دعوت ظریف از رهبران و مجامع دانشگاهی و دیپلماتیک منطقه برای پیوستن به طرح امنیتی ایران

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران طی یادداشتی در نشریه انگلیسی فایننشال تایمز از همه مدیران و رهبران کشورهای منطقه و همچنین از مجامع دانشگاهی و دیپلماتیک دعوت کرد که به ابتکار ایران برای تأمین «صلح، امنیت، ثبات و سعادت» بپیوندند.

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در این یادداشت نوشت:

«منطقه ما در یک مقطعی مهم قراردارد. امروز شاهد تشدید تنش ها و ناامنی‌هایی هستیم که تهدید عدم کنترل زنجیره تصاعدی بحران را مطرح می‌کند و می تواند منجر به تراژدی‌های غیرقابل توصیفی شود. جنگ چهار و نیم ساله یمن ، این منطقه را در آستانه فاجعه قرار داده است و منجر به اقداماتی علیه آرامکو گردید. دیرزمانی است که در کشورهای جامعه تنگه هرمز، بی اعتمادی، دشمنی و درگیری و جنگ حاکم است. مدت های مدیدی است کشورهای منطقه یا خود را تا به دندان مسلح کرده اند یا یکدیگر را مورد هجوم، بمباران و تحریم قرار داده اند. مدت های طولانی است نیروهای خارجی از هزاران مایل دورتر برای نمایش قدرت خود، و نه برای محافظت از مردم ما، به منطقه ما آمده اند و این موضوع مدت های طولانی مردم ما را رنج داده است.

می توانیم این انتخاب را داشته باشیم که کماکان و همراه هم در این مسیر ناامنی ، بی ثباتی و تنش بمانیم و منتظر اتفاقاتی ناشناخته باشیم. یا درعوض می توانیم صلح، امنیت ، ثبات و رفاه را برای همه انتخاب کنیم و اواخر سپتامبرامسال، آقای دکتر روحانی، رئیس جمهور ایران، از ابتکار عمل جدیدی در مجمع عمومی سازمان ملل رونمایی کرد: "پویش صلح هرمز" ، یا "امید" در سال 1987، قطعنامه 598 شورای امنیت به سازمان ملل متحد این ماموریت را داد تا پوشش بین المللی لازم را برای چنین ترتیبات منطقه ای را فراهم آورد.

ایران تلاش دارد تا راه حلی برای مشکلی که به ظاهرغیرقابل حل می رسد- در حالی که در حقیقت چنین نیست- و ناشی ازمنافع و ایدئولوژی‌های رقیب، ناهمسانی در اندازه، منابع و قابلیت ها و تلقی بی اعتمادی میان کشورهایی بیاید که بصورت بی واسطه از تحولات تنگه هرمز بیشترین تاثیررا می‌پدیرند؛ یعنی ایران ، عراق ، عربستان سعودی ، قطر ، کویت ، عمان ، امارات متحده عربی و بحرین. موفقیت این تلاش، برای می‌بایست منطبق بر اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد بنا نهاده شود. همه ما باید به احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی یکدیگر ، مصونیت مرزهای بین المللی و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات متعهد باشیم. ما باید به طور قاطع هرگونه استفاده یا تهدید به استفاده از زور یا مشارکت در ائتلاف علیه یکدیگر را مردود بدانیم. با توجه به ناهمسانی آشکار در اندازه و منابع، همه ما باید نسبت به احترام متقابل ، منافع متقابل و جایگاه برابر در همه ابعاد روابط و تعامل با یکدیگر متعهد باشیم.

به منظور ایجاد اجماع در سطوح مختلف در تدوین اجزای "پویش صلح هرمز" و در مرحله بعدی، شروع بکار و اجرای جمعی این پویش، پیشنهاد مااین است که جلساتی در سطوح کارشناسی، اندیشکده ای ، بخش خصوصی، مقامات ارشد، وزیران و سران کشورها به منظور مشورت درباره اهداف مشترکمان تشکیل شود. این جلسات می تواند مفصل بندی و مرحله بندی رویکرد دسته جمعی ما را نسبت به فرصت ها و چالش های مشترک ما از جمله امنیت انرژی و آزادی دریانوردی برای همه ، کنترل تسلیحات و ترتیبات امنیت سازی، ایجاد منطقه عاری از سلاح های کشتار جمعی و پیشگیری و حل و فصل مناقشات منطقه ای امکانپذیر کند. می توانیم این کار را با – یا حرکت به سمت - امضای یک پیمان عدم مداخله و عدم تجاوز در "جامعه هرمز" شروع نماییم. گروه‌های کاری مشترک می توانند بر روی طراحی اقداماتی عملی برای دستیابی به این اهداف و به تدریج ایجاد اعتماد و گسترش همکاری‌ها کار کنند. این کارگروه‌ها می توانند سازوکارها و رویه‌های ویژه ای را برای همکاری در زمینه امنیت مشترک و پیشگیری و حل مناقشات منطقه ای ، از جمله از طریق برقراری خطوط تماس مستقیم، سامانه‌های هشدار دهنده زودهنگام، تماس های نظامی و تبادل داده‌ها و اطلاعات پیشنهاد دهند. یک کارگروه دیگر می تواند زمینه همکاری نهادهای ما را برای مبارزه با تجارت مواد مخدر، تروریسم و قاچاق انسان فراهم آورد.

هیچ چیز همانند تعامل نزدیک میان مردم ، مشاغل و بخش های خصوصی نمی تواند ایجاد اعتماد کند. یک کارگروه ویژه می تواند بر ارتقاء همکاری و سرمایه گذاری‌های مشترک در زمینه‌های نفت ، گاز ، انرژی و ترانزیت و حمل و نقل متمرکز شود. دانشگاهیان و اندیشمندان برجسته همچنین می توانند برای ارتقاء و گسترش همکاری‌های فرهنگی ، گفتگوی بین دینی ، گردشگری ، همکاری علمی ، تبادل دانشمندان و دانشجویان و پروژه‌های علمی و فناوری مشترک ، یک کارگروه مشترک تشکیل دهند. کارشناسان مربوطه می توانند اقدامات مشترکی را برای رفع مشکلات اساسی امنیت سایبری ، امنیت هسته ای و محیط زیست - به ویژه محیط زیست دریایی- پیشنهاد دهند. همکاری درمورد موضوعات بشردوستانه ، بویژه در مورد مهاجران ، پناهندگان و آوارگان می تواند با تجمیع نهادهای مربوطه در یک کارگروه بشردوستانه تقویت شود.

امروز، من از همکارانم در میان مدیران و رهبران کشورهای منطقه و همینطور از مجامع دانشگاهی و دیپلماتیک دعوت می‌کنم که به ما در ایجاد این طرح صلح ، امنیت ، ثبات و سعادت بپیوندند. همه ما از مسائل گذشته گلایه‌هایی داریم. ایران به عنوان قربانی تجاوزی هشت ساله که بصورت منطقه ای تامین مالی شد و چهل سال تروریسم و تجزیه طلبانه تحت حمایت خارجی، موارد زیادی برای گلایه و شکایت دارد. اما همانطور که مولوی، شاعر و حکیم بزرگ 800 سال پیش نوشت: " «از کفر و ز اسلام برون صحرائیست، ما را به میان آن فضا سودائیست، عارف چو بدان رسید سر را بنهد، نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائی است.»

انتهای پیام/.