چرا راهپیماییهای بزرگ مردمی «درس عقلانیت به مسئولان» بود؟
حضور گسترده و غیرمنتظره مردم در راهپیماییهای چند روز اخیر درس عقلانیت مهمی به مسئولان بود. مردم علی‌رغم نگرانی‌ها و گلایه‌ها و اعتراض‌های جدی به مسئولان نشان دادند که چگونه هم صادقند، هم زمان‌شناسند و هم اولویت‌ها را تشخیص می‌دهند.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم ــ مردم تهران عصر امروز یکی از باشکوه‌ترین تجمعات پایتخت را با عنوان "حمایت از امنیت و اقتدار ایران" در میدان انقلاب برگزار کردند. این تجمع در جواب آشوب‌هایی بود که طی روزهای گذشته برخی از اغتشاشگران و اشرار در جریان اعتراضات مردمی به تصمیم دولت مبنی بر سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین به‌وجود آوردند.
با اعلام غیرمنتظره تصمیم دولت در شب 25 آبان ماه، مردم ایران با شوک بزرگی مواجه شدند و برخی از مردم در اعتراض به این تصمیم دولت به خیابان‌ها آمدند. اما از همان ساعات اولیه این اعتراضات با نفوذ اشرار و اغتشاشگران، کشور به آشوب کشیده شد.
اندکی پس از مقابله نهادهای انتظامی و امنیتی با این آشوب‌ها، تجمعات و راهپیماییهای بزرگی در شهرهای مختلف برپا شد، باز هم همان مردم معترض به میدان آمده بودند اما این بار برای جدا کردن صف خود از آشوبگران.
قاطبه مردم در این تجمعات اعلام کردند که اگرچه به تصمیمات اخیر و عملکرد مسئولان ــ خصوصاً دولتمردان معترض‌اند ــ ولی حاضر نیستند این اعتراض خود را با کسانی که قصد به آشوب کشیدن کشور را دارند، تقسیم کنند.
این تجمعات در شهرهای مختلف، نهایتاً به راهپیمایی بزرگ امروز مردم تهران ختم شد. صدها هزار نفر از مردم پایتخت در حمایت از امنیت و اقتدار ایران به میدان آمدند و نمایش دقیقی از «عقلانیت سیاسی» را به نمایش گذاشتند.
این عقلانیت سیاسی همان مؤلفه‌ای بود که اگر مسئولان خود را به آن ملتزم می‌کردند، شاید کار به این اغتشاشات و اعتراضات نمی‌کشید تا ظرفیت کشور را چند روز معطل کند و این‌همه خسارت به‌بار آورد.
مردم ایران در تجمعات این چند روز نشان دادند که علی‌رغم شیوه و مرام برخی مسئولان، به اولویت‌های سیاسی کشور اهمیت می‌دهند و به آن واقفند.
قابل کتمان نیست که امروز کشور و مردم با مشکلات عدیده خصوصاً در حوزه‌های معیشتی مواجه‌اند که نمونه آخر آن ــ که اعتراض طیفی وسیع از جامعه را هم در پی داشت ــ همین مسئله افزایش قیمت بنزین بود.
بیکاری، گرانی، مشکلات متعدد در مواجهه با نهادهای عمومی مثل شهرداری‌ها و بیمارستان‌ها و... را هم که به اینها اضافه کنید، متوجه خواهیم شد که مردم در موقعیت‌های مختلف با چه وضعیتی روبه‌رو هستند اما علی‌رغم همه این مشکلات، وقتی اعتراضات آنها توسط اوباش و آشوبگران در مسیر ایجاد بحران عمومی قرار می‌گیرد، مسیر خود را جدا کرده و با همه اعتراض و گلایه‌ای که دارند، برای دفاع از اصل نظام و رهبری و آرامش و امنیت کشور به خیابان می‌آیند.
** صداقت
سهمیه‌بندی بنزین در حالی یک‌شبه صورت گرفت که نه‌تنها پیش از آن هیچ کدام از دولتمردان، هیچ اطلاعات و توضیحی به مردم نداده و تلاشی برای اقناع جامعه نکرده بودند، بلکه دو سه روز پیش از آن نیز برخی مسئولان ــ نظیر سخنگوی دولت و وزیر نفت ــ صراحتاً در سخنرانی‌ها و یا مصاحبه‌های خود، به مردم اطمینان داده بودند که هیچ تصمیمی در این باره گرفته نشده است. نهایتاً وقتی این اتفاق، علی‌رغم قول‌های داده‌شده اجرایی شد، مردم متوجه بی‌صداقتی مسئولان شدند و شاید یکی از دلایل اعتراضات و دلخوری‌ها هم همین عدم صداقت باشد.
با همه این بی‌صداقتی‌هایی که مردم از دولتمردان خود مشاهده کردند، اما باز هم مردم صادقانه برای تحقق یک امر مهمتر به میدان آمدند. این صداقت وقتی بیشتر خودش را نشان می‌دهد که خواسته‌ها، شعارها و دست‌نوشته‌هایی که مردم در این تجمعات با خود حمل کردند، ببینیم. این خواسته‌ها گواهی می‌داد که مردم بدون عقل و از سر احساس صرف دست به چنین کاری نمی‌زنند، آنها اعتراضات و گلایه‌هایشان را هم با خود به خیابان آورده بودند تا شاید وقتی مسئولی تصاویر حضور آنها را دید، شرمندگی این حضور موجب تغییر در برخی رفتارهایش شود.
** زمان‌شناسی
اگرچه بسیاری معتقدند که افزایش قیمت بنزین مسئله‌ای ناگزیر است و می‌بایست صورت می‌گرفت، ولی دولتمردان با زمان‌نشناسی و اقدام بی‌موقع موجب شدند تا این اقدام ناگزیر به بدترین شکل ممکن اجرا شود.
این زمان‌نشناسی را از دو بعد می‌توان بررسی کرد:
اول این‌که دولت می‌بایست طبق قانون و زمان‌بندی‌ای که برایش در نظر گرفته شده بود، از سالها قبل و به‌شکل پلکانی این افزایش را صورت می‌داد تا این‌طور با اجرای دفعی، موجب فوران خشم و ناراحتی نشود.
دوم، دولت زمانی دست به اجرای این کار زد که کشور از لحاظ مختلف چندان آماده نبود و نه‌تنها آماده نبود که همین دولتمردان در بالاترین سطوح، حتی پیش از اجرای این طرح، فضای کشور را تا حد زیادی ملتهب کرده بودند که برای نمونه می‌توان به سخنرانی‌های یک ماه اخیر رئیس جمهور در استان‌هایی نظیر کرمان و یزد اشاره کرد.
این مؤلفه‌ها را وقتی کنار هم بگذاریم می‌توان فهمید که مردم ایران در خلال تجمعات در شهرهای مختلف، علی‌رغم همه مشکلات و اعتراضاتی که به دولت دارند، چطور به مسئولان خود درس عقلانیت می‌دهند و در مقابل هم انتظار دارند تا آنها نیز همین رویه را در پیش بگیرند؛ انتظاری که البته چندان نمی‌توان به تحقق آن خوش‌بین بود.
انتهای پیام/+
