عروسک‌های بومی چه میراثی را نشان می‌دهند؟/چرا نباید هر خانه‌ قدیمی روستا را به اقامتگاه بومگردی تبدیل کرد

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ، پوپک عظیم‌پور در«پیش همایش تخصصی نخستین همایش ملی توسعه کارآفرینی و کسب و کار هنرهای سنتی و صنایع دستی در بومگردی» اظهار داشت: امروزه با رونق گرفتن صنعت توریسم در ایران و تاسیس خانه‎های محلی یا بومی که منجر به نوعی از گردشگری یا بومگردی برای مسافران ایرانی و خارجی  شده، اهمیت   توجه به مختصات فرهنگی، جغرافیایی و هنری این اقامتگاه های بومی را دو چندان شده است.

عظیم‌پور در سخنرانی خود با عنوان «جایگاه هنر و میراث ناملموس» با بیان این نکته که در این اقامتگاه ها تجربه نوعی از زندگی خاص برای مهمان این مهمان‏سراها رقم خواهد خورد ، گفت: این زندگی بسیار متفاوت از زندگی روزمره و ماشینی شهری است.

مدیر گالری «ماه گنج» عروسک های بومی از جمله ویژگی‌های حضور در اقامتگاه های بومگردی به فرصت زندگی در زیست بوم خانه محلی که دارای ویژگی‏های  فرهنگی و جغرافیایی خاصی است، زندگی در طبیعت با مردمان آشنا به طبیعت، خواب، خوراک و آداب و رسوم کاملاً محلی و در هم آمیخته با زندگی روستایی و  زندگی بکر منطقه‎ای اشاره کرد.

عظیم پور در ادامه به اهمیت عروسک‌های بومی احیا یا تولید شده در مناطق فعال در زمینه بومگردی اشاره کرد و گفت: عروسک‎های اقوام کاملا ًحامل  خصیصه‌‏هایی از ماهیت زیست بوم خود با آرایه‌‏هایی از پوشش، طراحی، ساخت و همچنین اعتقادات فولک هستند.

وی این عروسک ها را نمایانگر نوع معیشت و حال و هوای مردمان منطقه خود دانست و گفت: ضرورت توجه به این ابژه‌‏های فرهنگی در صنعت بومگردی و حمایت از عرضه این محصولات مادر ساخت در برقراری گفتگوهای فرهنگی میان مهمانان و میزبانان نقش به سزایی خواهد داشت.

فرزانه سلیمانی - دبیرعلمی «پیش همایش تخصصی نخستین همایش ملی توسعه کارآفرینی و کسب و کار هنرهای سنتی و صنایع دستی در بومگردی» نیز گفت: بهترین بستر گردشگری خلاق در بومگردی است.

وی افزود: یکی از مولفه های موثر در بحث اشتغال زایی و کارآفرینی در بومگردی نقش هنرهای سنتی و صنایع دستی است که به عنوان مولفه های اصلی خلاقیت در فضای بومگردی مطرح است.

سلیمانی یکی از محورهای مهم این همایش را دانش کسب و کار و کارآفرینی هنرهای سنتی و صنایع دستی در بومگردی اعلام کرد و گفت: در این همایش به بررسی علت ناکامی صنایع دستی و هنرهای سنتی در دستیابی به جایگاه ملی و بین المللی مناسب پرداخته خواهد شد.

وی در ادامه به موازی کاری در حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی اشاره کرد و گفت: بخش های خصوصی، مدنی و دولتی باید در حوزه اجرا و پژوهش به طور جدی عزم خود را جزم کنند تا بتوانیم به وضعیت مطلوب برسیم.

نقش نهادهای محلی در بومگردی

دیگر سخنران این پیش همایش سعید نوری نشاط  بود که درباره «نقش نهادهای محلی در گسترش کسب و کارهای صنایع دستی در فرآیند گسترش بومگردی اجتماع محور در روستاها » سخنرانی کرد.

وی گفت: هر جا که سخن از بومگردی می‌‏رود، منظور فعالیت بومگردی است که به صورت اجتماع محور در روستا سازمان یافته است با این تعریف بومگردی نمی‏‌تواند به این معنی باشد که فردی خارج از روستا، یک منزل قدیمی در روستا را به یک اقامتگاه بومگردی تبدیل کند حتی اگر از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز مجوز داشته باشد.

نوری نشاط تاکید کرد: یک اقامتگاه بومگردی بدون ارتباط با سایر اهالی روستا و فقط با تکیه بر توان فردی معنا نخواهد داشت و لازمه چنین اقامتگاه هایی یک فعالیت اجتماعی توسط گروهی از اهالی روستا برای احیای بوم و معماری سنتی روستا با هدف راه اندازی کسب و کار و  درآمدزایی است.

وی گفت: در بومگردی یک فعالیت گروهی با هدف جذب گردشگر مشتاق برای زیستن در یک فضای سنتی و روستایی شکل می‌گیرد تا گردشگران  فرصتی برای درک بهتر مؤلفه‏‌های مختلف زندگی روستایی فارغ از تمام پیچیدگی‏‌های زندگی مدرن شهری داشته باشند.

نوری نشاط اظهار داشت: در یک مقیاس بزرگتر، بوم فقط همان کلبه روستایی بازسازی شده نیست بلکه نه تنها همه محیط طبیعی که روستا در آن واقع شده را شامل می‌شود، بلکه همه آداب و رسوم روستایی را نیز در بر می گیرد.

وی افزود: هنگامی که با چنین نگاهی به روستا و بومگردی نگریسته ‏شود، صنایع دستی روستایی به عنوان بخش لاینفک زندگی روستایی معنادار شده و در این حالت دیگر نمی‏توان صحبت از هنری کرد که از بیرون  به روستا آمده باشد.

نوری نشاط خاطرنشان کرد: اگر صنایع دستی به شیوه‏ای تولید شوند که ریشه‌‏های خود را از دست بدهند، دیگر نمی‎تواند بخشی از یک فعالیت بومگردی واقعی به حساب آید و حتی تولید انبوه صنایع دستی نیز نباید به ناپایداری منابع طبیعی منطقه‌‏ای که روستا در آن واقع شده بیانجامد.

انتهای پیام/