گفت‌و‌گوی خواندنی تسنیم با کفاشِ نویسنده؛ مردم با کتابخوانی بیگانه شده‌اند
گروه استانها ـ اهل دوخت‌ودوز کفش است اما کتاب هم می‌نویسد و معتقد است ارشاد فقط برای چاپ کتابش مجوز داده و کمک خاص دیگری نکرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، هر زمان کتابی را برای مطالعه انتخاب می‌کنیم یکی از نکاتی که به آن توجه داریم، «نویسنده کتاب» است و معمولاً از عناوین دکتر، دانشمند و یا کارشناس برای نویسنده استفاده می‌شود.
اما برخی مواقع با کتاب‌هایی روبه‌رو می‌شویم که هم موضوع خاصی دارند و هم نویسنده آن خاص است؛ حالا این خاص بودن می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد اما خواندن کتابی که نویسنده آن مدرک سیکل دارد و یک کفاش است جذابیت‌های متفاوتی خواهد داشت.
"علی نسایی" کفاش گنابادی است که تاکنون توانسته سه کتاب با عنوان‌های «به کجا می‌رویم»، «روزمرگی‌های ملال‌آور زندگی» و «اسلام از نظر اندیشمندان جهان» را به‌چاپ برساند.
وارد کوچه غفاری6 که شوید پارچه کوچک و کهنه‌ای را مشاهده می‌کنید که روی آن نوشته شده "کفاشی علی" اما در این مغازه کوچک، فردی مشغول به کار است که اندیشه‌های زیادی در سر دارد و کنار در آوردن «نان حلال» به مطالعه در جامعه امروزی که سرانه آن کاهش پیدا کرده اهمیت چندانی می‌دهد.
این نویسنده گنابادی اهل روستای «پچک» بخش کاخک از توابع شهرستان گناباد و دارای 52 سال سن، متأهل، دارای دو فرزند و شغل اصلی او هم کفاشی است.
عصر یک روز تابستانی مهمان این نویسنده باصفا شدیم تا در زمینه کتاب‌هایش با او هم‌کلام شویم اما درددل‌های علی ما را به‌سمت دیگری برد.
این کفاش و نویسنده گنابادی تأکید دارد که او را ابتدا یک کفاش و بعد یک نویسنده بدانیم زیرا روزی‌اش از راه کفاشی است نه نویسندگی، علی آقا در حالی که مشغول دوخت کفش است به ما می‌گوید: کتابخوانی دیگر نمانده که نویسنده‌ای دلش به قلم برود و یا حمایتی از سوی کسی صورت نمی‌گیرد.
وی ادامه می‌دهد: در جایی خواندم که هزینه مصرف یک ماه لوازم آرایشی در ایران برابر است با هزینه خرید یک سال کتاب در ایران که این نشان از عمق فاجعه می‌دهد.
نسایی در حالی که از مسائل تاریخی و فرهنگی ایران برای ما نقل می‌کند گفت: به کتاب‌های تاریخی علاقه زیادی دارم و در گذشته به‌طور متوسط در روز 4 ساعت مطالعه می‌کردم اما در چند ماه اخیر به‌دلیل این که در مغازه کارم زیاد شده نمی‌توانم مطالعه زیاد کنم.
از او در مورد کتاب «به کجا می‌رویم» پرسیدم که آهی کشید و گفت: این کتاب حاصل تجربیات من در زندگی و کسب‌وکار است و در این مجموعه 256صفحه‌ای سعی کرده‌ام به برخی رفتارهای اشتباه در جامعه بپردازم و مطمئن هستم اگر فردی این کتاب را درست مطالعه کند در رفتار او تغییراتی ایجاد خواهد شد.
نسایی درباره حمایت از نویسنده‌ها دل پری دارد و از خاطراتش برای چاپ کتابش گفت که برای پیدا کردن کسی که در چاپ کتابش حمایت کند به تهران رفته و یک ماه را به‌سختی گذرانده و در ادارات و سازمان‌ها به‌دنبال یک حامی می‌گشته است.
وی ادامه داد: کتاب اولم فروش خوبی داشت و خودم هم دوره راه می‌افتادم و آن را تبلیغ می‌کردم و می‌فروختم اما در دو کتاب دیگر استقبال آن‌چنانی نشد تا جایی که از کتاب سوم فقط 20 نسخه چاپ کردم.
وی با همان چهره صمیمی که داشت از علاقه به نوشتن می‌گفت ولی معلوم بود حمایت‌هایی که از او نشده کار را به جایی رسانده تا قلم بر زمین بگذارد و وارد نوشتن کتاب دیگری نشود.
این نویسندهِ کفاش با انتقاد از افزایش دانشگاه‌ها بیان کرد: دانشگاه‌های ما از لحاظ کمیت افزایش یافته اما از لحاظ کیفیت، افت داشته تا جایی که دانشجویان فقط یک جزوه را مطالعه می‌کنند و امتحان می‌دهند و دیگر مطالعه بیشتری ندارند و دانشگاه نتوانسته دانشجویی تربیت کند که اهل مطالعه در دیگر رشته‌ها هم باشد.
نسائی با ابراز اینکه "متأسفانه مردم ما با کتاب بیگانه هستند و این یک درد بزرگ است"، خاطرنشان کرد: فقط اداره ارشاد برای مجوز کتاب‌هایم کمک کرد اما هزینه‌های چاپ را با تسهیلات بانکی دادم و حمایت دیگری از من نشد.
انتهای پیام/ش+
