نگاهی به عملکرد هیأت داوران سیوششمین جشنواره فیلم فجر
باز هم سلیقهها و نظرات نسنجیده باعث سربریدن فیلمهای ارزشمند جشنواره فیلم فجر شد.
باشگاه خبرنگاران پویا-امید سهرابی
6 بهمنماه سال جاری بود که با حکم ابراهیم داروغهزاده دبیر سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر، بهرام بدخشانی مدیر فیلمبرداری، کمال تبریزی کارگردان، حسن خجسته استاد دانشگاه، خسرو دهقان منتقد، رسول صدرعاملی کارگردان، فرشته طائرپور تهیهکننده و محمدرضا فروتن بازیگر به عنوان اعضای هیئت داوران مسابقه سینمای ایران در این دوره جشنواره معرفی شدند.
نخست؛ چرا این افراد برای هیئت داوران انتخاب شدند؟
شاید یکی از اصلیترین دلایل انتخاب تیم هیئت داوران سی و ششم جشنواره فیلم فجر این بود که این افراد، از جمله افرادی بودند که هیچ گونه ارتباطی با فیلمهای حاضر در جشنواره سیوششم نداشتهاند. اما آیا با این انگاره میتوان یک هیئت داوران مختصص و کاردان را دور یکدیگر گردآوری کرد؟
یکی از ویژگیهای یک هیئت داروان حرفهای این است که افرادی گردآوری شوند که بدون در نظر گرفتن خط فکری شخصی و اعمال سلیقه، به تماشای فیلمهایی بنشینند و آن چیزی که حق یک فیلم است را به او بدهند، حتی اگر واقعاً برخلاف دیدگاه و انگارههای ذهنی یک عضو هیئت داوران باشد. اما آیا اعضای هیئت داوران سی و ششم جشنواره فیلم فجر اینگونه بودند؟
به قطعیت میتوان گفت که هیئت داوران سی و ششم در این امر مردود هستند. عمری است که جشنواره فیلم فجر از اعمال سلیقههای افراطی ضربه میخورد، بعضاً هم این سلیقهها و لجبازیها باعث سربریدن فیلمها میشود.
شوربختانه باید گفت که هیئت داروان سی و ششمین جشنواره فیلم فجر با هر هدفی که ذهن میپروراند باعث سربریدن چند فیلم شدند، فیلمهایی که «لاتاری» تنها یکی از آنهاست.
دوم؛ انتخابها
جالبترین داوری عمر جشنواره فیلم فجر به اینجا ختم نمیشود. اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به مثابه یک معامله اقتصادی بود. هر که آمد سیمرغی گرفت و رفت. آنهایی که جریان فکری معتدلگونهای داشتند نامزد شدند. اما اکثر کسانی که سیمرغ گرفتند در آغوش و خط فکری اعضای هیئت داوران بودند. البته چند نفری نیز در این بین برای خنثیسازی جو حاکم بر اختتامیه، از خط فکری مخالف هیئت داوران انتخاب شدند. مانند سیمرغ حاتمیکیا.
سوم؛ صحبتهای هیئت داوران در برنامه «هفت»
میخواستم درباره صحبتهای محمدرضا فروتن و رسول صدرعاملی در برنامه یکشنبه شب «هفت» بنویسم؛ اما تصمیم گرفتم عینا نکتههای حرفهایشان را بیاورم.
نکات صحبتهای محمدرضا فروتن
- نظر قطعی نداریم. سلیقه شخصیمان این انتخابها بود.
- آرای هر عضو هیئت داوران فجر یک، هفتم بود.
- هیچ فشاری روی هیئت داوران نبود، ولی پیشنهاد بود.
- مقایسه یک انیمیشن سینمایی با آثار رئال سینما اشتباه است.
- فیلم «لاتاری» به نظرم ترویج خشونت میکند.
- هر کسی هدف شخصی خودش را در هیئت داوران داشت چون آییننامه و هدف مشخصی ارائه نشده بود.
نکات صحبتهای رسول صدرعاملی
- برخی از فیلمسازان هر چه بسازند من دوست دارم، مثل کامبوزیا پرتوی
- 80 درصد آرای هیئت داوران 4 به 3 بودند.
- «لاتاری» سیمرغ نگرفت چون آزار داد هیئت داوران را . این آزار دادن از قصه و تم فیلم نشأت میگرفت.
- فیلم باید به دل بنشیند من باید آن را دوست داشته باشم.
- من اگر فیلمی را دوست نداشته باشم به هیچ بخشی از آن مثل فیلمبرداری هم رای نمیدهم.
- کودکانه فیلم میبینم.
- روحالله حجازی کارگردان خوبی است اما باید از اثرهای مینیمالیستی فاصله بگیرد.
- فیلمهای مستند و انیمیشن را داوری نکردیم.
- مشکل اصلی ما با فیلمهای حاتمیکیا فیلمنامه بود، به نظرم حاتمیکیا باید از انفرادی فیلمنامه نوشتن به سمت گروهینویسی برود.
- ما نفهمیدیم چرا کاراکتر بابک حمیدیان در آخر فیلم خودکشی کرد.
- 20 سال طول کشید سیمرغ اولم را گرفتم.
چهارم؛ جمعبندی
صحبتهای شب گذشته فروتن و صدرعاملی به نوعی کار خدا بود. این که خود هیئت داوران روی آنتن زنده انگارههای ذهنی خود را از انتخابها بگویند، یک معجزه است. از صحبتهای صدرعاملی میتوان نکات بسیاری استخراج کرد. وقتی به جای کلمه شهادت، خودکشی را به کار میبرد، یعنی اصلاً داستان را ندیده است، شاید هم نخواسته درست ببیند. حق هم دارد، این موضوعات رئال که دنیا با آن روبهروست و همه روزه افراد بسیاری آنسوی مرزها شهید میشوند، با زندگی مجلل برخی افراد سازگاری ندارد.
سالهاست که سینمای ایران از نظرات نسنجیده برخی از افراد به اصطلاح هنرمند ضربه میخورد افرادی که با با فیلمهایشان باعث کم فروغی سینما شدهاند.
انتهای پیام/