آیا تصمیم ترامپ برای بازگرداندن نیروها از آلمان به استقلال امنیت اروپا می‌انجامد؟
بعد از انتشار تصمیم اخیر ترامپ برای بازگرداندن بخش اعظمی از نیروهای خود از خاک آلمان بحث‌های زیادی درباره لزوم استقلال امنیت اروپا از آمریکا در این اتحادیه شگل گرفته است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، "دویچه وله" آلمان در مطلبی به عواقب احتمالی تصمیم اخیر ترامپ برای بازگرداندن بخشی از نیروهای خود از خاک آلمان پرداخته و نوشت: بعد از تصمیم آمریکا برای بازگرداندان بخشی از نیروهای خود از آلمان لحن درخواست ها برای مسئولیت بیشتر اروپایی در سیاست دفاعی بلندتر شده است و البته حالا این پرسش مطرح است که آیا اروپاییان می توانند امنیت خود را به تنهایی در دست گیرند؟
دویچه وله در ادامه نوشت: شوک این تصمیم آمریکا هنوز برطرف نشده است. چند روز بعد از اعلام دونالد ترامپ مبنی بر اینکه می خواهد بخشی از نیروهای خود مستقر در خاک آلمان را عقب بکشد این مسئله همه سطوح سیاسی در اروپا را درگیر خود کرده است. شهرداران در مناطق ضعیف نگران کاهش گسترده قدرت خرید هستند، وزیر امور خارجه آلمان نگران ضعف بیشتر مناسبات آمریکا- آلمان است و مسئولان نظامی در اروپا هم این پرسش را مطرح می کنند که این تصمیم آمریکا چه مفهومی برای ساختار امنیت اروپا دارد. بالاخره آلمان سنگ بنای اصلی استراتژی دفاعی آمریکا در اروپا و مقر تسلیحات اتمی آمریکا است که در شرایط جدی باید توسط جنگنده های آلمانی جابجا شوند.
حالا این حضور نظامی آمریکا در آلمان قرار است تضعیف شود و ترامپ تصمیم دارد حدود 9500 نفر از نیروهای خود را از خاک آلمان عقب بکشد. اگر بخش بزرگی از این نیروها به مناطق دیگر اروپا منتقل نشوند و به کشور خود بازگردند تعادل قدرت نظامی در قاره سبز تغییر خواهد کرد.
"توماس کلاین- بروکف"، معاون رئیس مرکز تحقیقات "ژرمن مارشال فوند" در این باره گفته است: اینکه این روند تا کجا پیش خواهد رفت و چه شکاف های امنیتی از آن ناشی خواهد شد هنوز کاملا مشخص نیست. برنده این تصمیم در حال حاضر قابل شناسایی نیست.
به گفته بروکف تضعیف مناسبات بین آمریکا و آلمان به تمام اروپا آسیب می رساند.
دویچه وله در ادامه این طور نوشت که البته اروپا باید برای بازگشت نیروهای آمریکایی پاسخی پیدا کند.
"رودریک کیسوتر"، از سیاستمداران بلند پایه حزب دموکرات مسیحی آلمان بر این عقیده است که اروپا باید مسئولیت بیشتری را برای امنیت خود بر عهده گیرد. به این ترتیب کیسوتر درخواستی را تکرار می کند که مرتبا از طرف صدر اعظم آلمان و مسئولان دیگر شنیده شده است. اما اینکه این مسئولیت بیشتر در تضمین امنیت چگونه باید به نظر برسد هنوز مشخص نیست.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: جمهوری فدرال آلمان دهه هاست زیر چتر حمایت اتمی ناتو و آمریکا قرار دارد. اگر اروپا بخواهد خود امنیتش را تامین کند باید برای این چتر حمایتی جایگزینی اروپایی بیابد. با توجه به شرایط موجود فقط فرانسه را می توان به عنوان جایگزین در نظر گرفت.
فرانسه دهه ها هزینه زیادی را در زمینه تسلیحات هسته‌ای کرده است و در این راستا به فاصله گرفتن از ناتو و ایالات متحده توجه داشته است. تا امروز تسلیحات اتمی فرانسه در برنامه های ائتلاف نظامی ناتو ادغام نشده‌اند.
اما در گذشته چندین بار تلاش هایی برای مشارکت آلمان و فرانسه در این زمینه وجود داشته است. "نیکولا سارکوزی" در دوران ریاست جمهوری خود بر فرانسه مشارکت مالی در زمینه تسلیحات اتمی را پیشنهاد داده بود که البته برلین با اشاره به چتر حمایتی آمریکا این پیشنهاد را رد کرده بود.
در اوایل سال جاری میلادی هم امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه تلاش های جدیدی را در این راستا آغاز کرد. وی شرکای اروپایی خود را به مذاکرات راهبردی درباره تسلیحات اتمی فرانسه دعوت کرد. اینکه منظور رئیس جمهور فرانسه در آن زمان دقیق چه بود مبهم است، اما وزیر دفاع آلمان در سفر خود به پاریس این دعوت را پذیرفت. حدود چهار ماه بعد از این پیشنهاد فرانسه مذاکرات راهبردی هنوز هیچ نتیجه‌ای به دنبال نداشته است.
یک سخنگوی وزارت دفاع آلمان تنها این مسئله را تایید کرد که برلین با فرانسه در چارچوب هماهنگی های منظم در موضوعات استراتژیک به مسائل بازدارندگی هسته‌ای در اروپا هم می پردازد.
اینکه برای عموم در این زمینه اطلاعات کم تری منتشر می شود بدون شک به حساسیت مسئله بازدارندگی مربوط می شود.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: اگر آمریکا به سیاست رویگردانی خود از اروپا که ترامپ مدتی است آن را آغاز کرده ادامه دهد مسئله چتر هسته‌ای اروپایی بالاخره زمانی مطرح خواهد شد.
"کریستیان مولینگ" از کارشناسان امنیتی در برلین در این باره گفته است من به دولت توصیه می کنم روشی بینابین را در پیش گیرد. چنین تغییر مسیری به دهه ها زمان نیاز دارد.
چنین مسیری در کنار همه مسائل فنی که دارد با نگاه کردن به این واقعیت دشوار تر به نظر می رسد که در فرانسه بازدارندگی هسته‌ای پایه و اساس کل معماری امنیتی است، در حالی که در آلمان بخش های وسیعی از عرصه سیاسی خواهان بازگرداندن سلاح های اتمی آمریکایی مستقر در آلمان هستند.
البته پاسخ های ساده‌ای به این مسائل وجود ندارد. شاید آلمانی ها در سال های آینده بخواهند بیشتر با تفکر هسته‌ای فرانسه آشنا شوند. امنیت در اروپا بدون آمریکا (اگر اصلا ممکن باشد) به ده ها سال زمان نیاز دارد، اما در شرایط فعلی بازی های فکری در این باره می توانند زودتر آغاز شوند.
انتهای پیام/
