اورا: معذرتخواهی سوارز را نمیخواهم و با او دست میدهم
خبرگزاری تسنیم: هافبک پیشین منچستریونایتد اعلام کرد مشکلی با لوئیز سوارز ندارد و با او در فینال لیگ قهرمانان اروپا دست خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، لوئیز سوارز که چندین پرونده جنجالی در کارنامه حرفهایاش دارد در حالی باید امشب (شنبه) در فینال لیگ قهرمانان اروپا با تیم بارسلونا به مصاف یوونتوس برود که جورجیو کیهلینی را که در جام جهانی 2014 برزیل گازش گرفت و پس از چهار ماه از سوی فیفا محروم شد، در این بازی به علت مصدومیت مقابلش بازی نخواهد کرد ولی بازیکنی دیگر به نام پاتریس اورا برابرش قرار خواهد گرفت که او هم از سوارز دل خوشی ندارد.
سوارز در سال 2011 به دلیل توهین نژادپرستانه به پاتریس اورا، مدافع وقت منچستریونایتد از حضور در هشت بازی محروم و 40 هزار پوند جریمه شده بود. زمانی که محرومیت سوارز به پایان رسید وی در بازی لیورپول مقابل شیاطین سرخ حاضر به دست دادن با اورا نشد.
پاتریس اورا در آستانه دیدار دو تیم بارسلونا و یوونتوس در گفتوگو با شبکه تلویزیونی «ITV» بریتانیا گفت: نمیخواهم سوارز از من معذرتخواهی کند. البته مسئله مهمی هم نیست و من مشکلی از این بابت ندارم ولی وقتی وارد زمین شویم با سوارز دست خواهم داد. البته که لوئیز هیچگاه بهترین دوست من نخواهد شد ولی مشکلی هم با او ندارم.
وی افزود: گذشتهها گذشته است. واقعاً به رنگ پوستم افتخار میکنم و همانند زمانی که در منچستریونایتد بودم و سعی کردم با سوارز که در لیورپول بازی میکرد، دست بدهم این بار هم این کار را خواهم کرد. من قرار است مقابل بارسلونا بازی کنم نه اینکه برابر سوارز قرار بگیرم ولی کاری میکنم که او مرا در زمین کاملاً حس کند.
مدافع 34 ساله بانوی پیر تصریح کرد: نمیتوانم در مورد اینکه آیا سوارز فردی نژادپرست است یا خیر اظهارنظر کنم ولی این را میتوانم بگویم که در آن سال (2011) او از الفاظ نژادپرستانه علیه من استفاده کرد. همان موقع هم سعی کردم خودم را کنترل کنم و کار اشتباهی نکنم. ندایی در سرم میگفت که «کار احمقانهای نکن، پای او را نزن چون انسانهای زیادی این بازی را میبینند». فوتبالیستها الگوهای کودکان علاقمند به فوتبال هستند.
اورا در پایان عنوان کرد: اگر در آن زمان کار اشتباهی میکردم شاید امروز در فینال لیگ قهرمانان اروپا بازی نمیکردم و شاید سه یا چهار سال یا چیزی شبیه به این محروم میشدم. پس از آن بازی سِر الکس فرگوسن و همتیمیهایم در حمایت از من به چشمانم نگاه کردند و این حرکت آنها من را به کهکشانی دیگر برد. آن روز که این اتفاق افتاد روز سختی بود و فکرهای زیادی از سرم میگذشت ولی به خودم افتخار میکردم.
انتهای پیام/