اسدزاده به روایت ابوالقاسم طالبی: خجالت می‌کشیدیم جلوی «اسدزاده» از درد حرف بزنیم
کارگردان «قلاده‌های طلا» روایت می‌کند که هیچ‌وقت «داریوش اسدزاده» از دردهایش چیزی نگفت و ما هم خجالت می‌کشیدیم در مقابل ایشان حرفی از درد و خستگی بزنیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مرد کهنه‌کار سینما، تئاتر و تلویزیون ساعاتی پیش درگذشت. قرار است خانه سینما عهده‌دار برگزاری مراسم تشییع پیکر و احتمالاً آیین‌های ترحیم این پیشکسوت بازیگری و مجسمه‌سازی باشد. او در کنارِ بازی‌های درخشان نمایش‌های تئاتر، سینما و تلویزیون که شاید برای مردم ایران، نام‌آشناترین کارهای داریوش اسدزاده، پدربزرگی «خانه سبز» بوده است.
اما در دو اثر ابوالقاسم طالبی هم حضور داشت. داریوش اسدزاده هم مثلِ دیگر بازیگران «قلاده‌های طلا» با واکنش‌های متعددی همراه شد و خودش در همان زمان هم اشاره کرد که: «عده زیادی تماس می‌گرفتند که چرا در «قلاده‌های طلا» بازی کردی، من گفتم کاری به سیاست ندارم و تلاش می‌کنم نقشم را خوب بازی کنم.»
یا درباره «یتیمخانه ایران» هم گفت: «فیلم خوبی است و کارگردان سعی داشت قسمتی از تاریخ تلخ ایران که مربوط به آثار جنگ جهانی اول است را به تصویر بکشد. تصویری که در آن بسیاری از ایرانیان دچار فقر و قحطی می‌شوند و تعداد زیادی فوت می‌کنند.»
ابوالقاسم طالبی کارگردان این دو اثر سینمایی در گفتگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیمبا اشاره به حضورِ داریوش اسدزاده در «یتیمخانه ایران» گفت: آقای اسدزاده وقتی سر صحنه بود گویا جوان‌ترین فرد گروه است. پر از انرژی، سرشار از صداقت و اخلاق حرفه‌ای. ایشان در فیلم «یتیمخانه ایران» خودشان گفتند برای اولین بار است یک نقش پیرمرد "درب و داغان" را بازی می‌کنم. منظورشان این کاراکتر در حال مردن است.
وی افزود: داریوش اسدزاده به من می‌گفت در همه کارها یک آدمی بودم که شق و رق راه می‌رفت. البته درست هم می‌گفت تا آخرین لحظه این سَرِحالی و طراوت را می‌دیدیم. ایشان در جریان کار «یتیم خانه ایران» 94 ساله بودند و عین یک سرو راه می‌رفتند. واقعاً انسان از این هنرمند پیشکسوت انرژی می‌گرفت.
کارگردان فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» تأکید کرد: حقیقتاً خجالت می‌کشیدیم در مقابل ایشان حرفی از درد و خستگی بزنیم. کسی کمردرد هم می‌گرفت به ایشان چیزی در این باره نمی‌گفتیم. چون به واقع هیچ‌وقت از دردش حرف نمی‌زد؛ خدایش بیامرزد.
انتهای پیام/
