امام زمان(ع) سه شنبه ها در مسجد جمکران حضور دارند؟

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،در روایات بین این واژه ها اختلاف چندان و مهمی نیست و اینها بسیار به جای هم استفاده شده اند بنابراین اینکه اطلاق شود حضرت قیام می کند، خروج می کند یا ظهور می کند اینها اختلاف اساسی در روایات ندارد، ولی اختلاف جزئی را می شود بیان کرد. مثل اینکه هر دو واژه شاید با هم ذکر شوند.حجت الاسلام دکتر جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این باره پاسخ می دهند:

آیا امام زمان سه شنبه ها در مسجد مقدس جمکران حضور دارند؟

ما در حال حاضر در دروان غیبت هستیم و دوران غیبت دوران پنهان زیستی امام زمان(ع) است و طبیعی است که کسی از برنامه های امام مطلع نیست. یعنی اینکه امام در چه ساعتی کجا و در چه مکانی هستند، اساسا اطلاع داشتن از این ها با غیبت مناقات دارد. وقتی می گوییم امام غایب است یعنی کسی از امام خبر ندارد مگر اینکه امام صلاح بداند تا کسی با ایشان ملاقات کند و ایشان با کسی صحبت کنند.

بنابراین اگر کسی ادعا کند که امام برنامه منظمی دارد و من از آن برنامه خبر دارم که مثلا سه شنبه اینجا هستند و پنجشنبه کجا می باشند. چنین ادعایی را نمی توانیم از کسی قبول کنیم. همانطور که نفی آن را نمی توانیم بپذیریم. مثلا کسی بگوید که سه شنبه ها حضرت مسجد جمکران نمی آیند چون اساسا کسی از برنامه حضرت مطلع نیست. البته یاران خاصی که کنار حضرت هستند، برنامه های حضرت را می دانند که آن برنامه ها را با کسی در میان نمی گذارند.

ماحصل اینکه ما نه می دانیم حضرت سه شنبه ها کجا هستند و نه می توانیم چنین ادعایی کنیم. بنابراین نفیا و اثباتا نمی توانیم بگوییم حضرت سه شنبه ها در جمکران هستند یا نیستند.

درباره سه شنبه ها و حضور حضرت در مسجد می توانیم بگوییم که حضرت در این روز عنایت خاصی به مسجد دارند. به خاطر اینکه در قضیه ساخت مسجد است که حضرت وقتی شیخ حسن مصلح جمکرانی را دعوت می کنند. آن روز سه شنبه شب است و بعد به ایشان می گوید که گوسفندی را بگیر و  شب چهارشنبه سر او را ببر و روز چهارشنبه بین مردم تقسیم کن.

پس نشان می دهد که حضرت عنایتی را در سه شنبه و شب چهارشنبه به مسجد دارند ولی نمی توانیم اثبات کنیم که روز سه شنبه در مسجد جمکران حضور دارند.

فرق خروج، ظهور و قیام امام عصر(ع) چیست؟

البته در روایات بین این واژه ها اختلاف چندان و مهمی نیست و اینها بسیار به جای هم استفاده شده اند. بنابراین اینکه اطلاق شود حضرت قیام می کند، خروج می کند یا ظهور می کند اینها اختلاف اساسی در روایات ندارد، ولی اختلاف جزئی را می شود بیان کرد. مثل اینکه هر دو واژه شاید با هم ذکر شوند.

خروج به معنای حرکت امام از مکه به خارج مکه است، اینکه امام حرکت خود را شروع می کند، از مکه خارج می شود تا به فتح جهان بپردازند را می توانیم بگوییم خروج امام. در روایات است که حضرت بعد از اعلام در مکه می ایستند تا ده هزار نفر جمع شوند و بعد از آن حرکت خود را شروع می کنند.

در مورد قیام باید بگوییم قیام به ایستادن حضرت کنار کعبه اطلاق می شود، حضرت به کعبه تکیه می زند و اعلام می کند، از اهل عالم می خواهد که از او تبعیت کنند و 313 یار حضرت جمع می شوند. بحث ظهور در برخی روایات به همین قیام ظهور گفته می شود. قیام و ظهور واژه های به هم نزدیکی هستند.

ظهور می تواند فعالیت هایی باشد که امام قبل از ایستادن کنار کعبه انجام می دهند. براساس برخی روایات بعد از قیام سفیانی و صیحه آسمانی حضرت نایبان خاصی خواهند داشت، افرادی را به نواحی می فرستند که این فعالیت ها حدود 4 ماه قبل از قیام رخ می دهد، برخی معتقدند حضرت با صیحه آسمانی در ماه رمضان ظهور و فعالیت آشکار خود را شروع می کند و بعد در ماه محرم کنار کعبه قیام می کند.

ظهور در ماه رمضان با صیحه آسمانی اتفاق می افتد، قیام در ماه محرم و روز عاشورا در کنار کعبه شروع می شود و خروج حرکت امام از مکه به سمت مدینه و کوفه بعد از جمع شدن یاران اتفاق می افتد.

امام زمان(ع) از مشکلات ما خبر دارند و به خانه های ما سر می زنند؟

اینکه حضرت از مشکلات ما خبر دارد را قطعا می توانیم بگوییم این طور است، چون امام از تمام اعمال ما رفتار، افکار و همه مسائل با خبر هستند، امام در نامه ای که به شیخ مفید نوشته اند در احتجاج طبرسی، می فرمایند: ما احاطه علمی به اخبار شما داریم، از تمام اخبارتان مطلعیم و چیزی از اخبار شما از ما غافل و مخفی نمی ماند.

بنابراین طبق این بیان امام نه تنها مشکلات ما بلکه از ریز مسائلی که داریم انجام می دهیم حتی افکاری که داریم، باخبرند و احادیثی که عرضه اعمال را بیان کرده، شاهدی بر این گفته است. اینکه در هفته و در روز یک بار و دوبار کارهای ما به امام گزارش می شود، بنابراین علاوه بر احاطه خود امام تمام افکار ما به امام توسط فرشتگان عرضه می شود.

در روایات دنیا مانند گردویی در برار حضرت است. یعنی این دنیای با عظمت به این کوچکی در برابر امام است. یعنی احاطه علمی امام، انبساط علمی و قدرت روحی امام به قدری بزرگ است که به تمام دنیا احاطه دارند.

اساسا کسی که بتواند حجت خدا باشد، باید از چنین توانایی برخوردار باشد تا مردم را هدایت کند. اما اینکه حضرت می تواند به خانه های ما بیاید یا نه؟ اگر منظور این باشد که انسان در خانه نشسته است و امام از پشت پنجره بیایند، اینطور نیست. مخفیانه نمی آیند و با بدن طبیعی شان این کار را نمی کنند.

بلکه اگر مراسم و مجلس عمومی باشد، ممکن است حضرت این کار را بکنند، براساس روایتی امام صادق(ع) فرمودند: امام در بازار قدم می زنند و بر فرش های آنها قدم می گذارند. بنا به این نقل معلومه حضرت وارد منزل برخی افراد می شود ولی این ورود آشکار است. حضرت به طور ناشناس می آید، می نشیند و می رود.

منبع:شبستان

انتهای پیام/