دولت با چه هدفی معاون سیاسی وزیر کشور را تغییر داد؟

حوزه دولت خبرگزاری تسنیم ــ پس از روی کار آمدن دولت حجت‌الاسلام حسن روحانی و انتخاب عبدالرضا رحمانی‌فضلی به‌عنوان وزیر کشور، همواره موضوع انتخاب معاون سیاسی این وزارتخانه یک چالش عمیق برای وزیر کشور و دولت بود.

در این گزارش تلاش بر این است تا ضمن ارائه پیشینه‌ای از معاونت سیاسی وزارت کشور، به دلایل تغییر مقیمی معاون پیشین و آمدن علی‌اصغر احمدی معاون جدید بر منصب معاونت سیاسی این وزارتخانه اشاره شود.

چکیده؛ پس از دو ماه بلاتکلیفی معاونت سیاسی وزارت کشور که این بلاتکلیفی در این وزارتخانه و در این دولت نیز سابقه داشته، حالا برخی شنیده‌ها حاکی از آن است که احمدی با مأموریت تغییر چند استاندار و چندین فرماندار در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری به وزارت کشور آمده که این مسئله نیز با مخالفت و مقاومت رحمانی‌فضلی روبه‌رو شده است.

پیشینه و معاونت سیاسی وزارت کشور؛  دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی رکورددار تغییر معاونت سیاسی

معاونت سیاسی وزارت کشور یکی از کلیدی‌ترین معاونت‌ها در این وزارتخانه سیاسی و تقریباً امنیتی است. هرچند از مرحوم «صادق طباطبایی» به‌عنوان اولین معاون سیاسی وزیر کشور در دوران وزارت مرحوم «احمد صدر حاج سیدجوادی» نام برده می‌شود و پس از آن نیز به‌ترتیب نام‌های «مرتضی محمدخان» و «مصطفی میرسلیم» پس از استعفای هاشمی‌رفسنجانی از این سمت آن هم برای حضور در انتخابات مجلس اول به چشم دیده می‌شود، اما به‌نوعی از دوران عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی فعلی در دوره وزارت ناطق‌نوری این معاونت به‌لحاظ وظایفی که در برگزاری انتخابات و سایر مسائل سیاسی به‌عهده داشت، نقش حساس‌تری به خود گرفت.

عباس آخوندی از مردادماه 1361 تا آبان 1365 سکان‌دار این معاونت در وزارت کشور بود. «سیدمحمد صدر» پس از روی کار آمدن «علی‌اکبر محتشمی‌پور» در دولت دوم میرحسین موسوی معاون سیاسی وزیر کشور شد. پس از آقای صدر که بیشتر یک چهره دیپلمات بود، «علی تابش» در دوره بشارتی سکان‌دار این معاونت  شد.

پس از روی  کار آمدن دولت اصلاحات نیز «مصطفی تاج‌زاده» و «مرتضی مبلغ» معاونان سیاسی وزارت کشور بودند، البته پس از استیضاح عبدالله نوری در مجلس پنجم و تا زمان روی کار آمدن موسوی لاری، تاج‌زاده سرپرست این وزارتخانه هم شده بود.

مصطفی پورمحمدی در دولت احمدی‌نژاد برای مدت 3 سال وزیر کشور شد. «علی جنتی»، «مجتبی ثمره هاشمی» و «علی‌رضا افشار» سه معاون سیاسی بودند که پورمحمدی برای معاونت خود در مدت حضور 3ساله‌اش در این وزارتخانه انتخاب کرد. میانگین یک معاون برای هر سال که از این حیث نیز یک رکورد تا قبل از پیروزی روحانی در انتخابات محسوب می‌شد.

«کامران دانشجو» و «سیدصولت مرتضوی» معاونان سیاسی دیگری بودند که در دوره تصدی «صادق محصولی» و «مصطفی محمدنجار» بر صندلی این معاونت تکیه کردند. در دوره صادق محصولی به‌عنوان وزیر و کامران دانشجو به‌عنوان معاون سیاسی، انتخابات 22 خرداد 88 برگزار شد.

شعار دولت اعتدالی؛ سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان و وزیر اصولگرا

با روی کار آمدن حسن روحانی، رحمانی‌فضلی وزیر کشور شد. معاونت سیاسی وزارت کشور ارتباط مستقیمی با انتخابات و موضوع احزاب داشته و از جهتی نیز دولت روی کار آمده مورد حمایت اصلاح‌طلبان بوده و در روزنامه‌های متعلق به این طیف نیز بارها نوعی سهم‌خواهی برای این وزارتخانه دیده می‌شد و همین، کار را برای انتخاب یک فرد اعتدالی که شعار رئیس‌جمهور منتخب بود سخت می‌کرد.

انتخاب یک چهره اصلاح‌طلب از سوی یک وزیر اصولگرا نیز دور از انتظار نبود و بر همین اساس سیدکاظم میرولد نیز برای این سمت انتخاب شد. سیدکاظم میرولد در 10 شهریور 92 اولین معاون سیاسی وزارت کشور در دولت حسن روحانی شد. آن زمان همچنین از کاظم جلالی برای تصدی این سمت نام برده می‌شد.

میرولد بهار ١٣٩٣ از سمت خود استعفا داد و عده‌ای این استعفا را اختلاف عمیق بین میرولد و وزیر کشور عنوان می‌کردند. گرچه هر دو در یک نشست وجود هرگونه اختلاف بین خود را تکذیب کردند.

کاظم‌ میرولد؛ یک چهره اصلاح‌طلب و اولین معاون سیاسی رحمانی‌فضلی. وی سابقه استانداری نیز در کارنامه خود داشته است

پس از هشت ماه خالی بودن صندلی معاونت سیاسی وزارت کشور و حرف‌ و حدیث‌ها و نام بردن از گزینه‌های مختلف، سرانجام وزیر کشور محمدحسین مقیمی را از استانداری مرکزی به وزارت کشور برای تصدی معاونت سیاسی خود فرا خواند.

«محمدحسین مقیمی» در 28 دی 93 معاون سیاسی وزیر کشور شد، اما دو سال بعد در تاریخ 14 شهریور 1395 در حکمی که کمتر سابقه داشته، به سمت قائم‌مقام وزیر کشور منصوب شد. برخی انتصاب مقیمی به این عنوان را خداحافظی وی از معاونت سیاسی و انتخاب فرد جدیدی برای این سمت تلقی کردند که بعدها خود وزیر کشور نیز با تأیید این تحلیل گفت نفر جدیدی را برای این معاونت انتخاب کرده که بعدها حکمش زده خواهد شد.

حسین‌علی امیری در مدتی که پس از استعفای میرولد، معاونت سیاسی بدون سکان‌دار بود، مسئولیت کارهای مربوط به این معاونت از جمله انتخاب استاندارها را به‌عهده داشت

با این اوصاف باز هم برای مدتی معاونت سیاسی در وزارتخانه مهم کشور بدون تکلیف ماند. برخی از وجود اختلاف بین دولت و وزیر کشور برای انتخاب معاون سیاسی جدید خبر دادند. برخی نیز مقاومت وزیر کشور در برابر گزینه معرفی شده از سوی معاون اول رئیس‌جمهور را علت تعلل در انتخاب معاون جدید عنوان کردند. بعدها محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت این احتمال را تکذیب کرد.

وزیر کشور بعدها از علی‌اصغر احمدی به‌عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی معاون سیاسی خود نام برد. پس از کش‌وقوس‌ها برای انتخاب فردی برای این معاونت، سرانجام احمدی به‌عنوان گزینه این معاونت اعلام شد. وزارت کشور علت تعلل در معرفی احمدی را وجود سمت‌های وی در سفرهای استانی ریاست‌جمهوری و ستاد اربعین اعلام کرد.

علی‌اصغر احمدی معاون جدید رحمانی‌فضلی؛ وی نیز جزو چهره‌های اصلاح‌طلب وزارت کشور بوده و در دوره اصلاحات نیز معاونت امنیتی و انتظامی این وزارتخانه را به‌عهده داشته است

اما حالا دلایل جدیدی از علت انتخاب احمدی به گوش می‌رسد. شنیده‌های خبرنگار خبرگزاری تسنیم از برخی منابع حاکی است که احمدی گزینه دولت به وزارت کشور بوده و حالا او این مأموریت را پیدا  کرده که برخی از استانداران و فرمانداران را در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری تغییر دهد.

این موضوع نیز با مخالفت و مقاومت رحمانی‌فضلی روبه‌رو شده است. خبرنگار تسنیم این مسئله را که به‌دلیل تواتر در نقل آن توسط منابع نیمه‌رسمی احتمالش بسیار قوی به نظر می‌رسد از سخنگوی وزارت کشور پرسیده است. او می‌گوید اختلافی بین دولت و وزارت کشور وجود ندارد.

مقیمی، قائم‌مقام رحمانی‌فضلی نیز در پاسخ به تسنیم می‌گوید: با انتخاب معاون سیاسی جدید بهتر است آقای دکتر احمدی خودشان درباره مسائل سیاسی اظهارنظر کنند.

وجود اختلاف بین وزیر کشور و معاونان سیاسی پیشین و یا دست‌‌کم معاون کنونی حداقل در این دولت یک احتمال قوی بوده، اما برخی کارشناسان معتقدند که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری و برای آرامش و نشاط سیاسی در کشور بهتر است دولت دخالت مستقیمی در تغییر استانداران نداشته باشد.

انتهای پیام/*