات آنها ندادیم. ساعات 23:45 صدای تیراندازی آمد و پس آز آن مردم را به گلوله بستند. آنها تانک ها را نیز بر روی خودروها رانده و مردم برای حفظ جان خود پشت کامیون‌ها و ماشین ها پناه می گرفتند. کامیونی را که من نیز پشت آن بودم زیر گرفتند. تلاش کردم از جایم بلند شوم اما نتوانستم. همه جا پر از کشته ها و زخمی ها بود. سربازان شوروی هر کس را که سر بلند می کرد، با تیر می زدند. مرا نیز مرده فرض کرده و از کنارم گذشتند.

مردم جمهوری آذربایجان جنایات و فاجعه 20 ژانویه را هیچ‌گاه فراموش نکرده‌‌اند و در سال 2000 بنای یادبود و خیابان شهدای این فاجعه را به نام «شهیدلر خیابانی» افتتاح کردند.

مردم این کشور همه‌ساله در روز بیستم ژانویه، این رویداد را با احترام یاد می‌کنند و این فاجعه را تا ابد در صفحات خونین حافظه کشور خود ثبت کرده و به عنوان روز ماتم گرامی می‌دارند.

در سال 1995، گورباچف ​​با بیان اینکه، "اعلام وضعیت اضطراری در باکو بزرگترین اشتباه کار سیاسی من بود، از ملت آذربایجان عذرخواهی کرد.

انتهای پیام/