حصارهای بلند در راه رسیدن به دوبنده تیم ملی/ کشتی به انتخابی تیم ملی زنده است

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اهمیت برگزاری مسابقه انتخابی برای معرفی ملی‌پوشان بر هیچ کسی پوشیده نیست. از گذشته تا امروز، تا بوده، مسابقه انتخابی در کشتی و انتخاب ملی‌پوش، حرف اول را زده است. این بدین معنا نیست که انتصاب در هیچ وزنی جایز نیست و تاریخ نشان می‌دهد که گاهی نظر سرمربی بر مسابقه انتخابی ارجح است و او با دید فنی‌اش دست به انتخابی می‌زند که نتیجه خوبی عاید کشتی می‌شود، اما این موضوع شاید شامل یک وزن شود که البته باز هم تنها با برگزاری مسابقه انتخابی و پایبندی به آن است که عدالت تا حدود بسیار زیادی به اجرا درمی‌آید.

مسابقه‌ای انتخابی با شرایطی برابر برای همه کشتی‌گیران و با فاصله زمانی یکسان قطعا می‌تواند تا حدود بسیار زیادی انتقادات و گلایه‌ها را کم کند.

در چندین دهه فعالیت کشتی ایران، با قهرمانانی مواجه بوده‌ایم که به اصطلاح کشتی‌گیر مسابقه خارجی محسوب می‌شوند و هرچند که در بین مدعیان داخلی به فرد یا افرادی مبارزه را باخته باشند، اما از همه مدعیان داخل کشور، در مسابقه خارجی بهتر کشتی می‌گیرند. در چنین مواقعی شاید عده زیادی این حق را برای سرمربی تیم قائل باشند که براساس دید فنی‌اش بتواند دست به انتصاب بزند اما باز هم عده بسیاری از کارشناسان نظرشان این است که ملی‌پوش باید روی تشک و مسابقه رودررو انتخاب شود.

با برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی است که امید و انگیزه بین کشتی‌گیران جوان ایجاد می‌شود که برای شکست بزرگان تلاش کنند و طبیعتاً داشتن چندین گزینه در یک وزن، شرایط را برای کسب مدال جهانی و المپیک هموارتر می‌کند.

از دل رقابت داخلی است که مدال تضمین می‌شود و هرگاه دو تا سه مدعی خوب و باانگیزه در کنار هم داریم، شانس کسب مدال‌مان بیشتر است. کشیدن حصار در تیم ملی و مرزبندی قهرمانان، چیزی جز شکست برای کشتی ما به همراه نخواهد داشت.

کشتی‌گیر وقتی احساس کند هر تلاشش به دلیل عدم برگزاری مسابقه انتخابی رودررو و با شرایط برابر، به در بسته خواهد خورد، هرچقدر هم استعداد و توانمندی داشته باشد، سرانجام خسته می‌شود و به این شکل هم صاحب دوبنده تیم ملی بدون رقیب می‌ماند و این انگیزه و رقابت را از بین می‌برد و هم فاصله پشتوانه‌ها با نفرات اول زیاد خواهد شد.

در سال المپیک برگزاری مسابقه انتخابی شاید بیش از هر زمان دیگری یک الزام باشد؛ به ویژه زمانی که مسابقات جهانی در 10 وزن برگزار می‌شود و اتحادیه جهانی تنها 6 وزن از آن را در المپیک شرکت می دهد.

وقتی از اوزان جهانی، 4 وزن در المپیک کم می‌شود، مدعیان این چهار وزن با لحاظ کردن شرایط وزنی‌شان، به یک وزن بالاتر یا پایین‌تر کوچ خواهند کرد تا شانس خود برای شرکت در المپیک امتحان کنند.

معمولا هم به خاطر سختی بازگشت به یک وزن پایین‌تر، کشتی گیران وزن بالاتر را انتخاب می کنند، مگر در موارد خاص. در این شرایط برای آنکه عدالت حکمفرما شود، برگزاری مسابقه انتخابی رودررو و در شرایطی مساوی برای همه کشتی‌گیران می‌تواند تیم بهتری را روانه المپیک کند.

قطعاً فدراسیون کشتی نیز بیش از سایر افراد بر این موضوع واقف است و این انتظار وجود دارد که با توجه به اتمام مسابقات جهانی و با لحاظ قرار دادن پیکارهای گزینشی و دیگر میدان های بین المللیِ پیش‌روی کشتی ایران، هر چه سریع تر زمان و شرایط برگزاری مسابقات انتخابی تیم‌های ملی آزاد و فرنگی روشن شود تا مدعیان با علم به برنامه‌ها بتوانند زمان‌بندی درستی در خصوص تمرینات و آمادگی جسمانی‌شان داشته باشند.

انتهای پیام/