دارابگرد، بزرگترین دیوار گلی جهان؛ شکوهی از کهن‌ترین دوران تمدنی ایران+ فیلم و تصاویر
داراب با قدمتی چند هزار ساله در جنوب شرقی استان فارس واقع شده و کهن‌ترین بنای این شهرستان دارابگرد است که تاریخ آن به هزاره پنجم قبل از میلاد می‌رسد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، داراب با قدمتی چند هزار ساله در جنوب شرقی استان فارس واقع شده و براساس پژوهش‌های باستان‌شناسی قدمت این منطقه که در گذشته دارابگرد نامیده می‌شده به هزاره پنجم قبل از میلاد (عصرسفال نخودی و مقارن با تمدن سیلک 2 کاشان) می‌رسد.
در این شهرستان بنای تاریخی دارابگرد مربوط به دوره هخامنشیان واقع است که هر ساله شمار زیادی از آن بازدید می‌کنند. دارابگرد بنای شهر قدیم داراب بوده که به صورت دایره‌ای بزرگ است و اکنون دیگر از آن بناها اثری نیست جز تلی از خاک و خندقی که به دور شهر کشیده بودند.
آتشکده آذرخش (مشهور به مسجد سنگی)
در فاصله هفت کیلومتری جنوب شرقی شهر داراب و در دامنه کوهی مشهور به کوه پهنا بنایی در دل کوه وجود دارد که در نزد اهالی مشهور به مسجد سنگی است. این بنا که به اعتقاد برخی در ابتدا معبد مهر پرستان آریایی بوده در عصر ساسانبان (یا قبل از آن) تبدیل به آتشکده می‌شود و در زمره آتشکده‌های مهم زردشتیان بوده‌است.
پس از اسلام نیز برای این معبد در قسمت جلوی آن محرابی می‌سازند و آن را به مسجد تبدیل می‌کنند. در کنار معبد قسمتی وجود دارد که مخصوص استراحت خادمان معبد بوده است.
نقش شاپور
نقش شاپور در فاصله چهار کیلومتری جنوب شهر داراب و در دامنه جنوبی کوه پهنا نقش مهمی از دوران ساسانیان قرار دارد که در نزد اهالی به نقش رستم و یا نقش شاهپور مشهور است. این نقش که در ارتفاع 7 متری از سطح زمین قرار دارد و صحنه پیروزی پادشاه ساسانی بر سپاه روم را نشان می‌دهد.
مساحت نقش حدود 63 متر مربع است و در وسط آن تصویر پادشاه سوار بر اسب دیده می‌شود و در مقابل آن تصویر اسرای رومی با سرهای برهنه همراه با فرماندهانشان و یک کالسکه همراه با غنائم جنگی قرار دارد. فرمانده سپاه روم از پادشاه ایران طلب عفو می‌‌کند و پادشاه به علامت بخشش دست خود را بر سر وی قرار داده است.
آتشکده آذرجوی
یکی از آتشکده‌های عصر ساسانی در فاصله 10 کیلومتری غرب شهر قرار گرفته است. این آتشکده که بنا به گفته مسعودی در مروج الذهب از مقدس‌ترین و مهم‌ترین آتشکده‌های زردشتیان محسوب می‌شده همانند اکثر آتشگاه‌های این دوره به سبک چهار تاقی با گنبد مدور و بر روی صفحه عظیمی بنا شده‌است.
آسیاب سنگی
در قسمت شمالی مسجد سنگی یا آتشکده آذرخش دارابگرد آسیاب سنگی بزرگی قرار دارد که در دل کوه ساخته شده‌است. این آسیاب دارای دو استوانه سنگی عظیم در بالای کوه است که از طریق آنها آب مورد نیاز آسیاب تامین می‌شده است.
مسجد چهار مناره داراب
قدیمی‌ترین بنای شهر فعلی داراب، مسجد جامع این شهر با 4 مناره است که روی برج‌ها با آجر خانه‌بندی و روی آنها با خط کوفی آیات قران نگاشته شده است. پیرامون شبستان مسجد راهرویی قرار دارد که به وسیله دهلیزهایی به هم ارتباط دارند.
این بنای تاریخی در مرکز شهر داراب در محله بازار واقع شده ودر زمان شاه طهماسب یکم صفوی مرمت شده است. همچنین فضای بزرگ مسجد پوشیده از درختان تنومند خرما، پرتقال و نارنج است.
این بنا به خاطر سبک معماری متفاوتش نسبت به سایر مساجد، دارای سبک هندی است و آنرا شبیه به آرامگاه اعتمادالدوله طهرانی درآگرای هند و نیز خدای خانه مسجد جامع عتیق می‌دانند.
بنای اصلی مسجد به صورت مکعب مستطیل قرار گرفته که در زوایای چهارگانه آن چهارمناره دیده می‌شود. بزرگترین بخش بنا، شبستان مرکزی آن است که در سمت شمال و جنوب آن دو ایوان سراسری پهن و در سمت غرب آن دو ایوان کم پهنا با سقف کوتاه قرار گرفته است که این ایوان‌ها با چندین دهلیز کوچک و بزرگ به فضای بیرونی مسجد وصل می‌شود.
انتهای پیام/
