عواملی که باعث عدم یاری امام حسین(ع) در کربلا شد/اصلاح امت اسلامی از اهداف قیام سیدالشهداء(ع) بود
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: در زمان امام حسین(ع) فضائلی که می‌بایست مردم به آن اهتمام می‌ورزیدند، به رذائلی در وجودشان تبدیل شد که در نهایت منجر به عدم همراهی و نصرت امام زمانشان شد که از جمله آنها اشرافیت، توجه به مادیات دنیا، دنیاطلبی بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدحسین مختاری» رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با اشاره به این حدیث امام حسین (علیه‌السلام) «وَ إنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ اْلإصْلاحِ فِی اُمَّةِ جَدِّی» گفت: امام حسین (ع) در این بیان زیبا یکی از اهداف قیامشان را اصلاح امت اسلامی در ابعاد مختلف بیان کردند.
وی افزود: طبیعی است که جامعه اسلامی از مسیر اصلی خود که پیامبر اکرم (ص) ترسیم کرده بود، منحرف شد و سیره، سنت و آموزه‌های پیغمبر (ص) با عملکرد ناروا و نابخردانه و ضد اسلامی برخی به ویژه معاویه مورد خدشه وارد شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین یادآور شد: آنچه که مردم در زمان پیامبر اکرم (ص) فرا گرفته بودند و آنچه که به عنوان حُسن و فضیلت به شمار می‌رفت، متأستفانه در زمان امام حسین (ع) به رفتاری تبدیل شد که از نظر تعالیم اسلامی نه تنها مورد قبول نبود بلکه مورد نکوهش و مذمت نیز بود، لذا این موارد و بسیاری دیگر نیاز به اصلاحی در ابعاد وسیع داشت که امام حسین (ع) این اصلاحات لازم را انجام دادند.
بیشتر بخوانید: در گفتگو با دکتر سنگری بررسی شد: سرانجام رزمنده‌ای که امام حسین(ع) را یاری نکرد
وی خاطرنشان کرد: در زمان امام حسین (ع) فضائلی که می‌بایست مردم به آن اهتمام می‌ورزیدند، به رذائلی در وجودشان تبدیل شد که در نهایت منجر به عدم همراهی و نصرت امام زمانشان شد که از جمله آنها اشرافیت، توجه به مادیات دنیا، دنیاطلبی، لقمه حرام و ... بوده است. دیگر کرامت انسانی کمتر دیده می‌شد، سخنان دروغینی زیادی را به پیامبر (ص) نسبت می‌دادند و تفسیرهای نادرست آنان از آیات قرآن کریم باعث شد مردم متوجه حق نشوند و یا متوجه حق می‌شدند اما به دلایلی که گفته شد، به سوی آن حرکت نمی‌کردند و همراه حق نبودند.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: فضای جامعه داشت به سویی می‌رفت که امام حسین (ع) به صراحت اعلام کردند که اگر فرد پستی همچون یزید بخواهد رهبری امت اسلامی را عهده‌دار شود، باید فاتحه این اسلام را خواند؛ امام حسین (علیه‌السلام) در پى اصرار «مروان بن حکم» برای بیعت با یزید، با قاطعیت فرمودند: «وَ عَلَى الاِسْلامِ، السَّلامُ اِذْ قَدْ بُلِیَتِ الاُمَّهُ بِراع مِثْلَ یَزِیدَ، وَ لَقَدْ سَمِعْتُ جَدِّی رَسُولَ اللهِ (ص) یَقُولُ: اَلْخِلافَهُ مُحَرَّمَهٌ عَلى آلِ اَبِی سُفْیانَ»؛ هنگامى که امّت اسلامى به زمامدارى مثل یزید گرفتار آید، باید فاتحه اسلام را خواند! من از جدّم رسول خدا شنیدم که مى‌فرمود: خلافت بر خاندان ابوسفیان حرام است. (لهوف، ص 99 و بحارالانوار، ج 1، ص 184).
انتهای پیام/
