جدیدترین سروده تقدیمی به حضرت زینب(س) و مدافعانش:چقدر دور و بر تو شهید زانو زد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در پنجم جمادی‌الاولی سال پنجم هجرت، مطابق با 627 میلادی، دختر فاطمه علیها سلام متولد شد. با این تولد، حضرت فاطمه(ع)، سومین فرزند خود را به دنیا آورد و پدر نیز خود را به زینت «زینب» آراست. زینب در لغت به معناى درخت نیکو منظر آمده و مخفف "زین و اَب" یعنى زینت پدر است. هنگامى که زینب علیها السلام متولد شد مادرش حضرت زهرا علیها السلام او را نزد پدرش امیرالمؤمنین علیه السلام آورده گفتند: این نوزاد را نامگذارى کنید!

حضرت از حضرت رسول صلى الله علیه وآله خواستند نامى براى نوزاد انتخاب کند. رسول خدا فرمودند: من به پروردگارم سبقت نمى‌‏گیرم. در این هنگام جبرئیل فرود آمده سلام خداوند بزرگ را به پیامبر ابلاغ فرمود و گفت: نام این نوزاد را زینب بگذارید! خداوند این نام را براى او برگزیده است. بعد مصائب و مشکلاتى را که بر آن حضرت وارد خواهد شد، بازگو کرد. پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله گریست و فرمود: «هر کس براى این دختر بگرید مانند کسى است که براى برادرانش حسن و حسین علیهم السلام گریسته باشند.»

چند سالیست که سالروز میلاد و وفات حضرت زینب(س) یادآور وقایع دردناکی است که در جوار مرقد مطهر ایشان در سوریه افتاده است. جنایت‌هایی که تروریست‌های تکفیری و جریانی موسوم به داعش با کشتن مسلمانان و شیعیان مرتکب می‌شوند و به دنبال این جریان رزمندگان غیور از کشورها و نژادهای مختلف با عنوان «مدافعان حرم حضرت زینب(س)» که با این جنایت‌ها مقابله می‌کنند. صدها مدافعان حرم که در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم(ع)، رهسپار سوریه شده بودند در جنگ با داعش تا کنون به شهادت رسیده‌اند و در صف بهشتیان به ام المصائب حضرت زینب کبری(س) اقتدا کرده‌اند. همین موضوع جریانات فرهنگی، اشعار، تصاویر و ادبیات حماسه این سال‌ها را دستخوش تغییر کرده است. به گونه‌ای که هر جا نامی از حضرت زینب(س) به میان می‌آید، یاد مدافعان حرم نیز زنده می‌شود.

«سجاد شاکری» شاعر و فعال عرصه رسانه‌ای است که تاکنون ابیات متعددی را در خصوص موضوعاتی از قبیل «مدافعان حرم» حضرت زینب، «داعش» و «دفاع از حرم معصومین» سروده است. پیش از این اشعار وی در تسنیم منتشر شده بود. اینک وی قطعه شعری را به مناسبت میلاد حضرت زینب(س) و مدافعان حرم این بانوی بزرگوار سروده است. متن این شعر در ادامه می‌آید:

به پیشگاه تو هر کس رسید، زانو زد

اسیر بودی و پیشت یزید(لع) زانو زد

امین وحی در آغاز «سوره‌ی مریم»

همینکه مدح تو را می‌شنید زانو زد

فراز گوش کسی که شنید وصف تو را

«رقیب» نیز شبیه «عتید» زانو زد

غزل، قصیده، رباعی که جای خود دارند!

به پاس مدح تو حتّی سپید زانو زد

مقام قافله سالاری تو را تا عرش

هزار قافله با صد امید زانو زد

بدون اینکه بداند چه ها کشیدی تو

کسی که بار غمت را خرید ... زانو زد

زبان نیزه و شمشیر پیش تو لاااال است

که در گداز کلامت «حَدید» زانو زد

قسم به جسم بدون سر «مدافعان حرم»

که زیر پای تو حتّی «ورید» زانو زد

به زینبیّه چو شد باز، پای نامَحرم

چقدر دور و بر تو شهید زانو زد

انتهای پیام/