آکین: صدای شاعران مقاومت، جهان را تحت تأثیر خود قرار میدهد
حسین آکین، شاعر ترکیهای، معتقد است امروز دردهای جهان اسلام، موضوع مشترک شاعران است. او میگوید که صدای شاعران مقاومت جهان را تحت تأثیر خود قرار میدهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شعر مقاومت، چه بخواهیم و چه نخواهیم، این روزها به یکی از اصلیترین محورهای شعری در جهان اسلام تبدیل شده است. شمار شاعران و سرودههایی که در چند سال اخیر در این رابطه به زبانهای مختلف سروده شده، مؤید این نکته است که دیگر شاعر، در کنج خلوت خود ننشسته و تنها آرزوی دیدار معشوق ندارد، جهان شاعر امروز از جهان دیروزش بزرگتر شده است. او به مسائل و مصائب جامعهاش توجه دارد و به آن واکنش نشان میدهد. بیتفاوت نیست. دردمند مردمانی است که درد را هر روز میچشند و مرگ را در کنار خود میبینند.
اتفاقاتی که در چند سده گذشته در جهان اسلام رخ داده، شاعران را بیدارتر از گذشته کرده است. امروز شاعران بسیاری در جهان اسلام هستند که دغدغه آنها، دغدغه فردی نیست. من شاعر آنها گسترش یافته است. موضوع فلسطین، جنگ غزه، تصرف سرزمینهای اشغالی، زندانی کردن نوجوانان در فلسطین به جرم حقطلبی، ظهور داعش و گروههای تکفیری، مهاجرتهای اجباری، غرق شدن آلانهای متعدد در دامان آبی مدیترانه و در مقابل سکوت جامعه جهانی در قبال بیخانمانی و کشتار مسلمانان در مناطق مختلف جهان، کافی بود تا هر انسان آزادهای نسبت به آن واکنش نشان دهد.
حسین آکین، از جمله شاعران ترکیه است که در این حوزه فعالیت میکند. او که روزنامهنگار و منتقد ادبی است، به تازگی کتابی با عنوان «هیروشیما طور دیگری زیباست» را از سوی انتشارات هزاره ققنوس منتشر کرده است. این اثر با محوریت 300 سروده از شاعران ترکیه درباره فلسطین به چاپ رسیده است. آکین درباره آن میگوید: شعر آخرین تحفه انسان به جهان قبل از رفتنش از دنیاست. شعر باعث اتحاد و نوعی برادری و شناخت از همدیگر میشود.
آکین در ماه رمضان امسال برای دومینبار به ایران آمد تا در جلسه دیدار شاعران با رهبر انقلاب حضور داشته باشد. او خود را اینطور معرفی میکند: حسین آکین هستم، شاعر روزنامهنگار و منتقد ادبی. در دوره دبیرستان تدریس میکنم و علاوه بر آن، در نشریات ترکیه نیز یادداشتهایی از من منتشر میشود. من با شعر زندگی میکنم و شعر مینویسم، در کنار شعر، در حوزههای داستاننویسی و نقد ادبی نیز فعالیت دارم. بیش از 20 عنوان کتاب در زمینههای مختلف ادبی از من به چاپ رسیده است.
او در گفتوگو با تسنیم، جلسات نیمه رمضان شاعران با رهبر انقلاب را نمونهای از وحدت جهان اسلام میداند و میگوید: «ما شاعران نیز فرزندان زمانه خود هستیم، اتفاقات منطقه و جهان اطراف خود را میبینیم، درک میکنیم و نسبت به آن واکنش نشان میدهیم». آکین معتقد است؛ در جلسات نیمه رمضان انسانیت معنای دیگری مییابد. گفتوگوی او با تسنیم به این شرح است:
تسنیم: جلسه دیدار شاعران با رهبر انقلاب هر ساله مطابق سنت چند سال گذشته در نیمه رمضان برگزار میشود. در این جلسه، شاعران سرودههای خود را قرائت میکنند و رهبر انقلاب نیز در پایان، نکات خود را درباره شعر و جریان ادبی بیان میکنند. به نظر شما اینکه عالیترین مقام یک کشور زمانی را برای شنیدن شعر از زبان شاعران اختصاص میدهند، چه پیامی دارد؟
اولاً این مراسم، مراسم خوب و بسیار دیدنی و جذا برای من است؛ چرا که رهبر انقلاب به واسطه شناختی که از انسان، انسانیت و ارتباط انسانیت با شعر دارند، در این جلسه حاضر میشوند. در واقع جمعی که انتخاب میشوند و به دیدار ایشان میروند، بازنمودی از فضای انسانی میان رهبری یک جامعه با شاعران آن مملکت است. به طوری که نکات رهبر معظم انقلاب قوت قلبی برای شاعران است. همه چیز اقتصاد نیست، همه چیز سیاست نیست، اصل انسانیت است. انسانیت با شعر گره خورده است و با این گفتمانها و فضاها انسانیت معنای دیگری مییابد.
*تسنیم: رهبر انقلاب در پایان جلسات نظراتی را در خصوص شعر امروز و جریان ادبی کشور اشاره میکنند. با توجه به اینکه شما از منتقدان ادبی هستید، نکات ایشان را چطور ارزیابی میکنید؟
من برای دومینبار است که در این جلسات شرکت میکنم. نگاه رهبر انقلاب به شعر را نگاهی روشنفکرانه میبینیم. ارتباط بین شعر و انسانیت، شعر و اجتماع و شعر با یک رهبر انقلابی به حدی در این جلسات تعریف میشود که نظرات ایشان و اشراف ایشان به حوزه ادبیات و شعر و اهداف آنها نسبت به وضعیت روز جامعه و همانندسازی این اهداف برای ما بسیار اهمیت دارد. رهبر انقلاب خود شاعر هستند، از این جهت شعر را میشناسند و از ظرایف آن مطلع هستند. یکی از شاعران ترکیه در رابطه با تأثیر شعر بر جامعه میگوید: رهبری که شعر بگوید، رهبری که با شعر سر و کار داشته باشد،در آن مملکت ظلم و جور، بیعدالتی و کارهای غیر انسانی نمیتواند اتفاق بیفتد. این جزو ارزندهترین مواردی است که از جلسات نیمه رمضان میتوانم برداشت کنم.
*تسنیم: جهان اسلام به دردهای متعددی مبتلاست. آیا جمع شدن مسلمانان در چنین جلسه شعری میتواند نمادی از وحدت جامعه اسلامی باشد؟
در سوره ابراهیم آیهای است که میفرماید، حقیقت مانند درختی است که ریشههایش در زمین و شاخههایش در آسمان قرار دارد. حقیقت جهان اسلام نیز مانند آن درخت است. حقیقتی که بر بالای شاخههای این درخت میروید، وقتی از زبان یک انسان بیرون بیاید، یک عکسالعمل دارد، اما وقتی صدای این حقیقت از گلوی چندین نفر بیرون بیاید و مجموع این شاخهها صدای واحدی برای بیان دردها و مشکلات میشوند، صدای بلندی خواهد شد که دنیای متفاوتی را معنا میکند. این صدا، صدایی است که جهان را تحت تأثیر خود قرار میدهد.
سزای کاراکوچ، از شاعران معروف ترکیه شعری دارد که میگوید، شاعر فرزند زمان خودش است؛ از این رو دردهای جهان خود را درک میکند و آن را انتقال میدهد. ما شاعران نیز فرزندان زمانه خود هستیم، اتفاقات منطقه و جهان اطراف خود را میبینیم، درک میکنیم و نسبت به آن واکنش نشان میدهیم.
نیاز امروز جهان اسلام، وحدت است. وقتی شاعرانی از نقاط مختلف دنیا کنار هم گرد میآیند و همگی به واسطه زبان مشترک شعر، تفاوتهای زبانی خود را فراموش میکنند و با این زبان مشترک سخن میگویند، نوعی وحدت را در موضوع دارند؛ اگر زبان متفاوتی دارند، موضوع مشترکی دارند که آن دردهای مسلم جهان اسلام است. خوشحالم که چنین دیدارهایی فراهم شده تا این دردهای مشترک از یک تریبون به گوش مردم جهان میرسد.
انتهای پیام/