ستارگان مدفون در تخت فولاد| قدرت سید آقاجان نوربخش در ادبیات عرب

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مجموعه فرهنگی، تاریخی تخت فولاد مدفن عرفا، دانشمندان و بزرگانی است که هر کدام در عالم اسلام و انقلاب و در جامعه ایرانی اثرگذار بوده و اقدامات سازنده‌ای انجام داده‌اند. برخی از این بزرگان و فضلا هنوز هم به درستی نزد مردم شناخته شده نیستند و با وجود اینکه همه ساله مسافران و گردشگران بسیاری برای بازدید از این مجموعه تاریخی به اصفهان می‌آیند اما آن چنان که شایسته است معرفی نشده‌اند.

خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارش‌های «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی سید آقاجان نوربخش، از فضلای اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان می‌پردازد.

سید محمد، معروف به سید آقاجان، از فضلای اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان است. از اساتیدش میرزا بدیع درب امامی، صاحب روضات و میرزا محمدهاشم چهاسویی است. وی به کثرت علم و وفور دانش و احاطه به اخبار شهرت داشت. در موعظه و تفسیر اخبار نهایت دقت را داشته است. او در آغاز محرم 1364 قمری وفات یافت.

خلاصه‌ای از زندگی سید آقا جان نوربخش

آقا سید محمد معروف به سید آقا جان نوربخش، از فضلاى اهل منبر و مدرسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان، حدود سال 1274 قمری در شهرستان ریز (زرین شهر) متولد شد. در اصفهان نشو و نما یافت و تحصیل کرد. وى ادبیات را نزد اساتید برجسته‌اى همچون سید محمود کلیشادى و سید مهدى نحوى فراگرفت و سپس از محضر حضرات آیات ذیل بهره برد:

حاج میرزا بدیع درب امامى؛ میرزا محمدباقر چهار سویى؛ میرزا محمدهاشم چهار سویى؛ شیخ محمدتقى آقا نجفى؛ سید محمدباقر درچه‌اى؛ سید محمدمهدى درچه‌اى؛ سید ابوالقاسم دهکردى.

سید آقاجان نوربخش از بزرگان اهل منبر بود و به کثرت علم و وفور دانش و احاطه به اخبار شهرت داشت. در موعظه و تفسیر اخبار نهایت دقت را به کار مى‌بست و در کمال استادى از مقدمه به ذى المقدمه مى‌پرداخت. در ادبیات عرب مهارت کامل داشت و سال‌ها در مدرسه نیم آورد درس مطول مى‌داد و کسى را در تدریس این کتاب با او قدرت برابرى نبود.

شیخ احمدبیان الواعظین مى‌نویسد: «یکى از اعاظم وعاظ و اکابر مدرسین معاصر است. در این اواخر هیچ کس مطول را مثل آن بزرگوار تدریس نمى‌کرد. در اوایل مردم اصفهان با شوقى تمام و رغبتى ما لاکلام شیفته مواعظ و نصایح آن واعظ جلیل بودند؛ ولى در این اواخر آن شور و شعف سابق را نداشتند و از این جهت آن جناب خیلى افسرده و دائما از مردم شکایت‌ها داشت».

شاگردان

از شاگردان وی نام‌های ذیل را می‌توان نام برد: حاج میرزا على آقا شیرازى؛ سید عبدالحسین طیب؛ شیخ عباس مصباح دستگردى؛ میرزا محمد طبیب زاده؛ سید محمدحسین آیت میردامادى؛ سید محمود سجادى نجف آبادى؛ سید مرتضى ملاباشى؛ شیخ محمدرضا شریف روحانى؛ سید محمدعلى موحد ابطحى؛ شیخ محمد کلباسى؛ سید مرتضى موحد ابطحى؛ شیخ نصرالله قضائى نجف آبادى؛ ضیاءالدین جناب؛ ملا صفرعلی نحوی.

سید آقا جان پس از نود سال عمر بابرکت سرانجام در آغاز محرم 1364 قمری وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین مدفون شد.

فرزندان

فرزندش سید محمود نوربخش در سال 1301 در محله بیدآباد متولد شد. تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم علمى از دبیرستان صارمیه طى کرد. در سال 1320 وارد دانشسراى عالى تهران به ریاست دکتر محمود حسابى شد و در رشته ریاضى زیر نظر اساتیدى چون پروفسور تقى فاطمى که از نظر معلومات و معتقدات مذهبى و فنون معلمى و تربیت بى نظیر بود، و نیز دکتر هشترودى و دیگران به تحصیل پرداخت.

در سال 1324 شمسی با اخذ درجه لیسانس ریاضى وارد حرفه معلمى شد و تا سال 1358 شمسی در دبیرستان‌هاى اصفهان مشغول تدریس بود و در سمت‌هاى ادارى چون ریاست دبیرستان هاتف، مدیریت دبیرستان سعدى و معاونت آموزشى اداره کل آموزش و پرورش نیز خدمت کرد.

وی در سال 1358 شمسی به افتخار بازنشستگى نایل شد و تا چند سال پس از آن نیز در دبیرستان‌هاى ملى تدریس داشت. وى علاوه بر ریاضیات و به خصوص هندسه که تخصص او بود در علوم قرآنى، ادبیات، شعر و تاریخ نیز مهارت داشت و بسیارى از آیات قرآن کریم را از حفظ داشت.

وى در سال 1377 دارفانى را وداع گفت و در باغ رضوان اصفهان مدفون شد. فرزند دیگر سید آقاجان، سید ناصر نوربخش در تکیة سیدالعراقین مدفون است.

انتهای پیام/164/ ت