کلید حل معضل آلودگی هوا «گمشده‌ای در جیب دولت»

به گزارش خبرگزاری تسنیم، هادی شریفی در یادداشتی با عنوان «کلید حل معضل آلودگی هوا؛ گمشده‌ای در جیب دولت» نوشت:

بیش از یک دهه است که آلودگی هوا در فصل زمستان و در پس آن پدیده وارونگی هوا به یک معضل اساسی در کشور تبدیل شده است. راههای مختلفی برای حل این معضل پیشنهاد شده و می شود که گویی تا کنون به صورت اساسی مؤثر نبوده است. اما باید در نظر داشت که هرچه حل این معضل به تاخیر افتد زیانی که از آن ناشی می شود در جامعه نیز ریشه دارتر خواهد شد. زیان هایی مثل افزایش بیماری ها بخصوص سرطان و فوت ناشی از آلودگی هوا و به مخاطره افتادن سلامت جسمی و روانی افراد و واکنش های عصبی و پرمخاطره در برخوردهای مردم در جامعه.
اما چند نکته در این میان برای رفع این معضل به نظر می رسد که نیازمند پرداختن جدی دولت به آن است:

1-  مدیریت تخصصی و غیر سیاسی برای محیط زیست
سازمان محیط زیست که اصلی ترین سازمان برای حل این معضل است نیازمند مدیریت تخصصی است. سوابق نشان داده آنچه که معمولا برای مدیریت این سازمان و سازمان های اینچنینی به کار می رود پسماندِ نیروهای سیاسی رئیس جمهور است که جایی برای آنها در بدنه سیاسی دولت یافت نشده و معمولا بر اساس بدهکاری های حزبی، سیاسی، سفارش های رابطه ای و یا ژست هایی فمینیستی و زن سالار کردن این سازمان، رئیس آنها تعیین می شود لذا این سازمانها تبدیل به محل سیاسی کاری و غیرموثر شده و به یک سازمان بدل از حزب تبدیل می شوند.

این اتفاق نامناسب بخصوص در دولت حاضر مشاهده می شود که دغدغه رئیس سازمان، بیشتر ارتباط گیری سیاسی و ساخت و پاخت با اشخاص و تشکل ها بوده تا رفع مسائل تخصصی خود. حضور در نشست های سیاسی دانشجویی، اظهار نظرهای متعدد سیاسی، دیدارهای سیاسی حتی در سطح بین المللی و... نشان می دهد که رئیس فعلی بیشتر به دنبال این است که از نمد این سازمان کلاهی سیاسی برای خود تهیه کند، تا اینکه به فکر رفع معضلات سازمان تخصصی اش باشد!

خروجی این رفتار می شود تصمیم ها و اظهار نظرهای نابجا در خصوص محیط زیست که باید در نهایت مردم تاوان و ضرر اقتصادی و اجتماعی آن را بدهند. نمونه آن ابتکارِ انهدامِ بنزین تولید داخل توسط خانم ابتکار رئیس سازمان محیط زیست و وابسته کردن مصرف بنزین به واردات بود که نه تنها نتیجه نداد بلکه ضرر هنگفتی را نیز متوجه کشور کرد. لذا دولت‌ باید توجه داشته باشد که تا مدیریتی تخصصی برای این سازمان در نظر گرفته نشود قدمی به سوی رفع معضل آلودگی هوا و دیگر مشکلات زیست محیطی بر نخواهیم داشت.

2-  کاهش آلودگی هوا با افزایش وسایل نقلیه هیبریدی
مسلما اساسی ترین راه افزایش آلودگی هوا ناشی از وسایل نقلیه ای است که با حرکت خود آسمان شهر را سیاه و هوا را غیرقابل تنفس می کنند و در پی آن اساسی ترین راه مقابله، جلوگیری از تولید آلودگی است. راههای مختلفی برای این تاکنون پیشنهاد و بعضا اجرایی شده، مثل معاینه فنی خودروها، طرح ترافیک و یا ممنوعیت تردد خودروهای تک سرنشین اما می توان گفت هیچ کدام اینها راه اساسی حل این معضل نیست بعنوان مثال یکی از آلاینده های اصلی محیط، موتور سیکلت ها هستند که حدود 10 برابر خودروهای استاندارد تولید آلودگی می کنند و تقریبا راه موثری برای مهار آنها وجود ندارد.

لذا باید کشور به سمت استفاده از وسایل نقلیه ای برود که آلایندگی پایینی داشته باشند. وسایل نقلیه هیبریدی (موتور سیکلت و خودرو) که بیشتر با موتورهای الکتریکی حرکت می کنند از این دست هستند. لذا دولت باید با تسهیلات لازم راه دستیابی عامه مردم را به خودروهای هیبریدی فراهم کند و این از طریق تولید داخلی و واردات خارجی خودروهای هیبریدی امکان پذیر خواهد بود. اما از آنجا مصرف خودروهای وارداتی با قیمت بالا توسط عامه مردم مقدور نیست لذا راهکار اصلی بردن خط تولید خودروهای های داخلی به سمت خودروی هیبریدی است. حتی در نظر گرفتن وام بانکی نیز برای خرید آن نیز برای تشویق مصرف کننده ها به خرید آن لازم است؛ اگرچه این هزینه را مسلما کاهش مصرف بنزین و کاهش امراض آلودگی هوا تا میزان قابل توجهی جبران خواهد کرد.

البته اخیرا تمهیداتی برای استفاده از موتور سیکلت ها و تاکسی های هیبریدی در نظر گرفته شده است اما با توجه به قیمت سنگین وسایل نقلیه هیبریدی وارداتی استفاده از آن برای مردم عادی معقول و امکان پذیر نیست و باید تسهیل شود.

3-  تولید هوای سالم با افزایش درختکاری و حفظ آنها
راه اساسی دیگر مقابله با معضل الودگی هوا که رهبر معظم انقلاب نیز بسیار به آن تاکید داشته اند افزایش درختکاری و حفظ آنها است که کار تصفیه هوای آلوده و تولید هوای سالم را بعهده دارند و این از وظایف صریح شهرداری ها، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگلهاست. متاسفانه در کلانشهرها میزان تولید هوای سالم و درختکاری با میزان تولید خودرو متناسب نبوده و این تعادل را به شدت به هم زده است.
همان گونه که ما نیاز به کارخانه های خودروسازی داریم در کنار آن نیاز به درختکاری داریم که به ازای هر خودروی آلاینده، درختکاری و تولید هوای سالم داشته باشیم و این باید به یک سیاست اجرایی تبدیل شود و در ورود خودروی آلاینده به خط مصرف هر شهر و افزایش فضای سبز و درختها توازن ایجاد شود که باز هم این تصمیم گیری کلان در اختیار دولت است.

انتهای پیام/