گزارش تسنیم| وقتی صدای خنده کودکان فلسطینی زیر ماشین جوخههای ترور اسرائیل خاموش میشود
تاریخ فلسطین مملو از جنایات صهیونیستها و مظلومیت فلسطینیهاست اما کودکان فلسطینی نماد تمام نمای این مظلومیت اند؛ کودکانی که با صدای خاموش زیر ماشین آدم کشی صهیونیست ها هر روز جان می دهند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، 30 اکتبر سال 2000 میلادی که تنها 2 روز از انتفاضه دوم فلسطین موسوم به انتفاضه الاقصی می گذشت، مصادف است با شهادت «محمد الدرة» نوجوان 12 ساله فلسطینی است. نوجوانی که در حال عبور از خیابان به همراه پدرش در درگیری بین نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی و نیروهای امنیتی فلسطینی قرار گرفت و در اقدامی سبعانه به شهادت رسید. این روز در تقویم جمهوری اسلامی ایران با عنوان روز «همدردی با کودکان و نوجوانان فلسطینی» نامگذاری شده است. محمد الدرة از آن زمان به نمادی در مقاومت فلسطین تبدیل شد. اما از آن زمان تا کنون نوجوانان بسیاری در فلسطین به دست صهیونیست ها به وضعیتی اسف بار به شهادت رسیدند و خونشان، درخت مقاومت را بارورتر کرده است. به همین بهانه در این گزارش قصد داریم به معرفی برخی از این نوجوانان فلسطینی بپردازیم. نوجوانانی که هر کدام حماسه ای در عرصه فلسطین خلق کردند.
محمد الدرة
متولد 22 نوامبر 1988 در اردوگاه بریج در نوار غزه بود. خانواده اش از شهر رمله در سرزمین های اشغالی 1948 به این اردوگاه کوچ کرده بودند. او کلاس پنجم بود و سومین روز آغاز انتفاضه الاقصی مدرسه اش به دلیل شلوغی ها تعطیل شده بود.
روز حادثه، محمد به همراه پدرش جمال در حال عبور از خیابان صلاح الدین در شهر غزه بود که تیراندازی سربازان ارتش رژیم صهیونیستی آغاز شد. جمال و محمد پشت یک ستون سیمانی پناه گرفتند. پدر تلاش می کرد کودکش را پشت خود پنهان کند اما تیری که به دست راست او اصابت کرد مانع حمایت پدر شد و تیر نخست به پای راست فرزند 12 ساله اصابت کرد. در این لحظه پدر ناگهان با خارج شدن تیری از پشت محمد مواجه شد او در این لحظه به پدر گفت: من خوبم پدر از آنها نترس. و در این هنگام محمد روی پای پدر افتاد و به شهادت رسید. شارل اندرلان، خبرنگار شبکه 2 تلویزیون فرانسه این لحظات را ثبت و منتشر کرد و اینکه چقدر پدر محمد از سربازان رژیم صهیونیستی درخواست قطع آتش می کرد و آنها پدر و فرزند را هدف قرار می دادند.
کودکان خانواده « بکر »
یکی از وحشیانه ترین صحنه هایی که صهیونیست ها در فلسطین طی آن فاجعه آفریدند، حمله ای بود که طی آن 4 فرزند یک خانواده فلسطینی با نام خانوادگی «بکر» به شهادت رسیدند. در نهمین روزِ جنگ 51 روزه در 16 جولای سال 2014، در حالی که برق تمامی غزه قطع شده بود و به همین دلیل فلسطینیان از شبکه آب نیز محروم شده بودند، عاهد بکر (10ساله) به همراه 3 تن از پسر عموهایش به نام های اسماعیل (9ساله)، زکریا (10ساله) و محمد (11ساله) در آفتاب سوزان تابستان سواحل غزه مشغول بازی بودند. ناگهان هواپیماهای رژیم صهیونیستی در آسمان غزه ظاهر شدند و ساحل محل بازی این کودکان را بمباران کردند. صدای خنده و بازی کودکان بی گناه در صدای راکت های شلیک شده گم شد و پس از آن سکوت همه جا را فرا گرفت. سر اسماعیل 9 ساله از تن جدا شد و هر 4 فرزند در خون خود غلطیدند. این حادثه یکی از وحشیانه ترین اقدامات صهیونیست ها بود که رسانه های جهان را لرزاند.
کودک شیرخوار خانواده « دوابشه »
31 جولای 2015، مجموعه ای از شهرک نشینان یهودی افراطی در اطراف روستای دوما در نابلس، به خانه خانواده «دوابشه» حمله بردند. آنها ابتدا با شکستن شیشه پنجره خانه، بطری هایی حاوی مواد آتش زا را به داخل خانه انداختند. خانه به سرعت آتش گرفت. اهالی خانه در حالی که آتش گرفته بودند تلاش کردند از آنجا خارج شوند اما صهیونیست های شهرک نشین افراطی با آتش بیرون خانه منتظر آنها بودند و بدن های در حال سوختن آنها را به باد کتک گرفتند. کودک 18 ماهه خانواده، علی دوابشه در همان لحظات اولیه در اثر آتش سوزی و دود زیاد به شهادت رسید. پدر و مادر خانواده قریب یک هفته بعد در بیمارستان به شهادت رسیدند و احمد، فرزند 5 ساله خانواده، با سوختگی شدید در بیمارستان بستری شد. احمد هنوز هم مشغول درمان است و عمل های جراحی فراوانی را باید تجربه کند. دادگاه رژیم صهیونیستی چند ماه قبل در 12 جولای 2018 پس از گذشت 3 سال از این جنایت دسته جمعی، ضمن اینکه این جنایت را اقدامی فردی توصیف کرد که با مشارکت فرد دوم اجرا شده است، دو متهم ردیف اول این جنایت را به دلیل پس گرفتن اعترافاتشان و ضعف ادله موجود، تبرئه و آزاد کرد.
محمد حسین ابوخضیر
محمد ابوخضیر نوجوان 16 ساله فلسطینی اهل محله شعفاط شهر قدس، ساعت 4 صبح روز 2 جولای 2014 پس از خوردن سحری، در حالی که برای اقامه نماز جماعت صبح به سمت مسجد در حرکت بود توسط 5 یهودی افراطی ربوده شد. محمد دانش آموز رشته برق بود که در فروشگاه پدرش به برقکاری اشتغال داشت. او در آن ایام به مناسبت ماه مبارک رمضان به همراه دوستانش مشغول چراغانی خیابان های محله شان بودند و تا دیر وقت (حوالی ساعت 11 شب) به این امر مشغول بوده اند. او که نزدیک یک فروشگاه منتظر چند تن از دوستانش بود تا با آنها به مسجد برود با اتومبیلی روبرو شد که 5 شهرک نشین در آن نشسته بودند. براساس فیلم هایی که دوربین های مداربسته موجود در محل ثبت کرده اند، 2 نفر از صهیونیستهای افراطی به بهانه پرسیدن آدرس از محمد از اتومبیل پیاده می شوند و به زور محمد را سوار اتومبیل می کنند. آنها در حالی که از سوی اهالی محله تعقیب می شدند از محله شعفاط گریختند. با کمک اهالی محله شعفاط و فیلم های دوربین های مدار بسته، پدر محمد بلافاصله به پلیس مراجعه می کند اما به گفته پدر محمد پلیس رژیم صهیونیستی به جای تجسس خیابانی، اقدام به انجام بازجویی از وی در دفتر پلیس و اتلاف وقت می کند.
ساعات اولیه روز، پلیس رژیم صهیونیستی از کشف جسد نوجوانی در باغ های متروکه دیریاسین در اطراف قدس خبر داد که آثار سوختگی و شکنجه بر پیکرش وجود دارد.
در تحقیقات بعدی مشخص شد 5 شهرک نشین صهیونیستی، پس از ربودن محمد او را مورد ضرب و جرح قرار داده اند. آنها پس از شکنجه کردن این نوجوان، در حالی که هنوز زنده بوده، با ریختن بنزین روی پیکرش، او را آتش زده اند و محمد زنده سوزانده شده و به شهادت رسیده است.
شهادت ابوخضیر موجی از اعتراضات را در تمام نقاط جهان به راه انداخت. یک هفته پس از شهادت ابوخضیر جنگ 51 روزه آغاز شد. برخی شهادت ابوخضیر را یکی از دلایل آغاز جنگ 51 روزه می دانند.
دو سال بعد در سال 2016 میلادی دادگاه رژیم صهیونیستی، حاخام حییم بن داوید، متهم اصلیِ شکنجه و ترور ابوخضیر را به همراه دو نفر دیگر- که نامشان ذکر نشد- به حبس ابد و 20 سال زندان محکوم کرد. او همچنین به پرداخت 34 هزار یورو غرامت نیز محکوم شد. وی اعتراف کرد به همراه دو پسرش و دو شهرک نشین در انتقامِ 3 طلبه یهودی- که جنازه آنها در الخلیل پیدا شده بود- اقدام به این جنایت کرده اند. آنها اعتراف کردند یک روز قبل از این جنایت قصد داشتند موسی زلوم کودک 9 ساله فلسطینی را بربایند که با دخالت و ممانعت پدرش، موفق به انجام آن نشده بودند.
آنچه در این نوشته به آن اشاره شد قطره ای از دریا بود. با نگاهی به وقایع روزمره فلسطین می توان هر روز نمونه هایی بس اسفناک تر را مقابل دیدگانتان آورد. شهیدانی که زبان از توصیف آنچه در حق آنها انجام شده قاصر است و در تاریخ فلسطین همچون صبرا و شتیلا و دیریاسین بر تارک تاریخ فلسطین نقش شده اند. برای آنکه ذره ای از این مظلومیت را درک کنیم کافی به آمار رسمی ارائه شده نگاهی بیندازیم.
طبق آماری که مرکز آمار فلسطین در سال 2016 منتشر کرد از آغاز انتفاضه الاقصی در سال 2000 تا مارس 2016 میلادی، 2هزار و 70 کودک فلسطینی به شهادت رسیده اند. در همین دوره 13 هزار کودک به مجروح و جانباز شده اند و 12 هزار کودک نیز زندانی شده اند که از این تعداد 480 کودک فلسطینی هنوز در زندان به سر می برند. به طور میانگین هرسال 700 کودک فلسطینی توسط صهیونیست ها بازداشت می شوند. براساس این آمار 95 درصد کودکان بازداشت شده، در جریان بازداشت، بازجویی و اعتراف گیری اجباری مورد ضرب و جرح و شکنجه قرار گرفته اند.
این آمار در خصوص غزه فاجعبارتر است. طی یک دوره 9 ساله از سال 2006 تا 2015 تعداد 1097 کودک فلسطینی در نوار غزه به شهادت رسیده اند. یک سوم کسانی که در نوار غزه به شهادت رسیده اند زیر 18 سال دارند.
انتهای پیام/