اکسیر ولایت ؛ لوای وحدت
امیرالمومنین علی(ع) در خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه پیروان خود را به ضرورت عبرت گرفتن از سرنوشت پیشینیان دعوت کرده و در باب اهمیت اتحاد امت اسلامی برای دستیابی به قلل عزت و سیادت در میان امت های دیگر تشویق می کند.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،امیرالمومنین علی(ع) در خطبه 192 نهج البلاغه پیروان خود را به ضرورت عبرت گرفتن از سرنوشت پیشینیان دعوت کرده و در باب اهمیت اتحاد امت اسلامی برای دستیابی به قلل عزت و سیادت در میان امت های دیگرمی فرمایند: از کیفرهایی که بر اثر کردار بد و کارهاى ناپسند بر امّت هاى پیشین فرود آمد خود را حفظ کنید، و حالات گذشتگان را در خوبى ها وسختى ها به یاد آورید، و بترسید که همانند آنها باشید پس آنگاه که در زندگى گذشتگان مطالعه و اندیشه مى کنید، عهده دار چیزى باشید که عامل عزّت آنان بود، و دشمنان را از سر راهشان برداشت، و سلامت و عافیت زندگى آنان را فراهم کرد، و نعمت هاى فراوان را در اختیارشان گذاشت، و کرامت و شخصیّت به آنان بخشید، که از تفرقه و جدایی اجتناب کردند، و بر وحدت و همدلى همّت گماشتند، و یکدیگر را به وحدت واداشته به آن سفارش کردند. و از کارهایی که پشت آنها را شکست، و قدرت آنها را در هم کوبید، چون کینه توزى با یکدیگر، پرکردن دلها از بخل و حسد، به یکدیگر پشت کردن و از هم بریدن، و دست از یارى هم کشیدن، بپرهیزید، و در احوالات مؤمنان پیشین اندیشه کنید، که چگونه در حال آزمایش و امتحان به سر بردند، آیا بیش از همه مشکلات بر دوش آنها نبود و آیا بیش از همه مردم در سختى و زحمت نبودند و آیا از همه مردم جهان بیشتر در تنگنا قرار نداشتند فرعون هاى زمان، آنها را به بردگى کشاندند، و همواره بدترین شکنجه ها را بر آنان وارد کردند، و انواع تلخى ها را به کامشان ریختند، که این دوران ذلّت و هلاکت و مغلوب بودن، تداوم یافت نه راهى وجود داشت که سرپیچى کنند، و نه چاره اى که از خود دفاع نمایند، تا آنکه خداوند، تلاش و استقامت و بردبارى در برابر ناملایمات آنها را، در راه دوستى خود، و قدرت تحمّل ناراحتى ها را براى ترس از خویش، مشاهده فرمود.
آنان را از تنگناهاى بلا و سختى ها نجات داد، و ذلت آنان را به عزّت و بزرگوارى، و ترس آنها را به امنیّت تبدیل فرمود، و آنها را حاکم و زمامدار و پیشواى انسانها قرار داد، و آن قدر کرامت و بزرگى از طرف خدا به آنها رسید که خیال آن را نیز در سر نمى پروراندند. پس اندیشه کنید که چگونه بودند آنگاه که: وحدت اجتماعى داشتند، خواسته هاى آنان یکى، قلب هاى آنان یکسان، و دست هاى آنان مدد کار یکدیگر، شمشیرها یارى کننده، نگاهها به یک سو دوخته، و اراده ها واحد و همسو بود آیا در آن حال مالک و سرپرست سراسر زمین نبودند و رهبر و پیشواى همه دنیا نشدند”اگر در این فراز از خطبه طولانی مولای متقیان کمی تامل و تدبر کنیم به تنهائی می توان به میزان اهمیت اتحاد مومنان و خطر اختلاف میان آنان پی برد به نحوی که گویا کلید عزت و ذلت جامعه اسامی در همین امر نهفته است. در عصر غیبت که امام معصوم به امر الهی چون ابر پشت خورشید پنهان شده است، رهبری جامعه اسلامی و هدایت آنان به سوی رشد و تعالی و جلوگیری از انحطاط و زوال آن بر عهده ولی فقیه عادل قرار داده شده است که به برکت انقلاب اسلامی، امروزه شاهد آن هستیم که فردی جامع الشرایط در راس حکومت قرار گرفته است.با کمی جستجو در فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسامی در سالیان اخیر میتوان یکی از مهم ترین و کلیدی ترین واژگان مورد تاکید ایشان معرفی کرد که بارها در سخنرانی های مختلف بر "وحدت" میان مسئولین و آحاد مردم و همچنین گروه های مختلف سیاسی و... به زبان
آورده اند.
نقش امام جامعه در حفظ کیان امّت همانند طبیبى است که با تزریق واکسن، سلامت فرد را در برابر بیماریهاى واگیر بیمه میکند و گاه شاید برای برخی تحمل این دارو ناگوار باشد اما فرجام شیرین آن و بهبودی و نجات یافتن از دام بیماری، تلخی ذائقه را به حلاوت تبدیل می کند.در روزهای اخیر پخش خبری مبنی بر توصیه رهبر فرزانه انقلاب به یکی از آقایان، موجب گردیده بود تا دامنه اختلاف سلائق و نظرات که امری طبیعی در یک جامعه می باشد، به شکاف و نقار در میان برادران مومن تبدیل شود یعنی همان مساله ای که حکیم انقلاب بارها نسبت به آن هشدار داده و در مواقع لزوم نیز برای تجمیع دوباره نیروهای انقلاب در ذیل پرچم واحد به ورود مستقیم مبادرت فرمودند.
در این مورد خاص نیز ایشان ورود کرده و علت این امر "وظیفه شرعی" خود و "لزوم پاسخگویی در محضر الهی به دلیل عدم انجام وظیفه در گفتن" ذکر کردند و همین چند جمله چون نسیم رحمتی وزیده و یک حرف باعث شد تا جوانان مومن انقلابی که در طول 28 سال گذشته همواره مورد حمایت بوده ایشان بوده اند، تلاش خود را برای عدم موفقیت مکر شیطان در ایجاد تفرقه به کار ببندند. جوان مومن انقلابی امروز باید به این نتیجه برسد که خداوند سبحان در گذشته از راه تفرقه به کسى خیر عطا نکرده است و در آینده نیز این سنت الهى ادامه خواهد داشت و اگر امروز به توصیه ها و هشدارهای حکیم انقلاب توجه نشود، همانگونه که امت های پیشین در اثر پیروی از تمایلات شیطانى و رذایل نفسانى به تفرقه و تشتت دچار شده و سرنوشتی جز زوال و تباهی پیدا نکردند، ما هم عاقبت خوبی در پیش نخواهیم داشت! امروز که دشمنان جمهوری اسلامی صف به صف در چهره ها و اَشکال گوناگون برای جلوگیری از بالا رفتن کشور از نردبانِ ترقی و پیشرفت به یک حمله ی همه جانبه ی فرهنگی و اعتقادی و سیاسی روی آورده اند، جوانان مومن انقلابی برای انجام ماموریت خطیر و سنگین خود باید با کم کردن فاصله ى بین خودشان و ایجاد فضای مودت و رفاقت، به حفظ و تقویت جمعی روحیه انقلابی گری پرداخته و با شناخت وظیفه، برنامه ریزی توام با عمل را برای ناکام گذاشتن نیرنگ های دشمن در راس امور قرار دهند و با اعتماد به وعده الهی « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا الله یَنصُرکُم وَیُثَبِّت أَقدامَکُم(سوره مبارکه محمد آیه 7 ) » در راه تحقق اهداف انقلاب بکوشند.
در پایان باز هم باید سجده شکر به آستان الهی بجا آورد که در عصر غیبت امام معصوم جامعه را از نعمت بی بدیل ولایت فقیه بهره مند کرده و باید به این سخن با جان و دل ایمان آورد که این از ویژگی های مقامولایت است که به واسطه اش دوری ها به نزدیکی و همدلی مبدل می شود "و بکم ائتلف الفرقه و لکم الموده الواجبه"
*کمال لطفی
منبع:روزنامه قدس
انتهای پیام/