عشق به خدمت یا میل به ریاست در قایقرانی/ این همه برو و بیا برای مدیر دو ساله؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مجمع انتخابات فدراسیون قایقرانی از ساعت 15 فردا (سه شنبه) برگزار خواهد شد تا اعضای مجمع تکلیف رئیس فدراسیون را مشخص کنند.

با اعلام دفتر امور مجامع وزارت ورزش سیدرضا میرابوطالبی، فرحناز امیرشقاقی، علیرضا سهرابیان، ناصر طالبی، رضا گل‌محمدی و سعید کاظمی کاندیداهای احراز صلاحیت شده فدراسیون قایقرانی هستند. محسن میلاد هم شخصا با حضور در وزارت ورزش تائید صلاحیت خود را شفاها دریافت کرده اما هنوز این موضوع از سوی فدراسیون رسما اعلام نشده است.

پیش از این و با پایان دوره 4 ساله غلامرضا امینی در فدراسیون قایقرانی وزارت ورزش تاریخ 7 مردادماه را برای برگزاری انتخابات این فدراسیون اعلام کرد اما این انتخابات درست چند روز قبل و در روزهایی که مجلس شورای اسلامی درگیر تصویب قانون منع به کار گیری بازنشسته‌ها بود، لغو شد.

پس از ابلاغ قانون منع بکارگیری بازنشسته‌ها، غلامرضا امینی از این فدراسیون رفت و احمد گواری به عنوان سرپرست معرفی شد. احمد دنیا مالی نیز به دلیل بازنشسته بودن نتوانست در انتخابات ثبت نام کند. حالا در آخرین ساعت‌های باقیمانده تا انتخابات، صحبت‌های زیادی مبنی بر نزدیک بودن روزهای بازنشستگی یکی از کاندیداها که ظاهرا اقبال بالایی هم از سوی وزارت ورزش دارد، شنیده می‌شود.

اگر در این ماه‌هایی که تا کسب سهمیه المپیک و حضور ایران در المپیک باقیمانده است، به چنین موضوع مهمی از طرف وزارت ورزش توجه نشود واقعا جای تعجب دارد. اگر واقعا این موضوع درست باشد که گزینه‌ای یک سال و چند ماه دیگر بازنشسته می‌شود و از قضا همین فرد هم‌توسط مجمع انتخاب شود مطمئنا پس از مدتی و ابلاغ بازنشستگی این فرد، دوباره قایقرانی دستخوش چالش خواهد شد.

اینکه یک رشته ورزشی برای موفقیت به برنامه‌هایی حداقل 4 ساله نیاز دارد بر کسی پوشیده نیست با این شرایط که معمولا سال اول دوره مدیریت افراد بیشتر صرف آشنایی با شرایط رشته و شناسایی بهترین برنامه می‌شود. حالا اگر قرار باشد یک مدیری در قایقرانی وارد شود که نه تنها 4 یا 8 ساله نباشد، بلکه بعد از یک سال هم از فدراسیون برود،مشخص است که این رشته تا چه حد دچار افت و چالش خواهد شد.

اینکه افراد امروز دانسته وارد شوند و بگویند تا یک سال آینده خدا بزرگ است و منتظر اعلام بند و تبصره طی این مدت باشند، بیشتر از اینکه میل به خدمت باشد، عشق به ریاست است.

در این میان بیش از همه اعضای مجمع هستند که باید به دور از اینکه افراد از طرف کجا و یا چه کسانی حمایت می‌شوند، تصمیم درست را اتخاذ کنند و در خصوص شرایط آنها و اینکه چقدر فرصت مدیریت در فدراسیون را دارند، تصمیم‌ بگیرند.

انتهای پیام/