دلیل مهاجرت حضرت معصومه(س) به سمت طوس
حجتالاسلام رشیدنسب میگوید حضرت معصومه (س) با حرکت از مدینه و گذر از شهرهای مختلف، بذر محبت و ولایت را میان مردم پاشید و بدین وسیله بسیاری از نور حضرت معصومه (س) بهرهمند شدند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امروز شنبه 23 ربیع الاول و دهم آذر مصادف با سالروز ورود حضرت معصومه (س) به شهر قم است، روزی که در تاریخ اسلام از جایگاه ویژهای برخوردار است و آن روزی است که خواهر امام رضا(ع)، درسی بزرگ را به تمام بشریت دادند و آنان را به امری مهم متذکر شدند.
حجتالاسلام مجید رشیدنسب میبدی استاد حوزه و محقق علوم قرآن و حدیث در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به هجرت حضرت معصومه (س) در پی حرکت امام رضا (ع) به طوس گفت: وقتی امام رضا (ع) از خانواده و خویشان خود در مدینه خداحافظی و سپس به سوی طوس حرکت کرد، حضرت معصومه (س) حالشان دگرگون شد و گویا قلب او به سوی امام زمانش کشیده میشد و طاقت دوری از مولایشان را نداشت.
به گفته وی، امام رضا (ع) مدتی پس از هجرتشان از مدینه، با نوشتن نامهای به حضرت معصومه (س)، آن حضرت را نزد خویش فرا خواندند که این رفتار امام رضا (ع) نشان از علاقه و حبّی بسیار زیاد میان این دو بزرگوار است.
این استاد حوزه اضافه کرد: درست است که امام رضا (ع) در این نامه خواهرشان را به سوی خود فراخواندند اما لحن و گفتار حضرت نشان از حضور سریع و بدون توقف حضرت معصومه (س) دارد که این بیتردید بدون حکمت نبوده است.
حجتالاسلام رشیدنسب در پاسخ به علت این مسأله گفت: یکی از درسهای بزرگ حضرت معصومه (س) با حرکت از مدینه به سوی طوس، بیان مفهوم حقیقی کنار گذاشتن تعلقات و هجرت به سوی امام (ع) بود. آن حضرت با حرکت از مدینه و گذر از شهرهای مختلف، بذر محبت و ولایت را میان مردم پاشید و بدین وسیله بسیاری از مردم از نور حضرت فاطمه معصومه (س) بهرهمند شدند.
وی یادآور شد: امام حسین در هشتم ذی الحجه در کنار خانه کعبه چنین فرمود: «مَنْ كَانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا فَإِنِّی رَاحِلٌ مُصْبِحا؛ هرکس قصد دارد نفس خویش را در راه ما قربانی کند و آماده ملاقات با خداست، با ما حرکت کند که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد». این روایت به فهم بهتر ما از رفتار حضرت معصومه (س) در قبال امام رضا (ع) بیشتر کمک میکند.
این استاد حوزه در توضیح این حدیث گفت: بر اساس این حدیث، بذل جان و آمادگی برای لقاءالله دو امری است که حضرت معصومه (س) به آن مقید بود. کسی که به امام زمان خود معرفت پیدا کند، به راحتی از تمام تعلقات رهایی مییابد و این مقدمهای برای هجرت به سوی امام است. حضرت معصومه (س) را میتوان مصداق برتر مهاجر حقیقی دانست.
انتهای پیام/