سر نوزاد را می‌بستند تا در جوانی سری دراز و باریک داشته باشد
در برخی از روستاها، ایرانیان قدیم، جمجمه سر نوزاد را می‌بستند تا سر در هنگام جوانی، باریک و دراز شود؛ یکی از این جمجمه‌های کشف‌شده در موزه ملی به نمایش درآمده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران با گشایش موزه پیش از تاریخ در موزه ملی ایران، مجموعه‌ای از قدیمی‌ترین آثار سکونت انسان در سرزمین ایران به نمایش درآمده است که شامل آثار دوران پارینه‌سنگی (دوران شکار و جمع‌آوری)، دوره روستانشینی (اهلی سازی حیوانات و کشت غلات) و دوره آغاز شهرنشینی است.
بر اساس این گزارش، یکی از آثار ویژه در این موزه جدید، جمجمه انسانی با قدمت بیش از هشت هزار سال است که در کاوش‌های یک باستان‌شناس انگلیسی بنام «جودیت پولار» در تپه عبدالحسین در استان لرستان کشف‌شده است؛ این جمجمه متعلق به یک زن میان‌سال است که همراه با یک اسکلت دیگر، در حالت چمباتمه کشف شد.
این گزارش تاکید می‌کند: جمجمه این فرد از لحاظ ریخت‌شناسی دچار تغییراتی شده است که به نظر انسان‌شناسان در دوره نوزادی روی‌داده است، در این دوره که استخوان‌های سر نوزاد هنوز نرم است، به‌تدریج با بستن سر به آن شکل داده شده است، سر نوزاد با دو باند پهن از زیر فک تا بالای سربسته شده است که پس از مدتی باعث شده پیشانی و پشت سر باریک‌تر و درازتر از حد معمول شود و دو فرورفتگی در بالای سر به وجود بیاید.
این گزارش اضافه می‌کند: آثار چنین سنت قدیمی بستن سر و تغییر شکل آن در دو روستای باستانی دیگر بنام‌های «گنج‌دره» در کرمانشاه و «علی‌کُش» در دهلران یافت شده است، اما این نمونه‌ها پس از کاوش توسط باستان‌شناسان غربی به موزه‌های کانادا و آمریکا منتقل و در آنجا نگهداری می‌شود؛ در نتیجه جمجمه تپه عبدالحسین تنها نمونه از این دوره است که در ایران به نمایش درآمده است.
لازم به ذکر است که این جمجمه به حالت شکسته و قطعه‌قطعه در کاوش باستان شناسان یافت شد و اخیراً پس از سه دهه از کشف آن توسط کارشناسان موزه ملی ایران بازسازی و آماده نمایش شد، علاقمندان می‌توانند از این جمجمه منحصربه‌فرد در تالار شماره 4 موزه پیش‌ازتاریخ در موزه ملی ایران دیدن کنند،موزه ملی ایران هرروزه از ساعت 9 صبح تا ساعت 7 عصر پذیرای بازدیدکنندگان است.
انتهای پیام/
