کارگردانان غیرایرانی از تئاتر خیابانی کشور خود سخن گفتند

کارگردانان غیرایرانی از تئاتر خیابانی کشور خود سخن گفتند

کارگردانان خارجی حاضر در جشنواره مریوان در نشستی رسمی درباره وضعیت تئاتر خیابانی در کشورهای متبوع خود سخن گفتند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در اولین ساعات امروز، نشستی با موضوع تئاتر خیابانی در کشورهای مدعو جشنواره تئاتر خیابانی مریوان با حضور کارگردانان آثار خارجی شرکت‌کننده، فاتح بادپروا، دبیر جشنواره، سامنان خلیلیان، مدیر دفتر تئاتر خیابانی کشور و قطب‌الدین صادقی، مدرس و داور دوره جاری در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مریوان برگزار شد.

در این نشست بادپروا با بیان اینکه جشنواره خیابانی مریوان به سابقه دیرین مریوان باز می‌گردد، گفت: «انتظار ما از گروه‌های خارجی این است که اگر تئاتر خیابانی ما را پسندیدند سفیر هنر خوبی برای شهری باشید که سال‌هاست تنها به دنبال صلح و فرهنگ است. ارتباط فرهنگ ها می‌تواند نابسامانی‌های جهان را حل کند و امیدوارم این جشنواره به  جشنواره‌های مهم دنیا معرفی شود.»

قطب‌الدین صادقی در مقام شخصیت پژوهشی جمع نیز گفت: «تئاتر خیابانی پیش از جنگ اول جهانی یک ماهیت معترض ضدسیاسی علیه حکومت‌هایی داشت که واقعیت را حاشا می‌کردند. آمدند تا حقایق کتمان شده توسط نظام نامردمی و سرمایه‌داری را افشا کنند و افکار عمومی را متوجه کنند و تئاتر وسیله‌ای سیاسی بود. شرایط تاریخی عوض شده و دستگاه‌های آگاه‌کننده دیگری به میدان آمده‌اند و نظام چپ فروریخته و برای ضربه زدن به نظام‌های سلطه‌جو راه‌های دیگری وجود دارد.»

او با مطرح کردن این پرسش که آیا باید عملکرد دیگری برای تئاتر خیابانی پیدا کرد، گفت:« تا چه حد ژانر نمایشی معترض را با شرایط کنونی جامعه خود آشتی داده‌اند؟ آینده این هنر چیست؟»

کارگردان نمایش اسپانیا تاریخ تئاتر خیابانی در اسپانیا را غنی برشمرد و گفت: «با قرار دادن انواع موسیقی در تلاشیم آن را به چیزی عالی تبدیل کنیم و مردم را بخندانیم، ما آمدیم تا مردم مریوان را بخندانیم و مهمان‌نوازی و مهربانی و فرهنگتان را دوست داریم و این را حتماً به مردممان می‌گوییم.»

کارگردان اثر فرانسه نیز با اظهار اینکه نام کمپانیش «مردان کوچک» است، گفت: «ما می‌خواهیم با کار کردن با وسایل کوچک معانی وسیعی را برسانیم، می‌خواهیم تئاتر خیابانی را به مردمی که در خیابان هستند و نمی‌توانند از تلویزیون استفاده کنند، نشان دهیم.»

او درباره تفاوت نمایش صحنه‌ای و خیابانی گفت: «فرقش با تئاتر صحنه این است که ترک سالن آسان نیست؛ اما تماشاگر تئاتر خیابانی را می‌تواند ترک کند، حدود 200 فستیوال تئاتری در فرانسه وجود دارد، شما در یکی از مهمترین جشنواره‌های فرانسه 600 کار از سراسر دنیا اجرا می‌شود. تئاتر مریوان با فرانسه نقاط مشترک زیادی دارد، با وجود دور بودن از تهران. من مطمئنم در آینده‌ای نزدیک بیش از 500 اجرا را در مریوان شاهد خواهیم بود.»

این هنرمند فرانسوی درباره وضعیت تئاتر خیابانی در کشور خود گفت: «تئاتر خیابانی در فرانسه به پایان خود نزدیک می‌شود و ما گروه‌های اجرایی قوی در فرانسه داریم که به دنبال شیوه‌ای نو برای ادامه هستند.»

کارگردان نمایش برزیل در آغاز با اشاره به اینکه برزیل کشور خیلی بزرگی است با فستیوال‌های بسیار، افزود:«ما یکی از بزرگترین فستیوال‌ها را در شمال شرق برزیل داریم که قدیمی‌ترین است. در جنوب و بخش‌های دیگر تئاتر خیابانی اینگونه مشهود نیست و اما در حال پیشرفت است. شرکت‌های جدید با پیام سیاسی جدید حامی تئاتر خیابانی هستند، برزیلی‌ها عادت تاریخی رفتن به تئاتر خیابانی را به طور عمومی ندارند. متأسفانه در چندماه گذشته دولتی داشته‌ایم که حامی هنر نیست و این کار را برای ما سخت می‌کند و مانع‌تراشی می کند و اجازه پیشرفت نمی‌دهد. در گذشته قوانین خوبی داشتیم که به ما کمک می‌کرد از طریق تئاتر درآمد خوبی داشته باشیم. ما به دنبال بازگشت به آن دوره هستیم؛ زیرا تئاتر نقش مهمی در زندگی ما دارد. این قوانین به سیاست‌های بد سرمایه‌داری بر‌می‌گردد. ما معتقدیم چون مردم تئاتر را دوست دارند دولت را مجبور خواهیم کرد که این موانع را از سر راه ما بردارد.»

کاگردان نمایش اوکراین که اقتباسی بی‌کلام از مرغ دریایی چخوف را اجرا کرده است، گفت:«در اوکراین تنها یک جشنواره تئاتر خیابانی به نام شیر طلایی وجود دارد، گروه‌هایی که به مریوان آمده‌اند کوچک‌اند؛ ولی در جشنواره ما گروه‌های بزرگ  و متعددی حضور دارند. بیشتر گروه‌ها در اوکراین تئاتر صحنه‌ای کار می‌کنند. من در مسکو درس خوانده‌ام، تکنیک من بیشتر روانشناسانه است و از این شیوه روی هنرجوها هم استفاده می‌کنم تا آنها بیشتر مرا متوجه شوند.»

مسئول هنری کردستان عراق نیز که به عنوان میهمان در این نشست حضور داشت،گفت: «تئاتر خیابانی سابقه زیادی در کردستان عراق ندارد؛ ولی ما اهمیت بسیاری برای آن قائل‌ایم. حدود 50 سال پیش در کشور ما جریان تئاتر خیابانی شروع شد. سرزمین ما در درازای تاریخ همواره گرفتار جنگ‌های خانمان‌سوزی بوده و همیشه در تلاش برای رهایی از این شرایط بوده است. ما برای محافظت از خودمان مجبور بودیم به چیزهایی پناه ببریم که یکی از آنها نمایش است تا از طریق آن پیام‌های صلح و دوستیمان را به گوش جهان برسانیم. ما مشکلات زیادی آموزشی مواجه‌ایم و از طریق تئاتر آگاهی را به مردم یاد می‌دهیم. دو فستیوال تئاتر خیابانی در حریم کردستان عراق داریم که ترک و عرب در آن شریک‌اند.»

کارگردان نمایش آذربایجان که متنی از مرحوم پرویز بشردوست را در جشنواره مریوان اجرا کرده است، گفت: «من در 12 فستیوال ایرانی حضور داشته‌ام و اولین بار استکه  در فستیوال مریوان حاضر شده‌ام. تئاتر خیابانی در آذربایجان به شکل ایران رایج نیست. تئاتر صحنه‌ای در حال از دست دادن مخاطب خود است و تئاتر خیابانی فرصتی که دوباره نظر مخاطبی که در خیابان است را به تئاتر جلب کنیم. کشور ما جوان است و طبیعی است راهی طولانی در پیش داریم، هدف ما رویکردهای سیاسی و احتماعی و گاه اقتصادی است و می‌خواهیم معضلات را با زبان تئاتر به مردم منتقل کنیم. حضور ما در مریوان موجب شد با این کارکردها بیشتر آشنا شویم و امیدوارم بتوانیم در اذربایجان چنین فستیوالی داشته باشیم.»

دستیار نمایش اوکراین که از هنرمندان لهستانی است نیز در صحبت‌های خود گفت:«چیزی که در این کار بسیار اهمیت دارد پول است، هرچه گروه بزرگتر باشد پول بیشتری کسب خواهد کرد و البته گروه‌های بزرگ بیشتر در یاد مخاطب می‌ماند.»

مراسم اختتامیه دوازدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان صبح فردا در این شهر برگزار می‌شود.

انتهای پیام/

پربیننده‌ترین اخبار فرهنگی
اخبار روز فرهنگی
آخرین خبرهای روز
مدیران
تبلیغات
رازی
مادیران
شهر خبر
فونیکس
او پارک
پاکسان
رایتل
میهن
triboon
گوشتیران