روایت تسنیم از نوعروسی که در جمعه‌خونین سال ۶۶ به‌دست آل‌سعود به شهادت رسید + فیلم
گروه استانها ـ «نوعروس» صفحات زندگی ساده و بی‌تکلف«رقیه رضایی» تازه عروسی آرام و شوخ طبع را به‌تصویر کشیده که در جمعه‌خونین سال ۶۶ به‌دست عمال آل‌سعود به شهادت رسید.
به‌گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین شهیده‌رقیه‌رضایی در 22 فروردین سال 1344 در خیابان عبیدزاکان شهر‌قزوین چشم به‌جهان گشود، وی در دوران تحصیل در مقطع دبیرستان، با پشتوانۀ فرهنگی و معنوی که محصول خانواده متدینش بود، دچار یک تحول عظیم فکری شد و علاوه بر سیر و سلوک معنوی، تمام ذهنیت خود را حول محورِ پیشرفت فرهنگی و اعتقادی مردم، به‌خصوص قشر محروم و ضعیف جامعه معطوف کرد.
وی در دوران کوتاه جوانی‌اش علاوه بر عضویت فعال در حزب جمهوری اسلامی، در کسوت معلم امور تربیتی رهسپار کردستان و سیستان و بلوچستان شد و در آن دیار و نیز در زادگاهش قزوین خدمات ارزنده‌ای از خود به یادگار گذاشت.
این بانوی مهربان و باوقار در ماه ذی‌الحجه سال 1366 به نیابت از مادر راهی سفر حج شد و او که سالیان سال آرزوی شهادت داشت، در روز جمعه خونین توسط عمال سعودی و در حین انجام مناسک برائت از مشرکین دعوت حق را لبیک گفت و به فیض شهادت رسید.
زینت‌السادات موسوی نویسنده کتاب «نوعروس» در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین با بیان اینکه شهید رقیه رضایی به عنوان شهید شاخص سال 1395 معرفی شده بود اظهارداشت: آشنایی قبلی من با سجایای ارزشمند و کرامات عدیده این شهید انگیزه‌ای شد تا پیشنهاد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس را برای نگارش اثری در ارتباط با این بانوی بزرگوار بپذیرم.
نویسنده کتاب نوعروس افزود: هدف این کتاب زنده نگه‌داشتن سجایای ارزشمند اخلاقی و کرامات شهید رقیه رضایی است که داستان‌وار، سرگذشت و مسایل مهم زندگی 22 ساله و تلاطم‌های روحی او را به تصویر کشیده است.
وی با بیان اینکه در ابتدا در نظر داشتم که خاطرات این شهید والا مقام را در قالب یک مستند مکتوب به جامعه ارائه نمایم، خاطرنشان کرد: متاسفانه پس از گذشت سه دهه از شهادت این بانوی بزرگوار تهیه کتاب به صورت مستند دچار خلاهایی شد که راهکار آن تنها در بازآفرینی داستانی بود.
این نویسنده برجسته قزوینی ادامه داد: البته این سختی‌ها و مشکلاتی که در سر راه نگارش این کتاب وجود داشت به یاری خدا و برکات به‌جامانده از این شهیده رفع و در نهایت نگارش کتاب آغاز شد.
نویسنده کتاب نوعروس با بیان اینکه در این کتاب سعی بر این بود تا با رعایت امانتداری، وقایع تاریخی با عناصر داستانی تلفیق و ترکیب شود، گفت: تلاش شده که مستندات تاریخی حتی در حد دیالوگ‌ها نیز تحریف نشوند.
موسوی خاطرنشان کرد: در طول تاریخ بشریت افرادی به دنیا می آیند که علاوه بر گذران زندگی به بهترین و انسانی‌ترین شکل ممکن، زیبا و تحسین برانگیز و گاه اعجاب انگیز رخت از جهان می بندند و صحه بر اشرف مخلوقات بودن خود می گذارند.
وی با بیان اینکه اینگونه افراد در ادبیات دینی و ملی ما، نام شهید می‌گیرند افزود: گاهی اوقات شایستگی انسان ها تنها در زندگی شان خلاصه نمی شود، بلکه چگونه به دنیا آمدن، زیستن و از دنیا رفتن آنها، میزان شرافت، کرامت و عظمت انسانیشان را به اثبات می‌رساند.
بی‌مهری به ادبیات حوزه دفاع‌مقدس از سوی نویسندگان و مخاطبان
موسوی عنوان کرد: به مدت 10 سال است که در حوزه ادبیات دفاع مقدس مشغول فعالیت هستم و در طی این سال‌ها آثار مستند و داستانی متعددی به سپهر ادبیات شهرمان هدیه کرده‌ام که امیدوارم همشهری های عزیزم پذیرای آنها باشند.
این نویسنده قزوینی ادامه داد: آثاری مانند معرفی منطقه عملیاتی گیلان غرب، منطقه جنگی چنگوله و چیلات، زندگینامه پدر شهید منوچهر مهجور (فرمانده عملیاتی بانه و منطقه غرب) تحت عنوان «مرد روزهای بارانی»، خاطرات بانوان امدادگر قزوینی «به قول پروانه‌ها» و همچنین خاطرات جانباز محمد بابایی (معاون مجتمع قضایی دادگستری تهران) را تدوین کرده‌ام.
موسوی افزود: زندگینامه جانباز مصطفی نجفی در قالب داستانی با نام «مثل خواب دم صبح» انتشارات حوزه هنری و همچنین بانو پرپینچی (همسر شهید جلال ذوالقدر) را نیز با عنوان «ماه و پروین» ارائه داده‌ام.
این نویسنده قزوینی با بیان اینکه متأسفانه ادبیات دفاع مقدس باوجود وفور آفرینش آثار متعدد در سال‌های اخیر، مخاطبان عام خود را ازدست‌داده است، خاطرنشان کرد: شخصیت محوری، پراکنده نویسی، موازی کاری، یکنواختی و عدم تنوع در سبک نگارش از آفات این حوزه محسوب شده و می‌توان با ارزیابی کارشناسانه ادعا کرد این قصور و کوتاهی نه از جانب خوانندگان که تا حدودی از سوی نویسندگان فعال در این عرصه ایجاد شده است.
وی عنوان کرد: امروزه در فضای ادبیات داستانی و خاطره نگاری می‌توان امیدوار بود که مشکلات موجود در این حوزه با ارائه آثار پرمحتوا و خلاقانه‌تر برای جلب نظر مخاطب، حل شود.
گزارش از سحر علیخانی
انتهای پیام/ش
