۲۰۱۵ پایانی بر پرونده ابعاد نظامی احتمالی؛ البته با همکاری تهران
خبرگزاری تسنیم: حل پرونده موضوعات گذشته برنامه هسته‌ای ایران بیش از آن که مستلزم همکاری، مذاکره، دسترسی و ... باشد، نیازمند اراده‌ای سیاسی از جانب آژانس و حامیان غربی‌اش برای کنار گذاشتن ادعاهای ساختگی و جعلی به نفع پیشبرد واقعگرایانه امور است.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به وین، یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، امروز (شنبه) پیش از ورود به هتل پاله‌کبورگ، برای گفتگو با وزیر امور خارجه کشورمان، با حضور در جمع خبرنگاران گفت: «با همکاری از جانب ایران، فکر می‌کنم که می‌توانیم گزارشی را تا پایان سالی جاری [میلادی] درباره ارزیابی راستی‌آزمایی و شفاف‌سازی مسائل مرتبط با ابعاد نظامی احتمالی ایران منتشر کنیم».
آمانو پنجشنبه (11 تیر) پس از دیدارهایی که در پاله‌کوبورگ با وزاری خارجه ایران و آمریکا و نیز فدریکا موگرینی، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی، انجام داد عازم تهران شد تا با حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، و نیز علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، دیدار کرد. گفتگوهایی که به شهات مقامات مثبت ارزیابی شده‌اند.
امروز (شنبه) آمانو برای اولین بار زمان مشخصی را برای بستن پرونده خیالی «ابعاد نظامی احتمالی» (PMD) برنامه هسته‌ای ایران که در کشورمان از آن به عنوان «موضوعات گذشته» یاد می‌شود، مشخص کرد. این موضوع که از سال 2003 در دستور کار آژانس قرار گرفت، در نوامبر سال 2011 در گزارش آژانس به اوج خود رسید.
در این گزارش بود که آمانو در اقدامی تعجب‌برانگیز بر اساس اطلاعاتی که کشورهای غربی برای سالیان متمادی سعی در تزریق آن به ارزیابی‌های آژانس داشتند 12 صفحه به عنوان ضمیمه شماره یک به گزارش خود افزود و در آن سؤالاتی را پیرامون احتمال ارتباط فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اهداف نظامی منتشر کرد.
پیش از آمانو نیز آمریکا و متحدینش سعی بسیاری داشتند که این حربه فشار علیه کشورمان را اجرایی سازند اما با مقاومت البرادعی، مدیر کل وقت آژانس، مواجه می‌شدند. در حقیقت البرادعی پس از فشارهای بسیار از جانب واشنگتن در سال 2003 موافقت کرد که این مسائل را به عنوان سؤالاتی با طرف ایرانی مطرح سازد. در همان زمان نیز تهران تأکید کرد که بخش اعظمی از اسناد ارائه شده ساختگی بوده و برخی فعالیت‌های دیگر صورت گرفته نیز برای مصارف متعارف بوده‌اند.
در ساختگی بودن این اسناد می‌توان به «عملیات مرلین» اشاره کرد. عملیاتی که نویسنده‌ای به نام جیمز رایزن، روزنامه نیویورک‌تایمز، پرده از آن برداشت. رایزن مؤلف کتاب «وضعیت جنگی: تاریخ محرمانه سیا و دولت بوش» (ژانویه 2006) است. در این کتاب پرده از بسیاری فعالیت‌های سازمان سیا برداشته شده، برای نمونه در آن اعلام شده که در سال 2000، سازمان سیا عملیاتی را برای به تأخیر انداختن ــ در آنچه ادعا می‌شد برنامه هسته‌ای تسلیحاتی ایران است ــ انجام داده است.
وی نوشت که سیا یک دانشمند هسته‌ای را استخدام کرد تا طرح‌های ناقص و اشتباه کلاهک هسته‌ای را در فوریه سال 2000 به ایرانی‌ها ارائه کند. رایزن در کتابش می‌نویسد که کلینتون این عملیات را تأیید کرده بود و دولت بوش نیز آن را ادامه داد. متعاقب این افشاگری‌ها یکی از کارمندان سابق سیا به نام «جیمز استرلینگ» نیز دستگیر شد. وی در سال جاری میلادی به جرم افشای اسناد محرمانه به سه و نیم سال زندان محکوم شد. (بیشتر بخوانید)
نمونه فوق تنها یکی از چندین مورد عملیات‌های آمریکا و متحدانش برای گذاردن «اسلحه‌ای که از لوله آن دود شلیک برخاسته» در دامن برنامه هسته‌ای ایران بود. گزارش‌های آژانس درباره «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هسته‌ای ایران نیز به همین میزان منبعث از اطلاعاتی ساختگی و نادرست هستند.
با تمام این اوصاف، کشورمان برای اثبات ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای‌اش در داخل چارچوب‌های امنیت ملی بارها همکاری با آژانس را در دستور کار قرار داده تا این پرونده ساختگی بسته شود. مذاکراتی که در روزهای گذشته در تهران انجام شده‌اند ظاهرا توانسته‌اند چارچوبی برای بستن نهایی این پرونده فراهم سازند، چارچوبی که بازه زمانی آن باید مشخص بوده و به زمانی لایتناهی منتهی نگردد.
جزئیات دیدار آمانو با مقامات کشورمان و اینکه چه بده بستان‌هایی صورت گرفته مشخص نیست اما تهران یقینا خواهان بسته شدن این پرونده بر اساس هر نوع توافق هسته‌ای احتمالی است. اجرای تعهدات ما بر اساس توافق احتمالی باید توأم و همزمان باشد با مختومه اعلام کردن این پرونده ساختگی که همیشه چونان شمشیر داماکلوس بر بالای سر برنامه هسته‌ای‌مان نگه داشته شده بود. در این میان قید «با همکاری ایران» به عنوان شرطی تلویحی برای حل مسأله ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای نباید روزی دیگر دستاویزی برای خلف وعده‌های تکراری آژانس گردد، موضوعی که یقینا از چشمان مذاکره‌کنندگان هسته‌ای کشورمان دور نمانده است.
انتهای پیام/
