پیوند با شبکه مدیران دولتی تنها راه بقای بخش خصوصی شده است
یک کارشناس اقتصادی گفت: اقتصاد کشور در حال غوطه ور شدن در اقتصاد رانتجو است به طوری که فعالان اقتصادی بخش خصوصی، احساس می کنند تنها در صورتی می توانند در بازار باقی بمانند که به شبکه مدیران دولتی پیوند پیدا کنند.
محمد حسین برخوردار در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: شفافیت اقتصادی از تلاش برای افزایش درامدهای نفتی برای دولت و از تامین نان شب برای مردم واجب تر است.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: با بروز این تعداد فساد اقتصادی در کشور که هر روز شاهد آن هستیم، باید شهامت داشته باشیم و اعتراف کنیم که اقتصاد کشور در معرض خطر بزرگی به نام بی اعتمادی مردم قرار دارد و اگر درجه اعتماد مردم بیش از این کاهش پیدا کند، به هیچ وجه نباید توقع داشته باشیم که در کشور سرمایه گذاری مولد شکل بگیرد یا اینکه کارآفرینی توسعه پیدا کند.
به گفته برخوردار، ممکن است یک روز چشم باز کنیم و ببینیم که مردم حتی به نظام بانکی کشور هم بی اعتماد شده اند و آن روز زمانی است که باید شاهد ورشکستگی روزانه بانک ها باشیم و راه جبران بسیار دشوار خواهد بود.
برخوردار اضافه کرد: اقتصاد کشور در حال غوطه ور شدن در اقتصاد رانتجو است به طوری که فعالان اقتصادی بخش خصوصی، احساس می کنند تنها در صورتی می توانند در بازار باقی بمانند که به شبکه مدیران دولتی پیوند پیدا کنند. حال این پیوند ممکن است به طور رسمی و یا غیر رسمی شکل بگیرد و این برای اقتصاد کشوری که می خواهد استقلال خود را نسبت به شرق و غرب حفظ کند، یک فاجعه تمام عیار است.
وی ادامه داد: جامعه منتظر خشکاندن ریشه های فساد است و این چشم انتظاری، طبیعتا یک پایانی دارد و نمی تواند بی انتها باشد. همه می دانند که با گسترش فساد با این سرعت و وسعت، نمی توان منتظر خوشه چینی از مزایای توسعه باشیم. و این برای کسانی که دل در گرو آرمان های انقلاب دارند، بسیار دردآور است.
به گفته برخوردار، کم فروشی، قاچاق، تقلب، دروغگویی، فریب، غش، چک برگشتی، بد عهدی، پنهان کاری، رشوه، ربا، حق خوری، پارتی بازی، کارچاق کنی، امضاء طلایی، خرید و فروش اطلاعات مردم،نوبت فروشی، رانت خواری، بی عدالتی و ده ها رذیلت اخلاقی، نتیجه بی توجهی به شیوع فساد اقتصادی است.
وی افزود: چندی پیش سازمان بینالمللی شفافیت در جدیدترین گزارش خود رتبه ایران به لحاظ شاخص ادراک فساد را در میان 167 کشور جهان را 131 اعلام کرد. هرچند که ممکن است برخی گزارشهای این سازمان را قابل استناد ندانست، به طوری که با جهتگیریهای سیاسی همراه است ولی به هر حال وقتی کشورهای سومالی، سودان جنوبی و کره شمالی را در قعر جدول و جزء کشورهای دارای بیشترین فساد اداری و اقتصادی می بینیم، این گمان تقویت می شود که شاخص های مربوط به فساد، چندان هم نادرست نیست.
برخوردار، شفافیت اقتصادی را کلید مبارزه با فساد و ابزار نجات مردم دانست و اضافه کرد: امروز در شرایطی قرار داریم که افزایش درجه کارایی کشور و افزایش درامدهای ملی باید از طریق ایجاد شفافیت اقتصادی محقق شود.
به گفته برخوردار، درآمدی که بدون شفافیت برای دولت یا بخش خصوصی ایجاد شود، خیال خام و سراب فریبنده ای است که در نهایت به یک توهم بزرگ و طغیان گری منتهی می شود و بجز دردسر، آسیب، هزینه و گردباد بنیان برانداز، چیز دیگری نخواهد بود.
انتهای پیام/