برنز: رای کنگره به توافق هسته‌ای مهمترین تصمیم‌گیری پس از جنگ عراق است
قائم مقام سابق وزارت خارجه آمریکا تاکید کرد در حالی که کنگره پس از روز کارگر فعالیت عادی خود را از سر خواهد گرفت، رای به توافق هسته‌ای ایران مهمترین تصمیم گیری نمایندگان کنگره از زمانی است که برای جنگ در عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی تصمیم گرفته‌اند.
به‌گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، «نیکلاس برنز» قائم مقام سابق وزارت خارجه آمریکا در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز نوشت: در حالی که جمهوریخواهان در ماه جولای تسلط زیادی بر مناظرات و بحث‌های مربوط به توافق هسته‌ای ایران داشتند ولی دموکرات‌ها در هفته‌های اخیر توانسته‌اند در هر دو مجلس سنا و کنگره به پیشرفت‌های خوبی دست پیدا کنند.
برنز در ادامه افزود: من در 4 نشست کمیته کنگره به نفع توافقنامه شهادت دادم، و شخصا با بسیاری از نمایندگان در ماه‌های جولای و اوت صحبت کرده‌ام. اکنون به نظر می‌رسد که رئیس جمهور آمریکا تقریبا آرای کافی برای ناکام گذاشتن کنگره را در اختیار دارد.
در حالی که مخاطرات سیاسی رو به افزایش است، ما این حق را داریم که نسبت به مناظره و بحث‌های واقعی تر و هوشمندانه تر امیدوار باشیم. این مساله مهم خواهد بود چرا که جنگ و صلح بر قدرت آمریکا در خاورمیانه برای نسل آتی تاثیر گذار خواهد بود و رای به توافق هسته‌ای تنها مسئله‌ای مربوط به 301 نماینده جمهوریخواه در سنا و مجلس نمایندگان نخواهد بود.
تنها مناظره و بحث واقعی در واشنگتن در حزب دموکرات است و تنها تعداد معدودی از نمایندگان دموکرات در برابر رئیس جمهور و رای به توافق، سرپیچی خواهند کرد.
اوباما توانسته است تا اکثر دموکرات‌ها را متقاعد کند که هیچ راهکار موثرتری برای توافق هسته‌ای ایران وجود ندارد، توافقی که برنامه هسته‌ای ایران را در ازای لغو تحریم‌های بین‌المللی برای بیش از یک دهه محدود خواهد کرد و مانع از وقوع جنگ دیگری در خاورمیانه می‌شود.
ولی جمهوریخواهان بر این باورند که گزینه دیگری به جای توافق کنونی با ایران وجود دارد و آن دستیابی به یک توافق بهتر است.
برنز در ادامه این مطلب در روزنامه نیویورک تایمز تاکید کرد: مخالفت با توافق تنها موجب تقویت ایران و تضعیف اعتبار جهانی آمریکا خواهد شد. البته جمهوریخواهان این حق را دارند تا نقاط ضعف توافق را بیان کنند، این توافق می‌تواند موجب تقویت قدرت ایران طی 10 تا 15 سالی شود که تحریم‌ها علیه برنامه هسته‌ای لغو می‌شود.
به خصوص، یک ایران بی قید و بند در سال 2030 میلادی برای بازسازی برنامه هسته‌ای غیر نظامی خود آزاد خواهد بود. شاید ایران بتواند از این برنامه برای پیشبرد ساخت یک سلاح مخفیانه استفاده کند. این یکی از خطرات بزرگ در توافق هسته‌ای ایران است که تیم اوباما برای مقابله با آن با چالش جدی روبرو است.
اینکه آیا ایران به این سمت و سو پیش برود یا نه بستگی به رهبری ایران و عزم آمریکا برای جلوگیری از چنین مسئله‌ای دارد. به همین دلیل است که اوباما باید نسبت به آنچه که در مذاکره با ایران از دست داده است، اذعان کند: یک راهبرد جامع برای مقابله با حمایت ایران از تروریسم و جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک قدرت هسته‌ای.
بر اساس دکترین ترومن که آمریکا متعهد شد در اواخر دهه 1940 میلادی اجازه ندهد یونان و ترکیه به کشورهایی کمونیستی تبدیل شوند، اوباما و روسای جمهور بعدی آمریکا نیز باید اعلام کنند که اجازه نخواهند داد ایران به قدرت هسته‌ای تبدیل گردد. این مساله موجب کاهش نگرانی‌های بسیاری از دموکرات‌ها خواهد شد. مهمتر از این، واکنشی درست به ایران خواهد بود و موجب بازیابی بخشی از اعتبار از دست رفته آمریکا در منطقه خواهد شد.
اوباما نباید به پایدار نگهداشتن وتوی خود در کنگره محدود شود. هدف مهمتر وی فراتر از رای کنگره است، این هدف باید پیروزی بلندمدت در مواجهه با ایران بر سر قدرت در خاورمیانه باشد.
برای آغاز این تلاش، دولت آمریکا باید سیاست مبتنی بر دیپلماسی اجباری را در پیش بگیرد، گام‌های بزرگی برای حفظ ایران در حالت تدافعی و مقابله با افزایش قدرت ایران در خاورمیانه باید برداشته شود.
یک سیاست جدید و مورد حمایت هر دو حزب باید شامل این موارد باشد. نخست، اوباما می تواند بر دکترین جیمی کارتر در دهه 1970 میلادی تاکید کند، که بر اساس آن آمریکا از منافع اصلی و مهم خود در منطقه خلیج فارس علیه هر متجاوزی حمایت و دفاع خواهد کرد. این بخشی از تلاش های جان کری وزیر خارجه آمریکا برای تقویت دفاع از عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس است.
دوم، اوباما می‌تواند به روشنی به این مساله اشاره کند که آمریکا از نیروی نظامی برای حمله به ایران استفاده خواهد کرد اگر ایران توافقنامه هسته‌ای را نقض کند و به سوی سلاح هسته‌ای پیش برود. این تضمین مهمی برای بسیاری از نمایندگان کنگره در هر دو حزب خواهد بود.
سوم آنکه، اوباما می‌تواند توافقنامه کمک نظامی به اسرائیل را که در سال 2017 میلادی منقضی خواهد شد، تمدید کند. این مسئله می‌تواند با حمایت ایران از حزب الله و حماس و به چالش کشیدن امنیت اسرائیل، مقابله کند. اوباما می‌تواند نسبت به برتری نظامی اسرائیل بر ایران و سایر رقبای منطقه‌ای، تضمین دهد.
و در نهایت، دولت آمریکا می‌تواند بر تعهد خود برای تشکیل یک ائتلاف قدرتمند منطقه‌ای با حضور کشورهای میانه روی عربی، ترکیه، متحدان اروپایی و متحدان آسیایی ما تاکید کند تا در صورت نیاز، تحریم‌ها را بار دیگر علیه ایران اعمال کند.
انتهای پیام/
