نخست‌وزیر جدید بریتانیا کیست؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، با کناره‌گیری دیوید کامرون از سمت نخست‌وزیری، ترزا می رسماً نخست وزیر بریتانیا شد.

ترزا می برای نخستین بار در سال 1997 میلادی به عضویت در پارلمان بریتانیا انتخاب شد. در سال 2002 میلادی به‌عنوان رئیس حزب محافظه‌کار منصوب شد.

او در کابینه سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت و مایکل هوارد و دیوید کامرون در مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی و رهبر در سایه مجلس عوام فعالیت کرده است.

با رسیدن دیوید کامرون به نخست وزیری بریتانیا در 2010 میلادی، ترزا می به‌عنوان وزیر کشور و وزیر زنان و برابری‌ها مشغول به کار شد ولی در سال 2012 میلادی وزارت زنان و برابری را به ماریا میلر واگذار کرد.

ترزا می در منطقه ایست‌بورن متولد شد و در کالج سنت‌هوف آکسفورد در رشته جغرافی تحصیل کرد. از سال 1977 تا 1983 میلادی ترزا می در بانک مرکزی انگلیس مشغول به کار بود و از 1985 تا 1997 میلادی نیز در انجمن خدمات تسویه پرداختها فعالیت کرد. وی پس از تلاش ناموفق برای پیروزی در انتخابات مجلس عوام در سالهای 1992 و 1994 میلادی، در انتخابات سراسری 1997 میلادی توانست از منطقه مایدن هد وارد مجلس عوام شود.

ترزا می دختر "زیدی مری" و هوبرت برایزر است. پدرش از روحانیون کلیسای انگلیس بوده است. ترزا می با ورود به پارلمان یکی از اعضای تیم مخالف ویلیام هیگ شد. وی در سال 1997 میلادی برای نخستین بار وارد کابینه سایه شد و د ر سال 1999 میلادی به‌عنوان وزیر سایه آموزش و اشتغال مشغول به کار شد. در انتخابات 2001 میلادی "یین دانکن اسمیت" رهبر حزب محافظه‌کار او را در کابینه سایه حفظ کرد.

ترزا می در جولای 2002 میلادی به‌عنوان نخستین رهبر زن حزب محافظه‌کار انتخاب شد. وی در سخنانی در کنفرانس حزب محافظه‌کار خواستار تغییرات اساسی در این حزب شد. در سال 2003 نیز به‌عنوان وزیر سایه حمل و نقل انتخاب شد.

در ژوئن 2004 میلادی ترزا می وزیر سایه فرهنگ، رسانه و ورزش بریتانیا شد. در دسامبر 2005 میلادی دیوید کامرون وی را به‌عنوان رهبر سایه مجلس عوام انتخاب کرد. در ژانویه 2009 میلادی نیز ترزا می به‌عنوان وزیر سایه کار و بازنشستگی انتخاب شد.

6 می 2010 میلادی ترزا می بار دیگر به‌عنوان نماینده پارلمان از منطقه مایدن هد انتخاب شد و این بار 60 درصد کل آرا را کسب کرد. 12 می 2010 میلادی وی به‌عنوان وزیر کشور بریتانیا و وزیر زنان و برابری از سوی دیوید کامرون انتخاب شد.

2 ژوئن 2010 میلادی ترزا می به‌عنوان وزیر کشور بریتانیا با نخستین حادثه امنیتی مهم ملی روبه‌رو شد؛ حادثه تیراندازی کومبریا. ترزا می نخستین سخنرانی مهم خود را پس از دیدار با خانواده‌های قربانیان در مجلس عوام ایراد کرد. وی در ژوئن 2010 میلادی ورود "ذاکر نیک" مسلمان هندی را به پادشاهی متحد ممنوع اعلام کرد.

در جولای 2010 میلادی ترزا می پیشنهاداتی را برای اصلاحات ساختاری در قانون امنیت و مقابله با تروریسم به مجلس عوام ارائه داد.

در 9 دسامبر 2010 میلادی پس از خشونت در تظاهرات دانشجویان در لندن در اعتراض به افزایش هزینه‌های آموزش عالی، ترزا می از اقدامات پلیس در کنترل تظاهرات تشکر کرد.

26 جولای 2010 ترزا می بسته اصلاحات نیروی پلیس در انگلیس و ولز را به مجلس عوام ارسال کرد و آژانس ملی جرم در بریتانیا شکل گرفت. 11 ژوئن 2012 میلادی ترزا می محدودیت‌های جدیدی را به پارلمان اعلام کرد که علیه مهاجرت به‌صورت خانوادگی در بریتانیا اعمال شد.

بر اساس قانون جدید که از 9 جولای 2012 میلادی اجرا شد، تنها شهروندان بریتانیایی که درآمدی بیش از 18600 پوند داشتند، اجازه یافتند تا فرزندان خود را برای زندگی در کنارشان به بریتانیا بیاورند.

در جولای 2013 میلادی، ترزا می از این مسئله استقبال کرد که میزان جرم و جنایت در دوره دولت ائتلافی بیش از 10 درصد کاهش یافته است. وی دستیابی به این موفقیت بزرگ را نتیجه اصلاحات ساختاری در نیروی پلیس و سرویس‌های امنیتی توصیف کرد که به پلیس اجازه داده است تا تمرکز بیشتری برای مقابله با جرم داشته باشد.

در 7 جولای 2013 میلادی ابوقتاده یک روحانی تندرو که در سال 2002 میلادی دستگیر شده بود به اردن بازگردانده شد. وزرای کشور قبلی بریتانیا نتوانسته بودند در این 11 سال این مسئله را حل و فصل کنند. بازگرداندن ابوقتاده پس از آن عملی شد که در آوریل 2013 میلادی یک پیمان بین دولت بریتانیا و اردن مورد توافق قرار گرفت که بر اساس آن اردن موافقت کرد ابوقتاده را به‌صورت عادلانه محاکمه کند و از شکنجه وی خودداری نماید.

در ماه می 2010 میلادی ترزا می قول داد تا سطح خالص مهاجرت به بریتانیا را به کمتر از 100 هزار نفر کاهش دهد. در فوریه 2015 میلادی روزنامه ایندیپندنت گزارش داد که اداره ملی آمار اعلام کرده است که در 12 ماه منتهی به سپتامبر 2014 میلادی بیش از 298 هزار نفر به‌طور خالص به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند. این رقم در 12 ماه قبل از آن نیز به 210 هزار نفر رسیده است.

انتهای پیام/*