تبلیغ «مؤسسات آموزشی» فاقد مجوز حکم کلاهبرداری دارد

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ تبلیغات رنگارنگ و جورواجور سطح شهر و رسانه‌های دیداری و شنیداری، نگاه و تمرکز هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند؛ تبلیغات پر زرق و برقی که در تلویزیون و محیط پیرامونی ما در قالب بیلبوردهای بزرگ، تابلوها، بنرها، سردر فروشگاهها و ... به‌صورت اغوا‌کننده‌ای، تمام ذهن و روح مخاطبان خود را تسخیر می‌کنند.

صرفاً با تاملی کوتاه و ساده درباره تبلیغات در اشکال و شیوه‌های مختلف آن، این حقیقت آشکار می‌شود که این تبلیغات، روزانه هزاران هزار تصویر در ذهن و جان ما ایجاد می‌کنند و خود به خود، ما را به سمت خرید و مصرف این کالاها و محصولات مختلف سوق می‌دهند و البته اثرات و تبعات مختلف عمیق فرهنگی و اجتماعی نیز به همراه دارند.

اما ‌آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌ایم که نیاز واقعی ما به این محصولات چقدر است و به عبارتی دیگر تا چه میزان، ما به این محصولات «نیاز واقعی» داریم و آیا در بسیاری از مواقع، این احساسِ نیاز به خرید فلان محصول، صرفا به واسطه حجم گسترده و روزانه تبلیغات رنگین از طریق رسانه‌های مختلف و محیط‌های پیرامونی در ما ایجاد نشده است؟!

از سوی دیگر «محتوای تبلیغاتی» که روزانه به اشکال مختلف انجام می‌شود، تا چه اندازه واقعی و درست است و تا چه میزان می‌توان اطلاعات ارائه شده در تبلیغات کالاها را مبنای خرید آن قرار داد؟ به نظر می‌رسد حتی اگر تا حدی، احتمال بدهیم که محتوای برخی از این تبلیغات خلاف واقع باشند، بررسی صحت و سقم این تبلیغات، ضروری به نظر می‌رسد و نیازمند ساز و کار قانونی خاصی خواهد بود.

اگر عدّه‌ای بخواهند به قصد سودجویی و با سوء‌استفاده از نیازهای مردم، آنها را گمراه کنند و برای کسب "سودهای نامشروع" باعث حرص و ولع مصرف‌کنندگان در خرید کالاها و خدمات مختلف شوند، چه مرجعی و مسئولی و با استناد به چه قانونی باید بر این دنیای پر زرق و برق و پرفریب «تبلیغات» نظارت کند و در مواقع ارتکاب به اقدامات و شیوه‌های خلاف قانون، مقابل بانیان آن بایستد؟

پاسخ به این سؤالات را باید در قانون مهجور مانده و گرد و خاک گرفته «آئین‌نامه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغاتی» مصوب 27 اسفند 1358 جست‌وجو کرد که این قانون توسط شورای انقلاب در 21 ماده تنظیم شده و طی سالهای بعد مشمول اصلاحاتی شده که آخرین بازنگری آن در سال 1392 انجام شده است.

با نگاهی اجمالی به قوانین تبلیغات از سویی و تبلیغات سطح شهر و رسانه‌های دیداری و شنیداری از سوی دیگر، متوجه فاصله‌ بسیار عمیق و عجیب نص صریح قانون با نوع تبلیغاتی که روزانه شاهد آن هستیم، می‌شویم.

اهمیت این مسئله و تخلفات بزرگ و رنگارنگی که روزانه در حوزه تبلیغات صورت می‌گیرد، باعث شد تا در قالب سلسله گزارشهایی با عنوان ثابت «کیش و مات قانون زیر سایه تبلیغات» به بازخوانی قانون تبلیغات کشوری و در ادامه در همین قالب به بررسی مصادیق این تخلفات رنگارنگ و پرتعداد بپردازیم.

در ادامه، فصل سوم «آئین‌نامه تأسیس و نظارت بر نحوه کار و فعالیت کانونهای آگهی و تبلیغاتی» که مربوط به "قوانین و مقررات مربـوط بـه تبلیغـات مؤسسـات و واحـدهای آموزشی، تحقیقاتی، فرهنگی و هنری" است، تقدیم مخاطبان ارجمند تسنیم شده است:

فصل سوم

قوانین و مقررات مربـوط بـه تبلیغـات مؤسسـات و واحـدهای آموزشی، تحقیقاتی، فرهنگی و هنری

قانون تعطیل مؤسسات و واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی که بدون اخذ مجوز قانونی دائر شده و می‌شود.

ماده واحده - اشخاصی که بدون اخذ مجوز از مراجع قانونی اقدام بـه ایجـاد مؤسسات و واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی از قبیل دانشگاه، مؤسسـه آموزش عالی یا تحقیقاتی، مدرسه و آموزشگاه کـه از وظـائف وزارتخانـه‌هـای فرهنگ و آموزش عالی، آموزش و پرورش، کـار و امـور اجتمـاعی، بهداشـت، درمان و آموزش پزشکی و فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌باشـد، نماینـد و بعـد از صدور دستور انحلال طبق ضوابط مقرر مؤسسه یا واحـد مربوطـه را دایـر نگـاه دارند در حکم کلاهبرداری محسوب و در صورت شـکایت وزارتخانـه مربوطـه تحت تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت.

تبصره 1 - در مورد اشخاص حقوقی، مؤسسان و مدیران عامل و هیئت مدیره و یا بالاترین مقام اجرائی تحت تعقیب و مجازات قرار خواهند گرفت.

تبصره 2 - مؤسسات و واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی و سایر عناوین مشابه که قبل از تصویب این قانون بدون اخذ مجوز ایجاد شده‌اند چنانچه ظرف مدت شش ماه پس از لازم‌ الاجرا شدن این قانون جهت اخذ مجوز اقدام ننمایند مشمول این قانون خواهند بود.

تبصره 3 -آیین‌نامه اجرائی این قانون توسط وزارتخانه‌های ذی‌ربط ظرف مدت سه ماه تهیه و به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.آیین‌نامه اجرائی تعطیل مؤسسات و واحدهای آموزشی، تحقیقاتی و فرهنگی که بدون اخذ مجوز قانونی دایر شده و می‌شود.

ماده 1 - در این آیین‌نامه وزارتخانـه‌هـای فرهنـگ و آمـوزش عـالی، آموزش و پرورش، کار و امور اجتمـاعی، بهداشـت، درمـان و آمـوزش پزشکی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، و مؤسسـات و واحـدهای آموزشـی و تحقیقاتی و فرهنگی و سایر عناوین مشابه و قـانون تعطیـل مؤسسـات و واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی که بدون مجوز قانونی دایر شده و می‌شود به ترتیب به اختصار وزارتخانه‌ها، مؤسسات و واحدها و قـانون نامیده می‌شود.

ماده 2 – وزارتخانه‌ها موظفند نسبت به شناسایی مؤسسـات و واحـدهای غیرمجاز اقدام نموده و دستور انحلال را صادر نمایند و در صـورتی کـه پس از صدور این دستور و با رعایت مفاد تبصره (2) قانون، مؤسسـه یـا واحد مربوط غیرمجاز دایر باشـد، دایرکننـدگان را از طریـق مراجـع ذی‌صلاح قانونی تحت پیگرد قرار دهند و تقاضای توقف فعالیت آموزشـی و تحقیقاتی و فرهنگی آنان را بنمایند.

ماده 3 - هر یک از وزارتخانه‌ها میتوانند حسب مورد، منفرداً یا مشـترکاً به عنوان شاکی علیه مؤسسات و واحدهای غیرمجـاز در مراجـع صـالحه طرح شکایت نمایند.

ماده 4 - تشخیص وزارتخانه‌ها در غیرمجـاز بـودن فعالیـت ایـن گونـه مؤسسات و واحدها معتبر می‌باشد.

ماده 5 - دایرکنندگان مؤسسات و واحدهای موضوع این آیین‌نامه مکلفند با مأمورین اعزامی از وزارتخانه‌ها همکاری نموده و مدارک و اطلاعـات لازم را در اختیار آنان قرار داده و رونوشت مدارک مورد مطالبه را تحویل دهند.

تبصره 1 - مأمورین اعزامی باید دارای حکم و یا کـارت بازرسـی معتبـر عکس‌دار به امضای بالاترین مقـام مسـئول ذی‌ربـط و ممهـور بـه مهـر وزارتخانه‌های مربوط باشند.

تبصره 2 - اعتبار کارت بازرسی از تاریخ صدور برای مـدت یـک سـال تعیین می‌شود.

تبصره 3 - مأمورین به هنگام مراجعه به مؤسسات و واحدها مـی‌بایسـت حکم و یا کارت بازرسی شده توسط وزارتخانه‌هـای ذی‌ربـط را جهـت معرفی خود همراه داشته باشند.

ماده 6 - متقاضیان ثبت مؤسسات و شرکتهـایی کـه در اساس‌‌نامه آنهـا فعالیت آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی ذکر شده است، مکلفند مجوز لازم را از وزارتخانه‌های ذی‌ربط کسب و به همراه دیگر مدارک مورد نیاز بـه اداره ثبت شرکتها تسلیم نمایند.

حکم دادگاه عمومی تهران مبنی بر منع تبلیغ مؤسسات آموزشی، تحقیقاتی و فرهنگی فاقد مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نظر به اینکه به موجب قانون تعطیل مؤسسات و واحدهای آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی که بدون اخذ مجوز قانونی دایر شده و مـی‌شـود، مصوب 1372 مجلس شورای اسلامی، فعالیت و هر نوع تبلیغات مربوطـه این مؤسسات و واحدها صرفاً پس از اخذ مجوز قانونی از مراجع ذی‌ربط دارای جنبه قانونی خواهد بود و در غیر اینصورت فاقـد مجـوز قـانونی بوده و متخلفین در حکم کلاهبردار محسوب خواهند شد لذا مقرر می‌شود مراتب به کلیه روزنامه‌ها و نشریات و هفتهنامه‌ها ابلاغ تا در صورت عدم ارایه مجوز رسمی و قانونی دایر بر تأسیس و تشکیل واحدها و مؤسسات فوقِ از هر نوع تبلیغ درخصوص این مؤسسات و واحدها اکیداً خودداری شود.

سیاستها، حدود وظایف و نحوه فعالیت مراکز مجری آموزشهای آزاد کشور

ماده 1 - مرکز آموزشی آزاد کـه در ایـن مصـوبه «آموزشـگاه» یـا «مؤسسـه آموزشی» نامیده می‌شود مکانی است که به منظور تربیت و آموزش افراد علاقمند به افزایش توان علمی و تخصصی و یا کسب مهارتهای فنی، بی‌آنکه منجـر بـه صدور مدرک رسمی تحصیلی رایج در کشور گردد، براساس شئون و هنجارهای اسلامی و با رعایت مقررات این مصوبه توسط افراد حقیقی یا حقـوقی تاسـیس می‌گردد.

ماده 3 - صدور مجوز فعالیتهای آموزشی آزاد در قالب برگزاری کلاسهـای تجدیدی، تک‌درس، تقویتی و کنکور، برگزاری آزمون، کنکور مکاتبهای و آموزش زبانهای خارجی براساس سرفصل دروس مصوب وزارت آموزش و پرورش از سطح مبتدی تا قبل از دانشگاه به صورت حضوری و غیرحضوری تحت عنـوان آموزشگاه علمی آزاد و نظارت بر آنها از وظایف و اختیارات وزارت آمـوزش و پرورش می‌باشد.

ماده 4 - صدور مجوز فعالیتهای آموزشی آزاد در قالـب دوره‌هـای آمـوزش عالی آزاد و دوره‌های تخصصی و کاربردی کوتـاه مـدت بـالاتر از سـطح دوره متوسطه و همچنین برگزاری کـلاس هـای کنکـور بـرای دورههـای کارشناسـی ناپیوسته و کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه‌هـا، مؤسسـات آمـوزش عـالی مربوط به گروه غیرپزشکی و پزشکی تحت‌ عنوان مؤسسه آمـوزش عـالی آزاد و نظارت بر آنها حسب مورد از وظایف و اختیـارات وزارت علـوم ، تحقیقـات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌باشد.

تبصره 1 - صدور مجوز آموزشهای زبانهای خارجی از سطح مبتدی تا قبل از دانشگاه از وظایف و اختیارات وزارت آموزش و پرورش و برای دوره‌های عالی (دانشگاهی) بر عهده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می باشد.
وزارتین مزبور حداکثر ظرف مدت 6 ماه نسبت به صدور مجوز برای مؤسسـاتیکه وضعیت خود را با شرایط مـورد نظـر آنـان تطبیـق داده‌انـد، اقـدام نماینـد.

تبصره 2 - مراکز برای سرفصلهـای کـاربردی - تخصصـی ماننـد هتـل داری، روزنامه‌نگاری، خبرنگـاری، جهـانگردی و... بایـد از وزارت فرهنـگ و ارشـاد اسلامی مجوز دریافت نمایند. به منظور پیشـگیری از تخلـف مجـوز و ضـوابط نظارت را بازنگری و نسبت به رفع ابهام اقدام نماید.

ماده 5 - صدور مجوز فعالیتهای آموزشی آزاد در قالـب دوره‌هـای فراگیـری مهارت، حرفه و رشته معینی براساس استانداردهای مهارت آموزشی مشاغل تحت عنوان آموزشگاه‌های فنی و حرفه‌ای آزاد و نظارت بر آنها از وظایف و اختیارات وزارت کار و امور اجتماعی (سازمان فنی و حرفهای کشور) می‌باشد.

ماده 6 - در صورتی که مؤسسین مراکـز آمـوزشهـای آزاد متقاضـی تأسـیس آموزشگاه‌های چند منظوره برای آموزش در زمینه‌های مختلف باشند کسب مجوز از هر یک از دستگاه‌های ذی‌ربط الزامی است.

تبصره: اعطای مجوز به یک مرکز آموزش آزاد، موجب و مجـوزی بـرای دایر نمودن شعبه یا شعبات در همان شهر یا شهرهای دیگـر نمـی‌گـردد .

ماده 7 - صداوسیما، مطبوعات و جراید کثیرالانتشار کشـور فقـط در صـورت تأیید رسمی و معرفی هر یک از وزارتخانه‌های ذی‌ربط برابر فرمهای ویژه مجـاز به تبلیغ و انتشار آگهی تبلیغاتی می‌باشند و مؤسس یا مؤسسین ملزم به اخذ مجوز لازم از وزارتخانه مربوط می‌باشند.

ماده 9 - کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی، وزارتخانه‌هـا، سـازمانهـا ، نهادهـا و ارگانهایی که متقاضی فعالیت در رشته‌های مختلف آموزشهای آزاد مـی‌باشـند موظفند مجوز رسمی فعالیت در هر رشته را از دستگاه ذی‌ربط برابـر ضـوابط و مقررات دریافت نمایند، در غیر این صورت فعالیت آنها غیرمجاز بوده و نیـروی انتظامی موظف است بر طبق قانون تعطیـل مؤسسـات و واحـدهای آموزشـی و تحقیقاتی و فرهنگی که بدون اخذ مجوز قانونی دایـر شـده ضوابط تأسیس و نظارت بر آموزشگاه‌های آزاد هنری.

ماده 1 - آموزشگاه آزاد هنری کـه در ایـن مصـوبه «آموزشـگاه» و یـا «مؤسسه آموزشی» نامیده می‌شود به مکانی اطلاق می‌شود که بـه منظـور تربیت و آموزش هنرجویان علاقمند به یکی از رشته‌های هنری (هنرهـای تجسمی و خوشنویسی، سرود و آهنگهـای انقلابـی، هنرهـای نمایشـی، هنرهای سنتی) برای اشاعه فرهنـگ و هنـر، براسـاس ضـوابط و شـئون اسلامی و با رعایت این ضوابط توسط افراد حقیقی یـا حقـوقی تأسـیس می‌گردد. رعایت اصول سیاست فرهنگی کشور) در کلیـه سـطوح و مراحـل فعالیت آموزشگاه‌ها الزامی است.

تبصره 1 - هر آموزشگاه تنها در یک زمینه هنری می‌تواند فعالیت نماید.

تبصره 2 - مؤسسات چندمنظوره برای آموزشهای مختلـف هنـری بایـد برای هر کدام از زمینه‌های آموزشی مجوز جداگانه اخذ کنند.

تبصره ماده 3 - کلیه وزارتخانه‌ها، و نهادهـای دولتـی بایـد بـرای مجـوز فعالیت آموزشهای هنری از وزارت فرهنگ و ارشـاد اسـلامی تقاضـای صدور پروانه نمایند.

ماده 22 - اوراق و آگهی‌های تبلیغاتی باید با رعایت دقیق متن مجـوز و منحصراً با قید نام مصوب مندرج در مجوز تنظیم گردد.

آیین‌نامه اجرایی ضوابط برگزاری مسابقات دینی، فرهنگی و هنری

ماده 1 - منظور از مسابقه فرهنگی، هنری فعالیتی است که طبق آن زمینه رقابت سالم میان پدیدآورندگان آثار فرهنگی، هنری و دارنـدگان دانـش، استعداد و خلاقیت در زمینه‌های مختلف فرهنگ و هنر فراهم می‌گردد.

ماده 2 - منظور از مؤسسات فرهنگی، هنری تشکیلاتی است که با اهداف و مقاصد فرهنگی و هنری برای فعالیت در یک یا چنـد قلمـرو فرهنگـی، هنری، سـینمایی، مطبوعـاتی و دیگـر موضـوعات برشـمرده در مـاده 3 آیین‌نامه، منطبق با ماده 4 ضوابط و مقـررات تأسـیس مراکـز مؤسسـات، کانونهای و انجمنهای فرهنگی، رسماً فعالیت می‌نمایند.

ماده 3 - انواع فعالیتهای مورد نظر این آیین‌نامه عبارتنـد از: مجموعـه سؤالات فرهنگی، هنری – مقاله‌ نویسی – داستان نویسی – خاطره‌ نگـاری  - فیلمنامه‌ نویسـی - نمایشـنامه نویسـی - نقـد نویسـی - سـرودن شـعر - خلاصه نویسی - خطاطی - طراحـی - کاریکـاتور - مضـامین علمـی -مضامین ورزشی - هنرهای تجسمی - همچنین مسابقات مربوط به گزینش بهترین فیلم - محصـولات چنـد رسـانه‌ای - اجـرای موسـیقی و سـایر فعالیتهای فرهنگی به تشخیص دفتـر مجـامع و فعالیـت هـای فرهنگـی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

ماده 4 - دفتر مجامع و فعالیتهـای فرهنگـی وزارت فرهنـگ و ارشـاد اسلامی مرجع اصلی صدور مجوز برگـزاری مسـابقات اسـت و در ایـن آیین‌نامه به صورت اختصار از آن به عنوان دفتر مجامع نام بـرده خواهـد شد.

ماده 5 - مسابقات دینی، فرهنگی و هنری که با تبلیغ از طریق رسانه‌هـا، بروشور و جزوات و یا هر نوع اطلاع‌ رسانی دیگر در سطح عمـوم انتشـار می‌یابد، مشمول مقررات این آیین‌نامه است.

ماده 6 - منظور از ضوابط این آیین‌نامه ضوابط برگزاری مسابقات دینـی، فرهنگی، هنری و علمی می‌باشد.

ماده 7 - چاپ و انتشار یا تدوین خبـر یـا آگهـی و اعـلان مربـوط بـه برگزاری مسابقات موضوع این آیین‌نامه، قبل از صـدور مجـوز برگـزاری مسابقه ممنوع می‌باشد. نشـریات، چاپخانـه‌هـا، ادارات و مراکـز پسـت، رسانه‌های جمعی و مراکز توزیع موظفند قبلاً مجوز لازم و ممهور به مهـر مخصوص را از متقاضی مطالبه نمایند.

تبصره 1 - معاونت مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه توسط رسانههای جمعی را عهـده دار است.

انتهای پیام/