تئاتر «شیدایی» تلفیقی از شبیه‌خوانی و تئاتر مدرن است
کارگردان و نویسنده تئاتر «شیدایی» با اشاره به اینکه این تئاتر به بیان داستان حربن‌یزید ریاحی در کربلا می‌پردازد، گفت: این نمایش تلفیقی از شبیه‌خوانی و تئاتر مدرن است.
اصغر گروسی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در شیراز با بیان اینکه تئاتر « شیدایی» در بخش مسابقه سومین سوگواره خمسه حضور دارد، اظهار داشت: این نمایش به داستان حربن‌یزید ریاحی در کربلا از لحظه بستن آب بر اهل بیت تا زمان شهادت می‌پردازد.
وی با بیان اینکه این تئاتر نجوای حربن‌یزید ریاحی با خودش است، گفت: این نمایش دیالوگ‌هایی را که حر قبل از پیوستن به سپاه امام حسین (ع) با خود دارد، نشان می‌دهد و به عبارتی این نمایش جنگ حربن‌یزید ریاحی با خویشتن خویش است.
گروسی با بیان اینکه این نمایش دو شخصیت دارد، خاطرنشان کرد: این دو شخصیت حر یک و حر دو نام دارند و مکالمه‌ای با هم ندارند بلکه مونولوگ‌های آنها در مجاورت هم مکالمه را شکل می‌دهد.
شیدایی، تلفیق تئاتر مدرن و تعزیه
مسئول واحد نمایش حوزه هنری استان فارس با بیان اینکه این نمایش حاصل یک ماه تمرین مداوم است، افزود: در این نمایش تعزیه و نمایش شبیه‌خوانی با تئاتر مدرن در هم آمیخته به گونه‌ای که طراحی صحنه، نورپردازی و دیالوگ‌ها براساس تئاتر مدرن است.
وی با اشاره به اینکه شبیه‌خوانی در ایران مربوط به پیش از اسلام و داستان سیاوش (در شاهنامه فردوسی) است، خاطرنشان کرد: پس از اسلام به دلیل شباهت داستان سیاوش و واقعه عاشورا این نوع نمایش برای بیان این واقعه به کار گرفته شد.
گروسی با بیان اینکه تا زمان قاجار این نوع نمایش پیشتاز در عرصه هنرهای نمایشی بوده است، تصریح کرد: میزان اهمیت و به روز بودن این نمایش در آن زمان به اندازه‌ای بود که ناصرالدین شاه کالسکه خود را برای انبیا‌خوانی به تکیه دولت، محل اجرای تعزیه، می‌بخشد.
داشتن نگاه موزه‌ای آفت نمایش تعزیه
مسئول واحد نمایش حوزه هنری استان فارس با بیان اینکه پس از قاجار به مدت یک قرن تعزیه و شبیه‌خوانی کنار گذاشته شد، بیان کرد: این امر سبب شد که در حال حاضر این نوع نمایش به هنر موزه‌ای تبدیل شود.
کارگردان تئاتر « شیدایی» با اشاره به اینکه دید موزه‌ای به تعزیه آفت اصلی این نوع نمایش است، اظهار داشت: تعزیه و شبیه‌خوانی تنها نوع نمایشی است که در عرصه بین‌المللی ثبت شده و دیگر کشورها ایران را صاحب اصلی این هنر می‌دانند بنابراین باید این نمایش را احیا کرد.
وی با بیان اینکه بسیاری از نمایش‌نامه‌نویسان غربی از جمله « برشت» از تعزیه گرته‌برداری کردند، گفت: وظیفه هنرمندان این است که با دانش و استفاده از هنر تئاتر مدرن زمینه پویایی و احیای این نمایش قدیمی ایرانی را به وجود آورند.
پویایی و اعتلای تعزیه در پیوند با تئاتر مدرن
گروسی با بیان اینکه این نوع نمایش به ظرفیت زیادی دارد، افزود: تعزیه تنها عزا نیست و پیوندش با ماه محرم با وجود حسن‌ها و امتیازات زیادی که دارد تنها یک بخش از این هنر است و باید دیگر وجوه این هنر احیا شود تا بتواند جریان‌سازی کند.
مسئول واحد نمایش حوزه هنری با بیان اینکه یکی از امتیازات این هنر پیوند عمیقش با زبان فارسی است، خاطرنشان کرد: این نمایش مبتنی بر موسیقی و فاصله‌گذاری است امری که در زبان فارسی نیز دیده می‌شود و اگر بخواهیم که این هنر احیا شود باید از این نشانه‌ها استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه ممکن است برخی از تعزیه‌خوانان سنتی این نوع نگاه را نپسندند، تصریح کرد: پیوند تعزیه و شبیه‌خوانی با تئاتر مدرن با قصد اعتلای این هنر انجام می‌شود و در پویایی این هنر تاثیر دارد همانگونه که امروز در اروپا بسیاری از داستان‌های روز به شیوه اپرا اجرا می‌شود.
انتهای پیام/
