آپارتاید اسرائیلی؛ یهود علیه یهود
با یهودیان سیاهپوست ازدواج نمی‌کنیم؛ آنها را به مدارس‌مان راه نمی‌دهیم؛ تولید مثل‌شان را تحت کنترل قرار می‌دهیم؛ خون‌هایی که آنها برای بیماران ما اهداء کرده‌اند را بیرون می‌ریزیم؛ اینها همه کارهایی است که یهودیان سفید علیه یهودیان سیاه انجام می‌دهند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، اعرابی که در سرزمین‌های اشغال شده خودشان تحت انقیاد نیروهای اشغال‌گر درآمده‌اند، فلسطینی‌هایی که در پشت دیوارهای آپارتایدی در کرانه باختری یا نوار غزه در حصر روزگار می‌گذرانند و یا پناهجویانی که برای یافتن فرصت‌های اقتصادی راهی اسرائیل شده و اکنون در آنجا به بردگی گمارده شده‌اند؛ همه و همه اینها داستان‌هایی آشنا از نژادپرستی و آپارتایدی است که «قوم برگزیده» در حق «غیریهودی‌ها» اعمال می‌کنند.
اما دهه‌های اخیر شاهد آپارتید یهودی علیه یهودی است. اتیوپیایی‌هایی که با تلاش آژانس یهودی برای افزایش جمعیت صهیونیست‌ها به سرزمین‌های اسرائیلی کوچانده شده‌اند (مرزاحی*) پس از چندین دهه هنوز هم تحت نژادپرستی نظام‌مند جامعه یهودیان سفید (اشکنازی) قرار گرفته‌اند.
مطالعه‌ای که توسط «اداره مرکزی آمار اسرائیل» انجام شده نشان می‌دهد که یهودیان میزراحی نسبت به یهودیان اشکنازی تحصیلات دانشگاهی کمتری دارند. اشکنازی‌هایی که در اسرائیل متولد شده‌اند دو برابر بیش از مزراحیی‌های متولد اسرائیل تحصیلات دانشگاهی داشته‌اند. علاوه بر این، درصد یهودیان مرزاحی که به دنبال تحصیل در دانشگاه‌ها هستند در مقایسه با گروه‌های مهاجر نسل دوم با منشأ اشکنازی، به مانند روس‌ها، پایین است. بر اساس تحقیقاتی که در سال 2004 توسط مرکز آودا انجام شده است، میانگین درآمد اشکنازی‌ها 36 درصد بیشتر از مرزاحی‌ها بود.
یهود علیه یهود؛ اشکنازی علیه مرزاحی
در می 2015، روزنامه «جوئیش‌دیلی» جامعه یهودیان اتیوپی در اسرائیل را به صورت گروهی که «دچار تبعیض طولانی، نژادپرستی و فقر است» توصیف کرد. گزارش «کمیته توزیع مشترک» در سال 2012 که توسط «موسسه بروکدال» در بیت‌المقدس اشغالی منتشر شده نشان می‌دهد که جامعه اسرائیلی‌های اتیوپیایی‌تبار تقریبا در تمام شاخص‌های اجتماعی-اقتصادی از سایر شهروندان صهیونیست عقب مانده‌اند.
افرت یردای از یهودیان آفریقایی‌تبار اسرائیل می‌نویسد: «این ایده که ما یک دشمن خارجی داریم ترس را به وجدان عمومی تزریق کرده و شهروندان یهودی را از اعتراض واقعی بازداشته است زیرا هر چیز دیگری – اقتصاد، بهداشت یا دیگر مسائل مدنی که یک جامعه عادی با آن مواجه است – در مقایسه با آنچه تهدید امنیتی انگاشته می‌شود، رنگ می‌بازند.»
بنابر گزارش‌ها از سال 2012، تعداد پناهندگان غیریهودی اسرائیل از کشورهای آفریقایی از 64 هزار نفر به کمتر از 46 هزار نفر کاهش یافته است.
در سال 2005، شهردار اور یهودا از پذیرش افزایش تعداد مهاجرین اتیوپیایی اجتناب ورزید. وی مدعی بود که این کار ارزش شهر را کاهش داده و منجر به افزایش جرم و جنایت خواهد شد.
تحقیقاتی که در سال 2005 توسط جروزالم پست انجام شده نشان می‌دهد که 43 درصد از اسرائیلی‌ها با یک اتیوپیایی ازدواج نکرده و به فرزندانشان نیز اجازه ازدواج با اعضای این گروه را نخواهند داد. در سال 2006، سه مدرسه نیمه خصوصی در پتاه تیکوا از پذیرش دانش‌آموزان اتیوپیایی اجتناب ورزیدند.
رونی آلشیخ، رئیس پلیس رژیم صهیونیستی، در تابستان سال گذشته میلادی اعلام کرده بود اینکه مقامات اجرای قانونی به اسرائیلی‌های اتیوپیایی بیش از سایر شهروندان یهودی مشکوک باشند امری «عادی» است، زیرا میزان جرم و جنایات در میان اقلیت‌های مهاجر بیشتر است.
حتی سرباز اسرائیلی سیاهپوست نیز در امان نیست
در آوریل 2015، یک سرباز اتیوپیایی در ارتش اسرائیل توسط افسران پلیس این رژیم مورد حمله قرار گرفت. این حادثه توسط یک دوربین مدار بسته ضبط شد. این سرباز با نام دامس پاکه‌ده به اتهام حمله به مأموران پلیس بازداشت و سپس آزاد شد. پاکه‌ده یک پس یتیم اتیوپیایی است که در سال 2008 به همراه خواهر و برادران خود به سرزمین‌های اشغالی مهاجرت کرد. وی باور داشت که این حادثه منشأ نژادپرستانه داشته و اگر فیلم ویدئویی آن وجود نداشت، این وی بود که در نهایت تنبیه می‌شد.
تصاویر حمله خشونت‌آمیز دو پلیس اسرائیلی به سرباز سیاهپوست ارتش رژیم صهیونیستی
حادثه خشونت پلیس علیه پاکه‌ده و همچنین رفتار خشونت‌آمیز اداره مرزها، جمعیت و مهاجرت اسرائیل با والا بایاخ، یک اسرائیلی اتیوپیایی‌تبار، منجر به اعتراض جامعه اتیوپیایی شد. صدها اتیوپیایی‌تبار در 20 آوریل 2015 در خیابان‌های بیت‌المقدس اشغالی علیه «نژادپرستی دائمی» و نیز خشونت رژیم صهیونیستی علیه جوامع اقلیت به اعتراض پرداختند. در درگیری‌های اعتراضات روزهای بعدی ده‌ها نفر زخمی و دستگیر شدند.
خون اهدایی یهودیان سیاهپوست را باید دور ریخت
روزنامه معاریو در 24 ژانویه 1996 فاش کرد که بر اساس خط‌مشی سازمان «ستاره داوود سرخ» (معادل سازمان صلیب سرخ و هلال احمر در سرزمین‌های اشغالی)، خون‌های اهدایی مهاجرین اتیوپیایی و فرزندان آنها به صورت مخفیانه نابود شده‌اند.
در تحقیقات بعدی اعلام گشت که این خط‌مشی از یک دستور در سال 1984 نشأت می‌گیرد که اعلام کرده بود خون‌های اهدایی از مهاجرین اتیوپیایی به دلیل احتمال بالای آلودگی آن به ویروس‌های مصری علامت‌گذاری شود. البته آزمایشاتی که بعد از این افشاگری انجام شد نشان داد که تنها 2 الی 3 درصد از مهاجرین اتیوپیایی ناقل ویروس ایدز بودند.
چند روز پس از این گزارش، ده‌هزار یهودی سیاهپوست در مقابل دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اجتماع کردند. پلیس اسرائیل که انتظار چنین جمعیتی را نداشت برای متفرق کردن آنها از گازاشک‌آور، خودروهای آبپاش و نیز گلوله‌های پلاستیکی استفاده کرد. در این درگیری‌ها 41 افسر پلیس و 20 معترض زخمی شده و به بیش از 200 خودروی متعلق به کارکنان دفتر نخست‌وزیری آسیب رسانده شد.
اعتراضات گسترده منجر به کناره‌گیری رئیس سازمان ستاره داوود سرخ شده. کمیته تحقیقاتی که برای بررسی این امر ایجاد شد اعلام کرد که این خط‌مشی باید تغییر کند. کمیته مدعی شد مدرکی دال بر اینکه این اقدامات ناشی از نژادپرستی است وجود ندارد؛ ادعایی که با مخالفت برخی محققین مواجه شد.
در 6 نوامبر 2006، پس از اینکه وزارت بهداشت اسرائیل تصمیم گرفت خط‌مشی سازمان ستاره داوود سرخ را ادامه داده و خون‌های اهدایی از گروه‌هایی که آنها را ریسک‌دار می‌خواند معدوم کند، صدها اتیوپیایی سعی در مسدود کردن خیابان‌های منتهی به بیت‌المقدس کردند و با پلیس رژیم درگیر شدند.
امروزه، وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی استفاده از خون‌های اهدایی از بومیان منطقه جنوب صحرای آفریقا به غیر از آفریقای جنوبی، بومیان جنوب شرقی آسیا، بومیان منطقه کارائیب و مناطقی دیگر ممنوع کرده است. این در حالی است که از سال 1991 تمام مهاجرین اتیوپیایی تحت آزمایش اجباری ایدز قرار می‌گیرند.
کنترل تولید مثل یهودیان سیاهپوستان
یک کانال تلویوزیونی اسرائیلی در سال 2012 فاش کرد که به زنان مهاجر اتیوپیایی یک داروی ضدبارداری به نام Depo-Provera داده شده است. این در حالی است که وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی به سازمان‌های زیرنظرش اعلام کرده بود این دارو فقط زمانی استفاده شود که فرد مورد نظر تمام عواقب آن را می‌داند.
زنان یهودی اتیوپیایی زمانی که در اردوگاه‌های انتظار بودند این دارو را دریافت می‌کردند. Depo-Provera تقریبا 30 سال پیش به بازار دارویی معرفی شده بود اما تنها پنج درصد از این زنان آمریکایی از این روش برای جلوگیری از بارداری استفاده کرده‌اند. تأثیرات این دارو به مدت سه ماه در فرد باقی می‌ماند.
برای اولین بار هیدوا ایلال، از سازمان حقوق زنان ایشا لیشا در سال 2010 پرده از این اقدامات برداشته و گفت: «ما اعتقاد داریم که این روش برای کاستن نرخ زاد و ولد در جامعه‌ای که سیاهپوست و اغلب فقیر است مورد استفاده قرار می‌گیرد.» روزنامه اسرائیلی هاآرتص این گزارش را رد کرده و مدعی شد که هیچ برنامه عامدانه‌ای برای کاهس نرخ زاد و ولد در میان یهودیان اتیوپیایی وجود نداشته و مدرکی مبنی بر اجباری بودن آن ارائه نشده است.
انتهای پیام/
