انتظارات ناممکن از هیلاری؛ یک رهبر قدرتمند یا یک زن خوب

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، نشریه واشنگتن‌پست در گزارشی درباره کاندیداتوری هیلاری کلینتون برای ورود به رقابت‌های ریاست جمهوری این کشور، به الزامات دوگانه‌ای که زنان آمریکایی هنگام تلاش برای تصدی مناصب اجرایی مجبور به رعایت آن هستند پرداخت.

طبق این گزارش، تصدی این پست از سوی یک زن نیازمند تأمین دو شرایط کاملا متضاد است، در واقع هرکدام را داشته باشد، نقض‌کننده دیگری است. اینکه یک رهبر خوب باشد، و یک زن خوب باشد؛ آن‌هم در شرایطی که صلاحیت‌ها و کیفیت‌های مورد انتظار برای یک رهبر خوب (اینکه قدرتمند، قابل اتکا و در مواقع لزوم عصبانی باشد) شبیه همان چیزی است که از یک مرد خوب انتظار داریم، اما مخالف آن چیزی هستند که از یک زن خوب انتظار داریم (لطیف و مهربان، از خود ناراضی و احساسی باشد و عصبانی نباشد). در نتیجه شاهد الزامات دوگانه‌ای هستیم: اگر یک نامزد - یا یک مدیر - همچون یک زن صحبت کند و یا عمل کند، این خطر را برای خود به وجود آورده است که به صورت فردیی غیرقابل اتکا یا حتی بی‌کفایت در نظر گرفته شود. اما اگر به همان گونه از یک رهبر انتظار می‌رود، سخن گفته و عمل کند، ممکن است بیش از اندازه خشن در نظر گرفته شود و در معرض قضاوت‌های منفی زیادی قرار بگیرد که تنها در مورد زنان اعمال می‌شود.

یک مثال: هرکسی که به دنبال یک تصاحب یک منصب دولتی است، خاصه بلندمرتبه‌ترین آن، باید جاه‌طلب باشد، اما این اصطلاح به ندرت در مورد نامزدهای مرد به کار برده می‌شود زیرا امری بدیهی است. و جاه‌طلبی برای یک مرد پسندیده است، اما برای یک زن غیرقابل‌قبول است. اگر اصطلاح جاه‌طلبی را به همراه اسامی نامزدهای مرد رقابت‌های ریاست جمهوری آمریکا در موتورهای جستجو می‌کنید به نتایجی متفاوت از زنان می‌رسید. برای مثال در مورد برنی ساندرز، تیترهایی همچون «طرح‌های جاه‌طلبانه» را به شما ارائه می‌کند. در مورد ترامپ نیز عناوینی همچون «طرح جاه‌طلبانه اخراج مهاجرین» یا «توسعه جاه‌طلبانه بخش مسکن» به دست می‌آید. اما اگر این کلمه را با نام هیلاری کلینتون جستجوی کنید تیترهایی اتهامی ظاهر می‌شود، همچون «جاه‌طلبی‌های برهنه»، «جاه‌طلبی‌های خودسرانه» و «جاه‌طلبی‌های ظالمانه». 

انتهای پیام/