مددکاری بیمارستانها صرفاً تامین مالی بیماران بیبضاعت نیست / مددکار باید به منازل بیماران سرکشی کند
یک کارشناس مددکاری گفت: مددکاری در بیمارستانها فقط نشستن در اتاق و تأمین مالی بیماران بیبضاعت نیست، بلکه مددکار باید به مانند اسپند روی آتش باشد و در راهروهای بیمارستانها حضور یابد و حتی به منازل بیماران سرکشی کند و خیرین را به بیماران ارتباط دهد.
بهناز آسنگری در گفتوگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، با صحه گذاشتن به این مسئله که امروزه مددکاری در بیمارستانها صرفاً تبدیل به اتاقی برای رفع و رجوع کردن بیماران نیازمند و ناتوان مالی شده است، اظهار داشت: یک مددکار در بیمارستانها کارهای بسیاری باید انجام دهد و اصلاً مددکار باید به دنبال بیماران نیازمند برود یعنی یک مددکار باید دائماً در راهروهای بیمارستان حضور داشته باشد.
این کارشناس مددکاری درباره کمرنگ بودن نقش و حضور روانشناسان و مددکاران در بیمارستانها ادامه داد: هیچ بیمارستانی جلوی کار روانشناس و مددکار را نمیگیرد بلکه این شخص روانشناسان و مددکاران هستند که باید نقش بیشتری ایفا کنند.
وی تصریح کرد: آنچه بنده اطلاع دارم این است که وزارت بهداشت در این مقوله شرح دستوری را برای فعالیت مددکاران در بیمارستانها در حال تدوین است کما اینکه فعالیتهای واحد مددکاری نیز تعریف شده است، ولی باید اساتید مددکاری در دانشگاهها نیز نقش پررنگ تری را در وحدت مددکاران ایفا کنند.
آسنگری با تشریح فعالیتهای مددکاران در بیمارستانها عنوان کرد: یک مددکار نه تنها نباید فقط در اتاق بیمارستان بنشیند بلکه حتی باید به منازل بیماران سرکشی کند و یا از وضعیت دیگر اعضای خانواده بیمار مطلع شود، و یا اینکه خیرین را برای کمک به بیماران جهت هزینههای درمانی پیدا و آنها را به بیماران وصل کنند.
این کارشناس مددکاری با تأکید بر تأثیر اقدامات مددکاران بر روند درمانی بیماران گفت: مددکاری رشته ای است که با بحرانهای اجتماعی مواجه است بنابراین کسانی هم که وارد این رشته میشوند باید بدانند مددکاری کار آسان نیست و احساس خوب یک مددکار به یک گروه درمانی احساس توانمندی میدهد.
آسنگری با تایید این مصداق که مددکار باید به مانند اسپند روی آتش باشد از نقش مهم مددکاران در مکانهای به مانند زندانها و بیمارستانها به عنوان خط نخست آسیبهای اجتماعی یاد کرد و گفت: مددکاران باید دو خصیصه توانمندی و بیمحابا بودن را داشته و آن را ارتقاء دهند.
آشنایی با فعالیتهای واحد مددکاری اجتماعی بیمارستان
1-گفتوگو با بیماران و خانوادههایشان، شناسایی مشکلات آنها و پیگیری و رفع آن
2- بازدید از بخش های بالینی و شناسایی بیماران بدون همراه جهت کمک به آنها در زمینه کمک به رفع مشکلات آنها در بیمارستان
3-هماهنگی با واحد مددکاری سایر بیمارستان ها در جهت ایجاد سرعت و سهولت بیشتر در بستری شدن و رفع مشکلات آن دسته از بیماران بدون همراهی که بنا به ضرورت پزشکی می بایست از بیمارستان گلستان به آن بیمارستانها منتقل شوند
4-شناسایی بیماران فاقد پوشش بیمه ای، تنظیم معرفی نامه و راهنمایی خانواده این بیماران جهت دریافت پوشش بیمه ای از «بیمه ایرانیان»
5-شناسایی کودکان بی سرپرست بستری شده در بیمارستان، پیگیری رفع مشکلات آنها و اطلاع رسانی و هماهنگی با مراجع قضایی و سازمانهای حمایتی
6-پیگیری جهت شناسایی بستگان بیماران بدون همراه و کمک به پذیرش و نیز حمایت از این بیماران توسط آنها پس از ترخیص از بیمارستان با هماهنگی امور حقوقی
7-ارائه راهنمایی و معرفی نامه به همراهان بیماران تصادفی جهت مراجعه به نیروی انتظامی و پیگیری مراحل قانونی مربوطه برای رایگان کردن هزینههای درمانی
8-هماهنگی با گروه پزشکی و اطلاع رسانی موارد فوت بیماران به خانواده آنان با استفاده از شیوههای مناسب
9-شناسایی بیماران مبتلا به سرطان، ام اس، دیالیز و تحت پیوند کلیه و ارائه تخفیف های ویژه به آنها در رابطه با هزینههای بیمارستانی
10- هماهنگی با خیرین سلامت و کمک به بیماران نیازمند در چهارچوب نیتهای خیر خواهانه خیرین
11-هماهنگی با اداره امور پناهندگان استانداری و دفاتر برخی از سازمان های بین المللی در ایران (ایراک) در جهت کمک و رفع مشکلات بیماران اتباع خارجۀ نیازمند
12-ارائه راهنمایی و معرفی بیماران سرطانی تحت پوشش بیمۀ تأمین اجتماعی (مراجعه کننده به بیمارستان گلستان) جهت دریافت فرم ارجاع از بیمارستان امیرالمومنین(ع) و در نهایت رایگان شدن هزینههای شیمی درمانی آنها
13-پیگیری شناسایی خانواده و بستگان بیماران مجهول الهویه و اطلاع رسانی به مراجع قانونی ذیربط با هماهنگی امور حقوقی
14-نگهداری اشیاء قیمتی بیماران مجهول الهویه در طول مدت بستری و تحویل آنها در موقع ترخیص به بستگان درجه یک (در صورت شناسایی) و یا مراجع قانونی ذیربط با هماهنگی امور حقوقی
15-هماهنگی با نمایندگان سازمان های بیمه گر در بیمارستان جهت رفع مشکلات بیماران
انتهای پیام/