گزارش خبرنگار اعزامی تسنیم از اندونزی| نعمتی: در حذف من کسی مقصر نیست/ باید برنامه را دقیق‌تر چک می‌کردم
ملی‌پوش تیراندازی با کمان کشورمان گفت: در قضیه حذف من کسی مقصر نیست و اتفاقی است که پیش آمده است.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم از اندونزی، زهرا نعمتی پس از اتفاقات عجیب در مسابقات تیروکمان و حذف از مسابقات گفت: متأسفانه دچار بدشانسی شدیم. به‌دلیل مشکلات فنی و استراحتی که نیاز داشتم حدود 30 ثانیه دیر به خط شروع رسیدم و وقتی هم رسیدم داور اجازه تیراندازی را به من نداد. حریف من تنها یک تیر زده بود اما با این حال اجازه مسابقه من صادر نشد.
وی تأکید کرد: بعد از این اتفاقات اعتراض خود را انجام دادیم، اما اعتراض پذیرفته نشد. دلیل پذیرفته نشدن اعتراض ما می‌تواند به اندونزیایی بودن حریف من ارتباط داشته باشد.
ملی‌پوش تیراندازی کشورمان در پاسخ به این سؤال که گفته می‌شود دلیل عدم حضور به‌موقع او در مسابقه به‌خاطر حضور برای صرف ناهار بوده است، گفت: نه، شاید این‌طوری هم نبود اما باید تحت هر شرایطی سر وقت در خط مبارزه حضور پیدا می‌کردم. شرایط جسمی من با حریفان متفاوت است. فکر می‌کردم همچنان زمان دارم. بعد از اعتراض ما اعلام کردند "این اعتراض در پارالمپیک وارد است اما شما که به بخش المپیک ورود کردید باید سر وقت در خط مسابقه حاضر شوید".
نعمتی تصریح کرد: در بخش پارالمپیک اگر ورزشکاری سر وقت به خط مسابقه نرسد می‌تواند اعتراض کند اما در بخش المپیک این اعتراض وارد نیست. در این قضیه به‌نظر من کسی مقصر نیست و اتفاقی است که پیش آمده است. قطعاً میزبانی حریف اندونزیایی در عدم پذیرفتن اعتراض ما تأثیر داشت و این بدشانسی دیگر ما این بود. اگر حریف ما غیر از ورزشکار اندونزی از کشور دیگری بود احتمال داشت این موضوع بررسی شود. متأسفانه این اتفاق پیش آمد و من تلاش خود را انجام دادم.
وی در خصوص اینکه به‌نظر می‌رسد او در حال به‌عهده گرفتن مسئولیت این اتفاق است، گفت: به‌طورکلی ورزشکار مقصر است و من باید برنامه و ساعت مسابقه را چک می‌کردم. تیم سرپرست و مربی دارد اما من باید با سرعت بیشتری سر خط حاضر می‌شدم تا 30 ثانیه را از دست ندهم. شرایط من نیز با ورزشکاران دیگر متفاوت است و باید زودتر در محل مسابقه حاضر می‌شدم.
ملی‌پوش تیراندازی کشورمان خاطرنشان کرد: مسابقات من همچنان ادامه دارد و باید فردا (جمعه) در مسابقه میکس شرکت کنم. از همه مردم ایران می‌خواهم من را از دعای خود فراموش نکنند و امیدوارم فردا بتوانم آنها را خوشحال کنم.
انتهای پیام/*
