بنیاد رودکی ناتوان در پرداخت حقوق کارمندانش / اصرار در گسترش زیرمجموعههای این بنیاد برای چیست؟
مسئولان معاونت هنری تلاش در بیشتر کردنِ زیرمجموعههای بنیاد فرهنگی هنری رودکی دارند و این در حالی است که کارمندان این بنیاد معمولا حقوقشان را سرِ وقت دریافت نمیکنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، وقتی معاون هنری وزیر ارشاد اعلام کرد که ادارهی ارکسترها را به بنیاد رودکی میسپارد، بسیاری از اهل هنر نگرانِ وضعیتِ ارکسترها شدند. نگرانی که چندان هم بیمورد نبود. همین امروز خبر رسید که تمرینهای ارکسترها تعطیل شده و مشکل اصلی هم نبود قرارداد با نوازندگان و مشکلات اداری بیان شد. جالب این که مسئول انعقاد قرارداد با نوازندگان و حل و فصل مشکلات اداری بنیاد رودکی است.
البته این تازه آغازی برای وسیع کردنِ زیرمجموعههای بنیاد رودکی بود؛ همین اواخر سال 1394 زمزمههای سپردنِ موزه هنرهای معاصر به بنیاد رودکی به گوش رسید. هر چند این خبر خیلی فوری تکذیب شد و پس از اجتماعِ اعتراضیِ هنرمندان در مقابل موزه هنرهای معاصر به طور کامل فراموش شد، اما پرسش اینجاست که این واگذاریها به بنیاد رودکی با چه انگیزهای رخ میدهد؟
همین امروز 19 اردیبهشتِ 1395 کارمندان بنیاد رودکی حقوق فروردینماه خود را دریافت نکردهاند. این یعنی ناتوانیِ بنیاد رودکی در پرداخت حقوق کارمندانش. بنیادی که ادارهی چندین سالن را برعهده دارد و اینروزها سالنهایش حتی یک شب هم بیکار نیستند.
تالار وحدت از جمله سالنهای زیرمجموعهی بنیاد رودکی است. این تالار روزگاری جای هنرمندان درجه یک کشور بود، اما این روزها حتی خوانندهای تازهکار و البته جوان هم میتواند در این تالار به روی صحنه برود. شما فقط کافیاست پرداختِ پولِ مورد نظرِ بنیاد رودکی را تضمین کنید؛ آنگاه صحنهی بهترین تالار ایران در خدمت شماست و اصلا هم مهم نیست که شما از هنرمندانِ درجه یک ایران هستید یا نه!
تالار رودکی، تالار حافظ، تالار فردوسی و برج آزادی، دیگر سالنهایی هستند که زیر نظر بنیاد رودکی فعالیت میکنند و به جز تالار فردوسی، بقیه سالنها همواره اجراهایی دارند و بیکار نمیمانند.
به طور طبیعی هر اجرایی در تالارهای زیرِ نظر بنیاد رودکی درآمدی برای این بنیاد دارد و از آنجایی که این سالنها هرگز خالی نمیمانند، بنیاد رودکی باید در طول سال درآمدهای خوبی داشته باشد. اما پرسش اینجاست که چرا این بنیاد حقوقِ کارمندان خود را هم نمیتواند سرِموقع پرداخت کند؟
بنیاد رودکی در سال 1394 ثابت کرد که جای مناسبی برای ادارهی ارکسترهای سمفونیک و ارکستر ملی نیست؛ چرا که هیچگاه نتوانست مشکلات اداری و مالی ارکسترها را با وجود کمکهای چند میلیاردی دولت، حل کند. آنان هیچ برنامهای برای معرفی ارکستر به مردم و تبلیغات وسیع برای اجراهای دو ارکستر نداشتند و همین مسئله موجب شد که برخی از اجراهای ارکستر ملی با صندلیهای خالیِ پرشماری در تالار وحدت اجرا شود.
همین الان تمرینهای ارکسترها به تعطیلی کشیده شده و نوازندگان و رهبران دو ارکستر، معتقدند مشکل اصلی از کارشکنیهای بنیاد رودکی است. این بنیاد هنوز نتوانسته قراردادی ثابت و یکساله برای نوازندگان تنظیم کند و با این اوضاع به نظر میرسد وقایع سال 1390 را تکرار و ارکسترها را بار دیگر به تعطیلی بکشاند.
با این حال جای بسی تعجب است که مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد و البته معاونت هنری تلاش دارند تا مراکز حساسی را به زیرمجموعههای بنیاد رودکی اضافه کنند.
تازهترین شاهکاری که از بنیاد رودکی فاش شده، گذاشتنِ بندی در قرارداد مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران است که براساس آن علی رهبری حق مصاحبه با هیچ تلویزیون، روزنامه و یا خبرگزاری را ندارد.
علی رهبری در همین باره گفته که وجود این بند در قرارداد باعث شده که آن را امضا نکند.
این مسئله آدمی را یادِ آن ضربالمثل معروف میاندازد که «من که پاکم از محاکمه چه باکم»، بنیاد رودکی اگر در دل خود ایراد و مشکلی ندارد، چرا باید مدیر هنری ارکستر سمفونیک را از صحبتکردن با رسانهها که همانا رُکن چهارم دموکراسی هستند، منع کند؟ مگر در بنیاد رودکی چه خبر است که هر کسی با این بنیاد قرارداد دارد، از مصاحبه با رسانهها منع میشود؟ چه چیزی هست که مردم نباید از آن با خبر شوند؟
با وجود همه این موارد باز هم شاهدیم که مسئولان معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سعی در بیشتر کردنِ دامنهی اختیارات بنیاد رودکی دارند؛ بنیادی که هنوز نتوانسته حقوق فروردین ماهِ کارمندانش را پرداخت کند.
انتهای پیام/