خسارت ۱۳۵ میلیارد دلاری به میادین نفتی
نگاهی به عملکرد وزارت نفت طی سه سال گذشته نشان میدهد که این وزارتخانه نسبت به ضرورت انکارپذیری به نام تزریق گاز به مخازن نفتی بیتفاوت بوده است تا خطر کاهش ۲۵۰ هزار بشکه از تولید نفت خام کشور را تهدید کند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، نگاهی به عملکرد وزارت نفت طی سه سال گذشته نشان میدهد که این وزارتخانه نسبت به ضرورت انکارپذیری به نام تزریق گاز به مخازن نفتی بیتفاوت بوده است تا خطر کاهش 250 هزار بشکه از تولید نفت خام کشور را تهدید کند.
تزریق گاز یکی از راهکارهای شرکتهای نفتی برای تثبیت تولید و افزایش آن است که در صورت بیتوجهی به این موضوع میزان تولید نفت به شدت کاهش مییابد. این موضوع دهها سال است که در ایران طراحی شده است ولی حجم تزریق گاز به پروژهها نسبت به برنامهها از فاصله 40 درصدی رنج میبرد و به ویژه در این دولت که هیچ برنامه جدیدی انجام نشده است و منتظر مانده است تا شرکتهای خارجی کل کار را بر عهده بگیرند.
بر اساس گزارش جدید مرکز پژوهشهای مجلس، در صورت ادامه روند کنونی کمبود تزریق گاز برآورد میشود، 3/2 الی 7/2 میلیارد بشکه نفت خام دیگر قابل استحصال نخواهد بود و 115 الی 135 میلیارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با انتشار گزارشی ضمن تأکید بر اینکه تقریباً کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نیاز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روشهای سیال تزریقی، یک هزینهکرد به شمار نمیرود، اعلام کرد: «در صورت عدم تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق و ادامه روند کنونی برآورد میشود 3/2 الی 7/2 میلیارد بشکه نفت خام در مخزن به دام افتاده و این میزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب هر بشکه به ارزش 50 دلار، 115 الی 135 میلیارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود.»
در بخش جمعبندی گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با عنوان «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» با اشاره به اینکه در راستای افزایش فشار مخزن و تحقق تولید صیانتی 11 مخزن نفتی واقع در مناطق نفتخیز جنوب تحت تزریق گاز هستند، آمده است: «تقریباً کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نیاز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روشهای سیال تزریقی، یک هزینهکرد به شمار نمیرود، بلکه مخازن نفتی همانند مخازن ذخیره گاز نیز عمل میکنند. لذا به لحاظ اقتصادی تزریق گازهای هیدروکربوری برای کشور و نسلهای آتی بسیار مهم است.»
در ادامه این بخش از گزارش این مرکز پژوهشی با اشاره به اینکه در صورت تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق، 3/16 میلیارد بشکه به مجموع ذخایر قابل برداشت اضافه میشود که معادل با افزایش ضریب بازیافت به میزان 15/9 درصد در این مخازن است، آمده است: «بررسی میزان گاز تزریق شده در مخازن تحت تزریق نشان میدهد که هیچگاه گاز مورد نیاز برای تزریق به میزان مورد نیاز تأمین نشده است. طی سالهای اخیر از حدود 160 میلیون مترمکعب در روز گاز مورد نیاز برای تزریق کمتر از 80 میلیون مترمکعب به طور متوسط تأمین شده است؛ یعنی تحقق 50 درصدی. با ادامه روند کنونی تزریق گاز و تولید نفت، به میزان 3/2 الی 7/2 میلیارد بشکه هرزروی نفت خواهیم داشت و این میزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب نفت به ارزش 50 دلار، معادل از دست دادن 115 الی 135 میلیارد دلار است.»
در ادامه گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با اشاره به ضرورت کاهش تولید نفت در صورت عدم تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق برای تحقق تولید صیانتی و جلوگیری از هرزرفت نفت، آمده است: «بر این اساس و با توجه به میزان گاز تزریقی در عمل، باید به میزان 215 الی 251 هزار بشکه تولید نفت کاهش یابد که با احتساب ارزش هر بشکه نفت معادل 50 دلار، حدود 4 الی 5/4 میلیارد دلار درآمد کشور در سال کاهش مییابد.»
سپس این مرکز پژوهشی پیشنهاد داده است: «تخصیص گاز مورد نیاز برای تزریق در صدر اولویتها قرار گرفته و سرمایهگذاری مورد نیاز برای احداث تأسیسات جدید برای افزایش حجم تزریق گاز به سرعت صورت گیرد.»
در پایان بخش جمعبندی گزارش «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» هم آمده است: «بررسی برنامه ششم توسعه نشان میدهد که تخصیص مناسب گاز برای تزریق از محل افزایش تولید گاز در طول برنامه، صورت نگرفته و حتی در صورت تحقق برنامه، نیاز واقعی مخازن تأمین نشده است؛ از طرف دیگر ظرفیت در نظر گرفته شده برای صادرات گاز به میزان 200 میلیون مترمکعب افزایش یافته است که تحقق این حجم صادرات در طول پنج سال واقعبینانه نیست. لذا پیشنهاد میشود مابه التفاوت گاز مورد نیاز برای تزریق با میزان برآوردی در برنامه ششم از محل صادرات گاز در نظر گرفته در برنامه تأمین شود.»
گفتنی است این گزارش از 9 بخش «مقدمه»، «مروری بر روشهای ازدیاد برداشت»، «جایگاه تزریق در کشورهای منطقه»، «پروژههای تزریق گاز در مخازن مناطق نفتخیز جنوب و تأثیرات آن بر ضریب بازیافت»، «میزان گاز تخصیصی برای تزریق»، «منابع تأمین گاز برای تزریق در مخازن مناطق نفتخیز جنوب»، «شاخص نسبت تزریق به تولید»، «میزان گاز مورد نیاز برای تزریق در سالهای آتی و برآورد برنامه ششم توسعه» و «جمعبندی» تشکیل شده است و در قسمتی از بخش «شاخص نسبت تزریق به تولید» این گزارش آمده است: «متوسط حجم گاز مورد نیاز برای تولید یک بشکه (اولیه + ثانویه) در پروژههای تزریق گاز مناطق نفتخیز جنوب در حدود 76 مترمکعب استاندارد است.»
منبع : روزنامه جوان
انتهای پیام/