از بدعهدی آمریکایی ها بعد از برجام تا بدهکاری شرکت‌های هوایی

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، هنوز خاطره توپولوف‌های مرگ آور و بوئینگ‌ها و فوکرهای تاریخ گذشته  و فرسوده از یادها نرفته است. هواپیماهایی که خاطرات دردناکی را در روزهای تحریم برای مردم ایران بر جا گذاشتند. خاطراتی که به این زودی ها از اذهان مردم پاک نمی شود تا اعتماد مردم به ایرلاین‌های داخلی باز گردد.بر اساس آمار شبکه ایمنی هوانوردی ایران، یک هزار و 530 سانحه هوایی در میان هواپیماهای ایران رخ داده‌است که بین پنجاه تا هفتاد سانحه آن مرگبار بوده‌اند.

40 حادثه هوایی از سال 1944 میلادی تا انقلاب ایران در سال 1979 ثبت شده‌است و پس از انقلاب، بیش از هزار و 400 صد نفر در 83 سانحه هوایی جان خود را از دست داده‌اند که در این میان سهم 7 سال اخیر 35حادثه بوده است که بسیار قابل توجه است.

هر چند غرب و آمریکا بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده‌اند که هدف از تحریم ایران، کنار گذاشتن پیشرفت‌های هسته‌ای است و تحریم‌ها به گونه‌ای است که به مردم ایران لطمه نمی‌زند! اما هر بار هواپیمایی در ایران سقوط می‌کند و جان ایرانی‌ها را می گیرد، دشمنی تحریم ها با مردم ایران بیشتر و بیشتر آشکار می شود. دشمنی که حالا با اجرایی شدن برجام هم ادامه دارد.
 

حادثه دردناک سقوط هواپیمای آنتونف، که در مرداد ماه سال 93 رخ داد و 38 نفر کشته و 10 نفر زخمی بر جای گذاشت، از دردناک‌ترین حوادث هوایی ایران است.

بعد از تصمیم آمریکا برای اعمال تحریم هوایی علیه ایران بود که  شرکت بویینگ از تحویل هرگونه هواپیما یا وسایل یدکی به ایران خودداری کرد. بر اساس آمارهای منتشر شده در منابع خبری، در 15 سال گذشته آسمان ایران با بیش از 200 سانحه روبرو بوده‌است که در جریان آنها بیش از 2هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند و تحریم ها ارتباط مستقیم با این سوانح هوایی داشته است.

هر چند غرب و آمریکا بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده‌اند که هدف از تحریم ایران، کنار گذاشتن پیشرفت‌های هسته‌ای است و تحریم‌ها به گونه‌ای است که به مردم ایران لطمه نمی‌زند! اما هر بار  هواپیمایی در ایران سقوط می‌کند و جان ایرانی‌ها را می گیرد، دشمنی تحریم ها با مردم ایران بیشتر و بیشتر آشکار می شود. دشمنی که حالا با اجرایی شدن برجام هم ادامه دارد.

وضعیت هواپیمایی ایران بعد از برجام به کجا رسید؟

پس از امضای برجام، انتظار می‌رفت امسال نخستین هواپیماهای جدید وارد ناوگان حمل و نقل هوایی ایران شود اما به نظر می رسد که این موضوع با چالش‌های بی شماری روبرو است که حتی مسئولان صنعت هوایی ایران هم تصور آن را نمی‌کردند.

سال گذشته وقتی وزیر راه و شهرسازی برای رایزنی خرید هواپیما عازم فرانسه شد، دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به همکاری ایران با ایرباس وجود داشت و پس از آنکه با ایرباس توافق شد، مسئولان ارشد دولتی امیدواری زیادی نسبت به ورود هواپیما به ایران داشتند اما در عمل اتفاقات دیگری افتاد و هر روز امضای قرارداد خرید هواپیما را به تعویق انداخت. بویینگ هم که آمریکایی است و بدعهدی بیشتری از ایرباس داشته و دارد.

ماجرا اما از این قرار است که تا زمانی که وزارت خزانه داری آمریکا اجازه ندهد فروش ایرباس به ایران امکان پذیر نیست، بنابراین قرارداد خرید 118 فروند هواپیما در وضعیت پیچیده‌ای قرار گرفته است. هرچند که مسئولان وزارت راه و شهرسازی عنوان می‌کردند که مشکلی بابت معامله با ایرباس وجود ندارد و هواپیماهای جدید در چندماه آینده وارد کشور می شوند. اما هنوز این اتفاق نیافتاده تا حاشیه‌ها در این خصوص ادامه دار شود.

ماجرا اما از این قرار است که  تا زمانی که وزارت خزانه داری آمریکا اجازه ندهد فروش ایرباس به ایران امکان پذیر نیست، بنابراین قرارداد خرید 118 فروند هواپیما در وضعیت پیچیده‌ای قرار گرفته است. هرچند که مسئولان وزارت راه و شهرسازی عنوان می‌کردند که مشکلی بابت معامله با ایرباس وجود ندارد و هواپیماهای جدید در چندماه آینده وارد کشور می شوند. اما هنوز این اتفاق نیافتاده تا حاشیه‌ها در این خصوص ادامه دار شود.

اردیبهشت امسال نیز، بازهم قائم مقام وزیر راه به مهر اعلام کرد که مذاکرات برای امضای قرارداد با ایرباس آغاز شده و امیدواریم که زودتر به نتیجه برسد. وی سپس اعلام کرده بود که قرارداد میان ایران ایر و ایرباس یک قرارداد 500 صفحه ای است که مواد زیادی در آن وجود دارد و هرکدام از صفحات این قرارداد باید مورد بررسی قرار گیرد چرا که موضوعات مختلف مالی، حقوقی و اجرایی در آن وجود دارد و باید دو طرف مطمئن باشند که منافع در نظرگرفته می‌شود.

با وجود تلاش‌هایی که انجام گرفته بود، به دلیل عدم ارائه مجوز از سوی وزارت خزانه داری آمریکا،   قرارداد با ایرباس در حالت تعلیق قرار گرفت و خبر خوشی برای ورود هواپیماهای جدید به ایران منتشر نشد.

بدهکاری ایرلاین‌ها و زیاد شدن مشکلات آنها

دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی، صحبت هایی را مطرح کرده که نشان از اختلاف نظر جدید میان ایرلاین ها و شرکت پخش فرآورده های نفتی دارد. براساس گفته های سامانی، ابلاغیه شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی که بر پرداخت به روز نرخ سوخت هواپیما با کارت بانکی و پس از هر سوخت گیری تأکید می کند از نظر ایرلاین ها قابل اجرا نیست.

از سوی دیگر، نه تنها ناوگان هوایی جدید به ایران نرسیده است بلکه ماجرای بدهکاری ایرلاین ها به شرکت نفت برای سوختگیری نیز بر مشکلات انها افزوده است. هنوز از یادها نرفته است که سال گذشته پروازهای فرودگاه مهرآباد مدتی به دلیل اختلاف با شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی لغو شد و مسافران بلاتکلیف و سرگردان ماندند.

این شرکت ها در طول سال های گذشته دو طلبکار عمده داشته اند که یکی از آنها شرکت فرودگاه ها به عنوان ارائه کننده خدمات فرودگاهی به ایرلاین ها بوده است و طرف دوم شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی که سوخت موردنظر برای هواپیماهای مسافرتی را تأمین می کند.

ایرلاین ها با طلبکار نخست خود برای ماه هایی طولانی درگیر بودند. از رسیدن رقم بدهی ها به 700میلیارد تومان گرفته تا جلساتی که میان نمایندگان شرکت ها با شرکت فرودگاه ها به منظور قسط بندی بدهی ها انجام شد و البته تهدید شرکت فرودگاه ها به شکایت از ایرلاین هایی که قصد تسویه بدهی های خود را نداشتند، تنها بخشی از اتفاقاتی بوده که در طول این مدت بر سر صنعت هواپیمایی ایران رفته است.

به تازگی هم دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی،  صحبت هایی را مطرح کرده که نشان از اختلاف نظر جدید میان ایرلاین ها و شرکت پخش فرآورده های نفتی دارد. براساس گفته های سامانی، ابلاغیه شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی که بر پرداخت به روز نرخ سوخت هواپیما با کارت بانکی و پس از هر سوخت گیری تأکید می کند از نظر ایرلاین ها قابل اجرا نیست.

یکی دیگر از ابهام هایی که در راه تداوم تعاملات میان شرکت های هواپیمایی و شرکت پخش فرآورده های نفتی به وجود آمده بحث چگونگی پرداخت هزینه هاست.
با این تفاسیر نه تنها هواپیماهای نو به ایرلاین ها نرسیده است بلکه شرکت های هواپیمایی در روزهای رکود و گرانی با مشکلات مختلفی هم دست و پنجه نرم می کنند که نتیجه ای جز گرانی نرخ بلیت هواپیماها و ضرر مردم نداشته و ندارد و باید منتظر ماند و دید نتیجه این ماجراها چه خواهد بود و آیا بالاخره مردم ایران می توانند بی دردسر هواپیماهای امن سوار شوند یا خیر؟

در شرایطی که تا پیش از این، دو طرف براساس توافقات انجام گرفته کار خود را پیگیری می کردند، اما به نظر می رسد شرکت پخش در حال حاضر روی کارتی شدن پرداخت هزینه های سوخت تأکیدی جدی دارد؛ موضوعی که به نظر می رسد شرکت های هواپیمایی با آن مشکل خواهند داشت. آنها اعلام کرده اند پرداخت هزینه های شرکت هایی که دولتی هستند براساس دیوان محاسبات و اسناد اجرایی نهایی می شود و البته حتی برای ایرلاین های بخش خصوصی نیز با توجه به آنکه مبالغ گاهی بسیار کلان هستند، در قالب کارت ممکن نخواهد بود؛ موضوعی که باعث شده ایرلاین ها در بازپرداخت هزینه های سوخت با مشکلاتی جدی مواجه شوند تا این امر نیز بر مشکلات گذشته صنعت هوایی کشور بیفزاید.

پس می توان گفت،  در واقع اصل ماجرا این است که شرکت های هواپیمایی ایرانی که در حال حاضر نزدیک به 40 درصد از ناوگان خود را زمین گیر می بینند و برای بازگشت به عرصه های جهانی باید با رقبای منطقه ای که در طول سال های گذشته فعالیت های جدی کرده اند، آماده شوند، قبل از هر چیز نیاز به پیگیری مسائل و مشکلات داخلی خود دارند.

با این تفاسیر نه تنها هواپیماهای نو به ایرلاین ها نرسیده است  بلکه شرکت های هواپیمایی در روزهای رکود و گرانی با مشکلات مختلفی هم دست و پنجه نرم می کنند که نتیجه ای جز گرانی نرخ بلیت هواپیماها و ضرر مردم نداشته و ندارد و باید منتظر ماند و دید نتیجه این ماجراها چه خواهد بود و آیا بالاخره مردم ایران می توانند بی دردسر هواپیماهای امن  سوار شوند یا خیر؟.

منبع:راه نو

انتهای پیام/