حامیان قدیمی پلاتینی مدعیان اصلی جلوس بر مسند ریاست فیفا

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اهالی دنیای فوتبال جمعه این هفته برای اولین بار در 17 سال اخیر، شاهد نشستن فردی جز سپ بلاتر بر مسند ریاست فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) خواهند بود. پس از چهار دوره ریاست فیفا که امسال هم می‌توانست سال دوم پنجمین دوره ریاستش باشد، این بار انتخابات ریاست فیفا برای اولین بار در 22 سال گذشته بدون حضور پیرمرد سوئیسی به عنوان یکی از نامزدها برگزار خواهد شد، به این امید که آشفته حالی دنیای فوتبال پس از فسادهای گسترده‌ای که در این سازمان صورت گرفته است، برطرف شود.

برای رساندن فیفا به این هدف، پنج نفر با یکدیگر رقابت می‌کنند که واقعیت این است که شانس دو نفر آنها از مابقی گزینه‌ها برای تصدی ریاست فیفا بیشتر است و هریک از آنها خود را قادر به احیای اعتبار از رفته فیفا می‌دانند. از میان آنها اما تنها یکی روز جمعه در زوریخ می‌تواند بر مسند ریاست فیفا تکیه بزند و پس از 9 ماه از انتخابات قبلی جای بلاتری که به خاطر نقشش در فساد فیفا، هشت سال از تمام فعالیت‌های مرتبط با فوتبال محروم شده است را بگیرد. در همین راستا نگاهی می‌اندازیم به شانس هر یک از پنج نامزد حاضر در بزرگ‌ترین انتخابات ریاست تاریخ 111 ساله فیفا.

1- شیخ سلمان بن ابراهیم آل خلیفه
این عضو خانواده سلطنتی بحرین که رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز هست، ماه جولای سال گذشته از میشل پلاتینی برای پیروزی در انتخابات ریاست فیفا حمایت کرد و تا زمانی که رئیس پیشین یوفا از سوی کمیته اخلاق فیفا محروم نشده بود (به دلیل ماجرای دریافت دو میلیون یورو از فیفا بدون وجود سندی برای اثبات موجه بودن آن) حرفی از تمایل خود برای شرکت در نبرد انتخاباتی فیفا به میان نیاورده بود. محروم شدن پلاتینی اما همه چیز را تغییر داد و شیخ سلمان در آخرین روز از نام‌نویسی نامزدهای انتخابات فدراسیون جهانی فوتبال در ماه اکتبر به فهرست کاندیداها اضافه شد. او برخلاف جیانی اینفانتینو، دبیرکل یوفا، ترجیح داد به جای به راه انداختن کمپین‌های تبلیغاتی پرهیاهو پیش چشم رسانه‌ها، موضعی آرام را برای جمع‌آوری رأی اتخاذ کند.

رئیس 50 ساله AFC وعده داده است در صورت تصدی ریاست فیفا، زمام امور فوتبال جهان را به دست متخصصان آن بسپارد، او اما این وعده‌ها را نه در کارگروه‌های تبلیغاتی یا کنفرانس‌های خبری رسمی بلکه در برخی مصاحبه‌هایش با رسانه‌های مختلف داده است. شانس شیخ سلمان برای پیروزی در انتخابات ریاست فیفا همان‌گونه که با حمایت شدن از سوی کنفدراسیون‌های فوتبال آسیا و آفریقا افزایش پیدا کرده است، به خاطر متهم شدن او به نقض حقوق بشر در جنبش بیداری اسلامی سال 2011 بحرین کاهش پیدا کرده است.

این موضوع همان ابزاری بوده است که شاهزاد علی بن آل حسین، کاندیدای اردنی انتخابات ریاست فیفا، از آن برای کم کردن شانس پیروزی رقیب بحرینی‌اش استفاده کرده است.

با توجه به حمایت کنفدراسیون‌های فوتبال آسیا و آفریقا که تقریباً نیمی از اتحادیه‌ها و فدراسیون‌های عضو فیفا زیرمجموعه آنها هستند، (100 فدراسیون و اتحادیه از 209 فدراسیون عضو فیفا) به نظر می‌رسد که شانس شیخ سلمان برای پیروزی در انتخابات ریاست فیفا زیاد است.

2- جیانی اینفانتینو
در شرایطی مشابه به وضعیت شیخ سلمان، کمپین تبلیغاتی جیانی اینفانتینو نیز زمانی آغاز شد که میشل پلاتینی شانس شرکت در رقابت انتخاباتی برای ریاست فیفا را از دست داد. به محض اعلام محرومیت هشت ساله برای پلاتینی، اینفانتینو به عنوان نماینده اتحادیه فوتبال اروپا در رقابت انتخاباتی برای تصدی ریاست فیفا معرفی و از سوی کنفدراسیون فوتبال اروپا نیز مورد حمایت واقع شد. دبیرکل 45 ساله یوفا که متولد سوئیس و اصالتاً ایتالیایی است، به واسطه نقشی که در برگزاری قرعه‌کشی رقابت‌های اروپایی داشته است، شناخته‌ شده‌ترین نامزد انتخابات ریاست فیفا در عرصه جهانی است.

اینفانتینو می‌تواند روی 53 رأی اتحادیه‌ها و فدراسیون‌های عضو یوفا حساب کند، اما دبیرکل یوفا برای افزایش شانس پیروزی‌اش تنها به حمایت اتحادیه فوتبال اروپا اکتفا نکرده و به همین دلیل به نقاط مختلف دنیا از جمله ایران سفر کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که تیم تبلیغاتی اینفانتینو تاکنون توانسته برای او 69 رأی جمع‌آوری کند که 10 رأی آن متعلق به کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی و 11 رأی دیگر از سوی کشورهای حوزه آمریکای شمالی و کونکاکاف است. اینفانتینو اما از سوی آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها چندان مورد حمایت واقع نشده است.

اینفانتینو اما با وعده تخصیص بودجه‌های پنج میلیون یورویی برای توسعه فوتبال در فدراسیون‌ها و اتحادیه‌های عضو فیفا در بازه‌های زمانی چهار ساله، توانسته توجه بسیاری از فدراسیون‌ها و اتحادیه‌های کم بضاعت‌تر به خصوص در آسیا و آفریقا را جلب کند. یکی دیگر از وعده‌های او می‌تواند باعث افزایش شانس پیروزی‌‌اش شود، افزایش تیم‌های حاضر در جام جهانی از 32 به 40 تیم بوده است که این اتفاق برای تیم‌هایی که در حسرت حضور در مهمترین تورنمنت فوتبالی دنیا هستند، خبری امیدوارکننده است.

3- شاهزاد علی بن آل حسین
رئیس فدراسیون فوتبال اردن در انتخابات ریاست فیفا در ماه می 2015، مانع از پیروزی سپ بلاتر در دور اول رأی‌گیری شد، اما در دور دوم از رقابت با رئیس سوئیسی پیشین فیفا انصراف داد. آن زمان اما بخش زیادی از 73 رأیی که شاهزاده علی کسب کرد، از سوی اروپایی‌هایی بود که اکنون حامی اینفانتینو هستند. شاهزاده علی 40 ساله اما از این موضوع ناامید نشده است و همچنان با برگزاری نشست‌های رسانه‌هایی برای توضیه برنامه‌هایش سعی در رسیدن به مهمترین پست مدیریتی در دنیای فوتبال دارد.

شاهزاده علی تا ماه می امسال چهار سال به عنوان یکی از نواب رئیس فیفا فعالیت داشت، اما او در میان پنج نامزد انتخابات ریاست فیفا، کسی بوده است که بیشترین و صریح‌ترین حرف‌ها را در خصوص فرهنگ ناسالم، فساد و وجهه تخریب شده فدراسیون بین‌المللی فوتبال به میان آورده است.

4- ژرومه شامپاینه
شامپاینه دهه اول از قرن جاری را در فیفا و به عنوان معاون دبیرکل و پس از آن به عنوان مدیرروابط بین‌الملل این سازمان سپری کرد تا اینکه در سال 2010 از فیفا بیرون رانده شد. او با وجود ساکت ننشستن در خارج از کادر مدیریتی فیفا و تأکید بر لزوم ایجاد دوباره تعادل در دنیای فوتبال، هنوز هم به عنوان شخصی وفادار به بلاتر و پیروی از رئیس پیشین فیفا شناخته می‌شود.

شامپاینه در انتخابات قبلی ریاست فیفا نتوانست اعتماد پنج اتحادیه و فدراسیون را جلب کند و واجد شرایط نشد. امسال اما به نظر می‌رسد که او توانسته نظر 15 فدراسیون و اتحادیه را جلب کند. شانس شامپانیه 57 ساله برای به نتیجه رسیدن از کمپین تبلیغاتی که تمام هزینه آن را از جیب خودش پرداخته است، با توجه به محدودیت‌هایی که او در قیاس با دیگر رقبایش برای تبلغات و ارائه وعده‌های انتخاباتی دارد، کم به نظر می‌رسد.

5- توکیو سکزواله
این مرد 62 ساله اهل آفریقای جنوبی آنقدر اعتبار و پتانسیل داشت که مدعی جدی در نبرد انتخاباتی برای تصدی ریاست فیفا باشد. او که جزو زندانیان جزیره روبن و عضو جنبش مبارزه با آپارتاید بود، به خاطر رفاقت و رابطه‌ای که با نلسون ماندلا، رئیس جمهور فقید آفریقای جنوبی داشت، توانسته اعتماد چند فدراسیون و اتحادیه عضو فیفا را جلب کند تا بتواند نامزد انتخابات فدراسیون جهانی فوتبال شود. شانس ناچیز سکزواله برای پیروزی در رقابت انتخاباتی برای ریاست فیفا این روزها با انتشار شایعاتی درباره احتمال انصراف او از این رقابت، کمتر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسد، هرچند که این اتفاق هنوز رخ نداده است.

فرآیند رأی‌گیری و سابقه انتخابات ریاست فیفا
با توجه به محروم شدن فدراسیون‌های فوتبال کویت و اندونزی از شرکت در انتخابات فیفا به دلیل مداخله دولت‌های‌شان در امور فوتبال این کشورها و زیر سؤال رفتن استقلال این فدراسیون‌ها، آرای کلی در انتخابات ریاست فیفا 207 رأی خواهد بود که کسب دو سوم این تعداد برای پیروزی هر یک از نامزدها در دور نخست انتخابات لازم است، اما اگر هیچ یک از کاندیداها در دور نخست موفق به کسب 138 رأی نشوند، انتخابات به دور دوم کشیده می‌شود، جایی که نامزد دارای کمترین رأی در دور اول، از گردونه رقابت انتخاباتی حذف می‌شود و نامزدی که 50 درصد آرا یعنی 104 رأی کسب کند، امکان کسب عنوان ریاست فیفا را دارد.

از سال 1904 تا 1961 سابقه نداشته که برای تعیین رئیس فیفا، رقابت انتخاباتی برگزار شود. در سال 1961 استنلی روس با پیروزی در یک انتخابات به عنوان رئیس فیفا انتخالب شد و او در سال 1974 این سمت را به ژائو هولانژ داد، کسی که 24 سال فیفا را مدیریت کرد و در سال 1994 مسند ریاست فیفا را به سپ بلاتر تحویل داد. بلاتر هم در دو دوره از پنج باری که در رقابت انتخاباتی برای ریاست فیفا شرکت کرد، بدون رقیب پیروز شد.

انتهای پیام/