«دینانی» شکار کننده معنا
وضعیت فرهنگی و فلسفی کنونی ایران نیازمند بزرگانی است که بتوانند ضمن تاسیس اندیشههای جدید احیا کننده میراث گذشتگان نیز باشند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، بزرگداشت غلامحسین ابراهیمی دینانی فیلسوف و چهرهماندگار فلسفی کشور امروز (سهشنبه 5 دیماه) با حضور حسن بلخاری (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی)، غلامرضا اعوانی (استاد و چهره ماندگار فلسفه ایران)، رضا داوری اردکانی (رئیس فرهنگستان علوم)، نجفقلی حبیبی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)، منوچهر صدوقی سوها (عضو هیئت علمی موسسه حکمت و فلسفه ایران)، حسامالدین آشنا (رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک نهاد ریاست جمهوری، رحمانی فضلی (وزیر کشور) و جمعی از اساتید و علاقمندان علم و فلسفه در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
نجفقلی حبیبی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، با اشاره به جنس تلاشهای علمی ابراهیمی دینانی گفت: وقتی من کتاب شرح توحید صدوق را نوشته بودم و به آقای دینانی دادم، ایشان فرمودند من تا وقتی که این کتاب را تمام نکردم از منزل بیرون نیامدم. این نمونهای که عرض کردم نشاندهنده این است که او کتابها را با دقت و عمقی بسیار مطالعه میکند و واقعاً شایسته لقب فیلسوف هست. او با تمام وجود با علم، اعتقاد و تسلط از حریم فلسفه دفاع میکند.
استاد فلسفه دانشگاه تهران گفت: استاد دینانی هم قدرت بیان صریح و هم شجاعت علمی دارد و آثار بسیار ارزشمندی در حیطه فلسفه اسلامی به وجود آورده است. او یکی از شخصیتهایی است که بر روی سهروردی کار کرده و معتقد است که سهروردی فیلسوف نور است، که اندیشه ایرانیان قبل از اسلام را احیا کرده است. ما باید قدر بزرگان فعلی خودمان را بدانیم و با این که ایران مهد علم، فلسفه و فرهنگ بوده اما متاسفانه در سالهای اخیر گرفتار فقر اشخاص بزرگ شده است.
در ادامه این نشست منوچهر صدوقی سوها، عضو انجمن آثار و مفاخر فرهنگی گفت: بنده استاد دینانی را با تعبیر فیلسوف معنایاب و معناشکار خطاب میکنم. ما در دورهای زندگی میکنیم که متاسفانه استاد دانشگاه این کشور کتاب چاپ میکند و بدون هیچ توضیحی در متن، ارسطو و سقراط را جزء حکمای اسلامی میشمارد. متاسفانه فلسفه در عصر ما صرف عدهای از محفوظات شده و هیچ مطالعه تامل و معناشکاری در آن رخ نمیدهد. فلذا اینجاست که باید جایگاه استاد دینانی را قدر دانست.
وی با اشاره به آثار ابراهیمی دینانی گفت: از میان کتابهای برجسته استاد دینانی 2 اثر بسیار واجد اهمیت است، که نشاندهنده جایگاه برجسته فلسفی اوست. اولین کتاب، قواعد فلسفی است. در حوزه فلسفی تهران که یکی از بزرگانش استاد دینانی است بنا بر اسنادی که در اختیار است این حوزه در سال 1237 هجری قمری تشکیل شده و الان وارد قرن سوم حیاط خود میشود. یکی از مطالبی که در این حوزه بسیار مورد عنایت بوده و امروز کمتر به آن توجه میشود مبادی فلسفه و علوم است. اولین کسی که قواعد فلسفه را جمع کرده مرحوم هیدجی است که چند صفحه نیز بیشتر ننوشته است، پس از ایشان هم مرحوم میرزامهدی آشتیانی سعی کرد قواعد فلسفی را جمعآوری کند که متاسفانه نوشتههای او از بین رفت. در این میان سومین شخصی که قواعد فلسفی را با حجم قابل توجهی جمعآوری کرده استاد دینانی است.این کار در طول تاریخ فلسفه ما سابقه نداشته و دال بر موسس بودن ایشان است.
عضو هیئت علمی موسسه حکمت و فلسفه ایران گفت: دومین کتاب با اهمیت استاد دینانی شرح معاد مرحوم آقاعلی زنوزی است. معاد از منظر حکیم زنوزی یکی از اسلامیترین نظریات است. عموماً تصور میکنند که در معاد، نفس یا روح انسان به بدن باز میگردد اما این تصور مطابق قواعد عقلانی و غیره غلط است، زیرا وقتی نفس تعالی پیدا کرد و تجرد تام یافت، دیگر نمیتواند تنزل کند و بازگردد. بر همین اساس حکیم زنوزی با توجه به آیاتی از قرآن نظیر آیه «انالله و انالیه راجعون» میگوید که بدن به افق نفس، تعالی پیدا میکند، نه این که نفس به بدن بازگردد.
وی گفت: سومی کتاب استاد دینانی کتاب وجود رابطی است، اگر ربط نباشد عالمی نیست و اگر عالم ذاتی داشته باشد ذاتیتش متخذ از ربط است. مرحوم حکیم که استاد عرفان آقای دینانی و استاد بنده هم هست، یک بار به من گفت که عالم اعتبار حق است و توجه استاد دینانی به مسئله ربط قطعاً متاثر از استاد ایشان یعنی مرحوم حکیم است.
انتهای پیام/