مؤسسات قرآنی کشور حال خوشی ندارند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در جریان ساماندهی مشارکت‌های مردمی که از جمله استراتژی‌های جمهوری اسلامی ایران در حوزه فرهنگی و قرآنی است؛ در سال‌های گذشته به بهانه ساماندهی فعالیت‌های فرهنگی و قرآنی، دولت و حاکمیت ورود و دخالت بیش از حدی در کارهای مردمی و فعالیت‌های اجرایی داشته و با همان شعار همیشگی که دولت در کارها، تصدی‌گرایانه داخل می‌شود، به‌واسطه ورود بیش از حد و انحصاری در بخش مردمی و نظر‌خواهی و تصمیم‌گیری بیش از حد، باعث شده که بدنه مردمی عملاً از فضای تصمیم‌گیری و راهبردی سالیان گذشته فاصله بگیرد.

هزاران مؤسسه قرآنی در سطح کشور فعالیت می‌کنند که بیشتر آنها وضعیت مناسبی ندارند و برای ادامه فعالیت با مشکل مواجه‌اند و اگر حمایت نشوند باید خبر انحلال آنها را یک به یک در رسانه‌ها دید.

 "حسین بهبودی" مدیر توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان دارالقرآن که همواره در جریان مشکلات آنها قرار دارد، در‌این باره می‌گوید: دخالت‌های بیش از اندازه دولت در جریان پیشبرد اهداف مؤسسات فرهنگی و قرآنی، باعث شده تا دولت نتواند بار سنگین را به منزل مقصود برساند و نتیجه این شده که روز‌به روز با افول فعالیت‌های فرهنگی و تهی‌شدن این فعالیت‌ها از روح و معنویت‌ مواجه شوند. چرا که عمده کار دولت و حاکمیت حتی اگر از جهت کمی هم توجیه داشته باشد، عمدتاً محدود به پوسته فعالیت‌های مردمی است و نهایتاً گزارش و بیلانه‌ای را تکمیل می‌کند. تصمیم دولت، نگاه اداری به موضوعات دارد و در عرصه‌هایی که روح معنویت در آن حاکم است، نمی‌تواند اثر‌گذار باشد و کارهای فرمایشی و نگاه اداری به آنها عملاً نتیجه عکس خواهد داشت.

وی ادامه داد: در حوزه آموزش، آنقدر بیلان وجود دارد که ما می‌توانیم به جرأت بگوییم، 150 میلیون نفر آموزش دیده‌اند و یا در حوزه پژوهش، کارنامه مطولی از افتخاراتی داریم که این پژوهشگاه توسط دولت اداره می‌شود اما در کف کار این وجود ندارد.

بهبودی گفت: بسیاری از مؤسسات قرآنی اعلام عمومی کرده‌اند که دیگر توان اداره مؤسسه را ندارند. زمانیکه اختیارات و امکانات در اختیار دستگاه‌ها قرار می‌گیرد و هزینه‌ها صرف بروکراسی‌ها می‌شود و سازمان‌های عریض و طویل روز به روز بیشتر می‌شود و بودجه‌های قرآنی در درون سازمان‌ها بلعیده می‌شود، طبیعی است مؤسسه با مشکل مواجه می‌شود.

 مدیر توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان دارالقرآن با بیان اینکه در دو دهه اخیر رویش و ریزش فراوانی در شبکه‌های قرآنی مردمی داشته‌ایم، گفت: تا دو سال قبل، انحلال مؤسسات به دلیل ناتوانی در ادامه کار هر دو یا سه ماه یک‌بار اتفاق می‌افتاد اما متأسفانه در یکی دو سال اخیر، این امر شتاب گرفته است و هر 10 روز یا دو هفته یک‌بار یک صورت‌جلسه انحلال به دست ما می‌رسد که پرداختن به دلایل ناتوانی این مراکز در ادامه فعالیت موضوع این جلسه نیست.

بهبودی می‌گوید: پیش‌بینی می‌شود در یک دهه آینده تنها مؤسسات بسیار قوی توان ادامه فعالیت و ماندن در عرصه رقابت داشته باشند و تا آن زمان مؤسساتی که امروز شاخص‌های مدیریتی را رعایت نمی‌کنند، به خودی خود از ادامه فعالیت باز خواهند ماند.

وی با اشاره به شاخص‌های مهم کار برای پابرجا ماندن در عرصه فعالیت قرآنی، گفت: نخستین شاخص برنامه‌ریزی است بدان معنا که کارها باری به هر جهت نباشند بلکه برنامه‌ریزی، طبقه‌بندی شده و از پیش تعیین شده از روز آغاز فعالیت با در نظر داشتن طیف مخاطب و اجرای تمهیدات برای فضای فیزیکی و محتوا و... لازم و ضروری است.

بهبودی توجه به محتوای آموزش را شاخص دوم موفقیت دانست و اضافه کرد: در این خصوص باید طیف مخاطب را شناخت و فنون آموزشی را بر همین اساس پیش‌بینی کرد، ضمن اینکه باید توجه داشت که فنون و روش‌های آموزشی بر اساس روحیه و پرستیژ مخاطب تدوین شود، حال آنکه امروزه شیوه آموزش قرآن سبک و سیاق سیصد سال پیش را ادامه می‌دهد؛ مردم قرآن‌ستیز و دین‌گریز نیستند بلکه آموزش‌های قرآنی به‌روز و جدید نیستند و ارائه آموزش‌های نوین حلقه مفقوده آموزش قرآن به شمار می‌رود.

مدیر اداره توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان دارالقرآن با اشاره به شاخص دیگر فعالیت‌های قرآنی، تصریح کرد: مدیریت اجرا یکی دیگر از این شاخص‌ها است و باید دید مدیران تا چه حد با فن مدیریت و ارکان آن آشنا‌اند و تحصیلات مدیریتی دارند، آیا رهبری و ایجاد انگیزش را بلد هستند، باید گفت که در این زمینه نیز توانمند نیستیم.

بهبودی، توانمندی نیروی انسانی را به‌عنوان شاخصی دیگر یادآور شد و گفت: نباید برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها به سمت مربی ضعیف رفت چراکه مربی ضعیف جذب کمتر قرآن‌آموز و به دنبال آن، درآمدزایی کمتر را به دنبال دارد و این چرخه معیوب و منفی مجموعه را تا مرز قهقرا پیش می‌برد.

وی در پایان توانمند سازی اقتصادی به‌ عنوان یک شاخص دیگر اشاره کرد و گفت: بنده به اعتبارات دولت امیدوار نیستم و شاید این توجیه آورده شود که ساحت مقدس قرآن از این اعتبارات پاک و مبراست پس نباید ارکان و فونداسیون کار را وابسته به اعتبارات نگاه داشت اما اگر هم اعتباری رسید، آن‌را برای ارتقای فعالیت‌ها استفاده کنیم.

انتهای پیام/