تحلیلی بر بیانیه مشترک پوتین و ترامپ/ آمریکا از اهداف خود در سوریه دست برنداشته است
بیانیه رؤسای جمهوری روسیه و آمریکا به‌معنای حل مشکلات واقعی در سوریه نبوده و در آن پاسخی به مسائل نامشخص و اقدامات نظامیان آمریکایی در خاک این کشور داده نشده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا» امروز در تحلیلی نوشته است: "ولادیمیر پوتین" و "دونالد ترامپ" در تاریخ 11 نوامبر بیانیه مشترکی را در مورد سوریه امضاء کردند. هرچند این بیانیه بسیار مهم است و نتیجه دیدار «چندلحظه‌ای» رؤسای جمهوری دو کشور است، ولی یک مسئله مشخص است و آن اینکه مسکو و واشنگتن هنوز نتوانسته‌اند به توافق قابل توجهی در مورد منافعشان در منطقه خاورمیانه دست یابند.
تأکید بر مشترکات واضح و عدم‌اشاره به اختلافات موجود
رهبران دو کشور بر عزم راسخ خود برای نابودی تروریستها در سوریه تأکید کردند، آنها قبلاً هم این مسئله را اعلام کرده بودند. مقامات مسکو و واشنگتن همیشه گفته‌اند که بر استقلال و تمامیت ارضی سوریه احترام گزارده و معتقدند که مناقشه در این کشور راه‌حل نظامی نداشته و باید تنها در چارچوب مذاکرات بین سوریها و بر اساس قطعنامه شماره 2254 شورای امنیت سازمان ملل، حل‌وفصل شود.
البته اکنون مشخص شد که در بیانیه مشترک اهمیت اقدامات دولت سوریه در جریان «اصلاحات قانون اساسی» و دیگر اقدامات سیاسی در چارچوب سازمان ملل مورد تأیید قرار نگرفته است. یک مقام وزارت خارجه آمریکا روز گذشته یادآور شده که مباحثات سیاسی در مورد سوریه تنها باید در چارچوب مذاکرات ژنو انجام شود، البته وی مذاکرات آستانه را نیز مفید ارزیابی کرده است. این مقام تأکید کرده که به‌عقیده واشنگتن، "بشار اسد" جایی در آینده سوریه ندارد.
در ارزیابی وزارت خارجه آمریکا اهمیت مناطق کاهش تنش به‌عنوان اقدامی موقت برای کاهش خشونتها مورد تأیید قرار گرفته، ولی یادآور شده که گروههای مسلح مخالف سوری باید مواضع خویش در مناطق جنوب غربی سوریه را تا آغاز مذاکرات جدی برای حل‌وفصل مشکلات، حفظ کنند و کنترل اوضاع آن را به نیروهای دولتی واگذار نخواهند کرد.
آمریکا قصد ندارد اجازه دهد خاک سوریه تحت کنترل دمشق باشد
بر اساس بیانیه مشترک روسیه و آمریکا، منطقه کاهش تنش به‌وجودآمده در جنوب غربی سوریه هم تحت کنترل مشترک روسیه به‌همراه آمریکا و اردن باقی خواهد ماند، این به‌معنای آن است که مسکو تأمین‌کننده منافع دمشق در این بخش از خاک سوریه خواهد بود. ولی آنچه مشخص نیست، اینکه روند سیاسی اوضاع در مناطق شرقی رود فرات که تحت کنترل نیروهای مورد حمایت آمریکا (اکثر آنها شبه‌نظامیان کرد هستند) قرار داشته و دمشق کنترلی بر آن ندارد، به چه‌صورت خواهد بود.
در بیانیه‌ای که در ویتنام بین پوتین و ترامپ امضاء شده، هیچ کلامی در این باره نیامده است. بر اساس اظهارات مقامات رسمی، در جریان گفتگوی کوتاه رؤسای جمهور دو کشور هم صحبتی در این رابطه نشده است، این در حالی است که مقامات آمریکایی از ضرورت ایجاد یک منطقه کاهش تنش جدید سخن گفته‌اند که بر اساس نظریه وزارت خارجه آمریکا، کنترل این منطقه هم به‌دست مخالفان سوری بوده و نباید در دست رژیم بشار اسد قرار داشته باشد، همه این مسائل گویای آن است که واشنگتن قصد دارد تقسیم‌بندی سوریه به مناطق چندگانه را حفظ کند، این موضع‌گیری تنها به تقویت تمایلات جدایی‌طلبانه و مواضع مخالفان سوری کمک خواهد کرد.
اقدامات مشکوک نظامیان آمریکایی در سوریه از قلم افتاده
پوتین و ترامپ در بیانیه مشترک خود به‌نوعی بر ضرورت همکاری نظامی روسیه و آمریکا در سوریه نیز تأکید و حتی فقدان هر نوع درگیری بین نیروهای ائتلاف به‌رهبری آمریکا و نیروهای نظامی روسی در سوریه را یک حقیقت مثبت ارزیابی کرده‌اند.
البته باز هم به هیچ‌یک از مشکلاتی که بارها وزارت دفاع روسیه به آنها اشاره کرده، توجهی نشده است. این مشکلات شامل عدم انطباق عملیات نظامی دو طرف و اقدامات تحریک‌آمیز نظامیان آمریکایی علیه ارتش سوریه و حتی نیروی هوایی ــ فضایی روسیه است.
برخی منابع خبری حتی گفته‌اند که آمریکا و متحدانش به‌طور غیرعلنی برای تروریستها سلاح و مهمات نظامی ارسال می‌کنند.
توافقات پنهانی آمریکا با داعش و حمایت از کردها
روز گذشته آژانس خبری «Smart News Agency» خبر داد که در استان رقه سوریه که تحت کنترل آمریکایی‌ها قرار دارد، 35 زندانی از گروه داعش مورد عفو قرار گرفته و به جمع نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) پیوستند، این در حالی است که رسانه‌های گروهی سوریه بارها یادآور شده‌اند که موفقیتهای نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) در شرق رود فرات، تنها به‌خاطر توافقات غیرعلنی به‌دست‌آمده ــ که بین تروریستهای داعشی و مخالفان و دقیقاً با میانجی‌گری سرویسهای امنیتی آمریکایی صورت گرفته ــ است.
سرهنگ "الکساندر اوچینیکوف" کارشناس نظامی روسیه معتقد است که در حل‌وفصل مناقشه در سوریه، عامل کردها را نباید نادیده گرفت. وی افزوده است: «علاوه بر روسیه و آمریکا، سایر نقش‌آفرینان بانفوذ منطقه نیز در روند اوضاع مؤثر هستند، برای مثال مقامات آنکارا، نیروهای کرد را که مورد حمایت کامل آمریکا قرار دارند تهدید کاملاً جدی برای ترکیه می‌دانند، در حالی که در مبارزه با داعش، مهمترین متحد آمریکایی‌ها کردها هستند و همین مسئله باعث اختلاف بین آنکارا و واشنگتن شده که ثبات و صلح در منطقه را نیز در معرض تهدید قرار می‌دهد».
انتهای پیام/*
