محدودیت در توان دفاعی کشور قابل پذیرش نیست

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، احمد توکلی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز مجلس در نطق میان‌دستور خود در سخنانی گفت: باید برای درک دستاوردهای مذاکرات هسته‌ای و ارزیابی اهمیت آن، اهداف دو طرف و نتایجی را که هر یک از آنها به دست آورده‌اند با یکدیگر سنجید.

وی با طرح این سؤال "غرب از این مذاکرات چه می‌خواست؟" گفت: غرب به‌رهبری آمریکا می‌خواست با اعمال تحریم‌های شورای امنیت و تحریم‌های اولیه و ثانویه دولت و کنگره آمریکا و تحریم‌های اتحادیه اروپا که در تاریخ بین‌المللی بی‌سابقه بود، به‌گفته خودشان ایران را فلج کنند تا از غنی‌سازی اورانیوم به‌طور کامل دست بکشد و حتی پیچ و مهره‌های سانتریفیوژها را به آمریکا بفرستد، پرواضح است که این توقع خلاف معاهدات ذی‌ربط است، و آشکار است که چنان که می‌دانیم به این زیاده‌خواهی‌ها دست نیافتند.

این نماینده مجلس با بیان "غرب مدعی بود که ما می‌خواهیم بمب هسته‌ای بسازیم و باید اجازه دهیم که آژانس برای راستی‌آزمایی‌ای که ما می‌گفتیم ساخت سلاح هسته‌ای را حرام می‌دانیم همه تأسیسات مظنون را بازرسی کنند" گفت: البته به این بهانه مدعی بود که ضرورت دارد از اماکن نظامی ما هم بازرسی انجام شود. ما که به خودمان مطمئن بودیم بازرسی از پایگاه هسته‌ای را به‌طور کامل پذیرفتیم و غرب به این خواسته‌اش رسید و ما هم چیزی از دست ندادیم. درباره پایگاه‌های نظامی تیم مذاکره کننده ما پذیرفت با سازوکاری محدود کننده بازرسی انجام شود. بخشی از این سازوکار محرمانه بین ایران و آژانس بسته شده است، لذا چون اطلاعات ما کافی نیست ارزیابی اینکه ما در این بازرسی چقدر امتیاز داده‌ایم فعلاً مقدور نیست.

توکلی تأکید کرد:‌ غرب از ما خواست که براساس ادعایمان که صلاح هسته‌ای را ممنوع شرعی می‌دانیم، مواد، تجهیزات و اقداماتی را که متناسب بابرنامه هسته‌ای صلح‌آمیز است نگه داریم و بقیه را متوقف، تعطیل، جابه‌جا و یا صادر کنیم و یا فرآیندها را نیز تغییر دهیم. قبول دسته‌ای از این درخواست‌ها با مصالح ما سازگار است و در واقع پذیرش تیم ما روغن ریخته را نذر امام‌زاده کردن بود، اما برخی دیگر به‌ویژه موارد بازگشت ناپذیری به‌ترتیب زمانی قبول شده، چنان که خواهیم دید خطرات جدی را متوجه منافع و امنیت ملی می‌کند.

وی در همین زمینه ادامه داد: براساس زمان بازگشت پذیری ما معلوم نیست تحریم‌های ستمگرانه لغو و برای گشایش زندگی مردم زمینه‌سازی شود. سؤال این است که ما چه می‌خواستیم. مهمترین خواست ملت ما و دولت ایران تمکین غرب به حق غنی‌سازی بود. در برجام و قطعنامه 2231 به‌صراحت این حق به رسمیت شناخته شده است، این پیروزی چنان که آقای ظریف به‌درستی گفت ثمره کار همه دولت‌ها و ایستادگی ملت ایران به‌برکت خون شهدا و هدایت و پشتیبانی رهبری به دست آمده است.

این نماینده مجلس اضافه کرد: روشن است که زحمات طاقت‌فرسا و قابل تقدیر تیم مذاکره کننده نیز در این پیروزی نقش مهمی داشته است.

توکلی با تأکید بر "خواسته بسیار مهم دیگر ما لغو همه تحریم‌های متقدم و یا همزمان با آغاز انجام تعهداتمان بوده است" گفت: سؤال این است: چرا ما اصرار داشتیم و داریم که تحریم‌ها باید به‌سرعت برداشته شود؟ علت ظالمانه بودن این تحریم‌هاست که به‌قصد فلج کردن اقتصاد ایران بر ما تحمیل شده است. گرچه با ایستادگی ما آنها به مقصود شوم خود نرسیدند اما از چند جهت به اقتصاد ملی آسیب زده است، اول تحریم بانکی و تجاری که فشار تورمی و تشدید رکود را از طریق سخت و گران تمام شدن واردات در پی داشت. دوم تحریم نفتی که درآمد دولت و صندوق توسعه ملی و منابع ارزی در دسترس را کاهش داد و به‌ویژه قدرت خدمت رسانی دولت و منابع سرمایه‌گذاری بخش دولتی و منابع ارزی برای پشتیبانی از تولید داخلی نیز کاهش یافت.

وی ادامه داد: نکته سوم در رابطه با تحریم‌های ظالمانه افزایش ریسک و نااطمینانی نسبت به آینده و در نتیجه کاهش سرمایه‌گذاری و فرار سرمایه بود. به‌برآورد غیرمحاسباتی بنده، جمع اینها حدود یک‌سوم مشکلات ما را سبب شده است و بحث اصلی و معضلات بیکاری علل داخلی دارد، مگر اثر یک‌سومی کم است؟ آیا برجام و قطعنامه خواسته به‌حق لغو تحریم‌ها را تأمین می‌کنند؟

این نماینده مجلس ادامه داد: ایران باید تمامی 39 تعهد خود را که در بند 15 ضمیمه 5 برجام ذکر شده است در ابتدا ظرف 6 ماه آینده اجرا کند و آژانس راستی‌آزمایی کند ودرستی اقدامات ایران را گزارش دهد، پس از آن غرب تعلیق تحریم‌ها را آغاز می‌کند. با توجه به سابقه ناجوانمردی‌های آژانس چه تضمینی وجود دارد بهانه‌جویی نشود و لغو که هیچ لااقل تعلیق انجام گیرد؟ شورای امنیت با قطعنامه 2231، 6 قطعنامه تحریمی پیشین خود را به‌ظاهر لغو کرده است اما در بند 11 و 12 قطعنامه به‌صراحت برگشت‌پذیری خودکار آن تحریم‌ها را تنها با آوردن یک یادداشت آمریکا و ادعای نقض یکی از تعهدات توسط ایران بدون آنکه دلیلی خواسته شود، آمده است، امری که مورد تأیید مذاکره کنندگان ما نیز هست.

توکلی تصریح کرد: با توجه به کینه‌توزی‌ها و سوابق پیمان‌شکنی‌های طرف غربی واقعاً چقدر احتمال می‌دهید که تحریم‌های ظالمانه منتفی شوند و گشایشی در زندگی مردم ما حاصل شود؟ متأسفانه از این دست احکام در این دو سند بسیار است. آیا در این وضعیت می‌توان ادعا کرد که یک رکن مهمی که دولت و ملت به‌حق در پی تأمین آن بوده‌اند، یعنی لغو تحریم‌ها، با اطمینانی معقول حاصل شدنی است؟

وی اضافه کرد: گفته شده است که حق برگشت پذیری برای ایران هم وجود دارد، در این صورت چه خواهد شد؟ تمام تحریم‌ها دوباره برمی‌گردند و مذاکرات به جای اولش بازمی‌گردد اما با یک فرق بسیار بزرگ و تعیین کننده، آنها به جای اول بازمی‌گردند اما، ما چطور؟ ما که بسیاری از مؤلفه‌های قدرت خود مانند ذخایر مواد غنی‌شده، خارج سازی قلب راکتور اراک را در آن زمان برای چانه‌زنی از دست داده‌ایم، دیگر در موقعیت قابل مذاکره‌ای قرار نداریم.

این نماینده مجلس با طرح این سؤال "در این مقطع چه باید بکنیم؟" گفت: باید پیش از آنکه قدرت چانه‌زنی را از دست بدهیم با هر تدبیری که هست، غرب بدعهد، پیمان‌شکن را به لغو و نه تعلیق تحریم‌های ظالمانه وادار کنیم تا فشار بر مردم خوبمان کاهش یابد. در این راه باید به دستورات حکیمانه رهبری عمل کنیم که در این دو هفته چند بار به الفاظ مختلف تکرار شده است.

توکلی در همین زمینه اظهار داشت: دستور رهبری این است که لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه شود و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد و آن‌گاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض توافقنامه صورت گرفته و راه آن بسته شود.

وی با بیان اینکه دولت و مجلس که براساس اصول 77 و 125 قانون اساسی مسیر قانونی تعیین تکلیف برجام و قطعنامه هستند، افزود: دولت و مجلس باید تمام جدّ و جهد خود را برای تضمین بقای حق به چنگ آمده غنی‌سازی و تأمین خواست ملت در رفع تحریم‌ها به کار گیرند.

این نماینده مجلس ادامه داد: اجرای برجام خواست دولت است. این امر به‌نص صریح قانون اساسی جز تصویب لایحه مربوط در هیئت وزیران و تقدیم لایحه به مجلس و تأیید آن در مجلس و شورای نگهبان راه دیگری ندارد.

توکلی تأکید کرد: شورای عالی امنیت ملی بنا بر نص اصل 176 تنها حق سیاست‌گذاری دارد که آن هم باید به تأیید رهبری برسد و حق تصمیم‌گیری در امور اجرایی ندارد مگر آنکه رهبری به‌اقتضای اختیارات مبتنی بر شرع مقدس و اصول 57 و 110 حکم حکومتی بدهند. دیدیم که ایشان این کار را به مجاری قانونی ارجاع دادند و از حکم حکومتی استفاده نکردند.

وی خاطرنشان کرد: با این وضع علاوه بر اینکه بهبود اقتصادی مردم در ابهام است، در طول مذاکرات 23 ماه گذشته طرف آمریکایی مدام تکرار کرده که گزینه نظامی علیه ملت ایران روی میز است. پرسش اساسی این است: چرا این تهدیدات عملی نشده است؟ اگر توان دفاعی ایران مانعی مهم در این خصوص بوده، که قطعاً چنین بوده است، آیا پذیرش محدودیت‌هایی مانند آنچه در قطعنامه 2231 آمده است صلح و امنیت را برای کشور به ارمغان می‌آورد و یا جنگ و ناامنی را؟

توکلی در پایان تأکید کرد: این‌جانب هشدار می‌دهم پذیرش هرگونه محدودیت در حوزه دفاعی کشور فروریختن سد استوار در برابر تحمیل جنگی دیگر بر ملت ایران است.

انتهای پیام/*