اعتیاد رسانه ای در تعقیب فرزند شما
خبرگزاری تسنیم: امروزه کودکان به طور متوسط روزانه ۷ ساعت از زمان خود را صرف بازی و استفاده از تجهیزات الکترونیک می‌کنند که بخشی از آن در اتاق انتظار مطب‌ها، در ایستگاه اتوبوس، و مواردی از این قبیل است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، رسانه‌ها همه جا هستند. تلویزیون، اینترنت، کامپیوتر، و بازی‌های ویدئویی همیشه و همه جا توجه کودکان را به خود جلب می‌کنند.
والدین باید در تجارب استفاده کودکانشان از تجهیزات الکترونیکی به ویژه در سنین پایین‌تر سهیم باشند. هدف از این کار، ایجاد تعادل در استفاده از این تجهیزات است. والدین باید تجهیزات رسانه‌ای را در مکانی از منزل قرار دهند که امکان نظارت نحوه استفاده کودکان از آنها میسر باشد.
علاوه بر این، تلویزیون و کامپیوتر نباید در اتاق خواب قرار داشته باشند. شما می‌توانید با شریک کردن کودکتان در تجارب خود در استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند و تبلت مطالب بسیاری را به آنها بیاموزید. همان طور که کودک شما برنامه‌های جدید را کشف می‌کند، در کنار او باشید و به سوالات وی پیرامون بازی‌های و جنبه‌های مختلف محتوای آنها، او را یاری کنید. این کار که نوعی مشارکت و نظارت فعال است، به افزایش مهارت‌های ادراکی کودک شما کمک می‌کند.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که حس لامسه و لمس اجسامی از قبیل مکعب و سایر اشکال هندسی، بهترین روش یادگیری در کودکان زیر 5 سال است؛ اما مشاهده تصاویر انتزاعی بر روی صفحه نمایش کامپیوتر تأثیر چندانی بر یادگیری آنها نداشته و علاوه بر این، بازی فعالانه و آزادانه نیز برای رشد سلامت آنها ضروری است.آنچه واضح است این است که استفاده از رسانه‌های دیجیتال به تنهایی درمان تمام نیازهای رشد کودکان نیست. همه کودکان به تعاملات اجتماعی نیاز دارند و حتی با کیفیت‌ترین تصاویر گرافیکی نیز تنها تقلید کمرنگی از دنیای واقعی را به آنها ارائه می‌کند. با وجود مزایای رسانه‌های دیجیتال و اینکه استفاده مناسب از دنیای مجازی، ذهن کودکان را از چهاردیواری خانه فراتر برده و با شبیه‌سازی دنیای واقعی، آنها را برای مواجهه با مشکلات واقعی و ارائه راهکارهای واقعی آماده می‌سازد، باید مضرات و تأثیرات منفی رسانه‌های دیجیتال را نیز مورد توجه قرار داد.
برخی از منتقدان ادعا می‌کنند در مورد منافع آموزشی کامپیوترها به شدت اغراق شده است. همچنین بسیاری بر این باورند که بازی‌های الکترونیکی، نه تنها کودکان را منزوی ساخته و باعث خوشحال آنی آنها می‌شود، بلکه به از خود بیگانگی، پرخاشگری، ناراحتی‌های روانی و چاقی در دوران کودکی منجر می‌شود .
در صورتی که موضوع تا این حد و زیر نظر والدین انجام شود نه تنها مضر نیست بلکه بعضی اوقات لازم هم هست. ولی، گاهی مساله شکل ناخوشایندی به خود می‌گیرد به این معنی که استفاده ازاینترنت تمام وقت و توان فرد را معطوف به خود می‌کند و نوجوان و یا جوان چشم از صفحه کامپیوتر برنمی‌دارد.
اعتیاد رسانه ای در چند قدمی فرزند شما
کلمه اعتیاد همیشه برای همه ترس‌آور بوده است، این روز‌ها کمترکسی است که از این موضوع بی‌اطلاع باشد خانواده‌ها هم در این مورد آگاهانه تراز قبل برخورد می‌کنند تا فرزندان دلبندشان در این دام گرفتار نشوند، اما در عصر ارتباطات و تکنولوژی که هر روز و یا هر ساعت با اختراع و اکتشاف جدیدی روبه‌رو هستیم، دامی پنهان و آرام دامنگیر تمام فرزندان خانواده‌ها شده است. اعتیادی که والدین و بزرگسالان از آن اطلاع کافی ندارند.
براساس آخرین آمار ارائه شده توسط محققان سال 2013، بچه‌ها بین سنین 8 تا18سال به طور متوسط 10ساعت و 45 دقیقه از وقت خود را در هر روز با همین ابراز ارتباط جمعی امروزی مثل تلفن، موبایل‌های پیش‌رفته، کامپیوتر، تبلت، آی‌پد و... می‌گذرانند که به طور میانگین به مدت زمانی بالغ بر 75 ساعت و 15 دقیقه در هر هفته می‌رسد، به عبارتی دو برابر زمانی که والدین شاغل آنها بهطور تمام وقت سر کار خود حاضر می‌شوند.
ارائه این آمار و داده‌ها بسیار نگران‌کننده است. اطلاع والدین از اینکه فرزندشان کجای این رده‌بندی قرار دارد و آیا به طور طبیعی از آن استفاده می‌کند یا خیر، بسیار اهمیت دارد و اولین گام در راه کنترل بچه‌ها به‌شمار می‌آید.
شواهد روشنی وجود دارد که روشن می‌کند بعضی از استفاده کنندگان، چنان دچار افراط در این زمینه می‌شوند که نبود اتصال آنها به شبکه‌های اینترنتی به وسیله کامپیوتر و گوشی‌های موبایل در فعالیت‌های روزمره، روابط و سلامتیشان ایجاد اختلال می‌کند. اگرچه محققان هنوز به طور کامل متوجه رابطه بین استفاده از اینترنت و رفتار سوءاستفاده گونه از آن نشده‌اند ولی شواهد حاکی از آن است که خطر این مشکلات در جوانان و نوجوانان که بیشتر جذب تکنولوژی‌های نوین شده‌اند بیش از بزرگسالان است. والدین و افرادی که در غیاب پدر و مادر از بچه‌ها مراقبت می‌کنند، وقتی متوجه رفتارهای نگران‌کننده آنها می‌شوند و برای کمک و رفع آن به دنبال راه‌حل می‌گردند، بسیار مهم است که از تفاوت میان استفاده درست و استفاده افراطی اینترنت آگاهی داشته باشند.
کودک و تبلت
به‌کارگیری درست و معمولی از اینترنت، شرایطی به وجود می‌آورد که باعث تفریح و سرگرمی می‌شود. این سرگرمی‌ها چنانچه بخوبی مدیریت نشوند هرروز گسترش پیدا می‌کنند و تبدیل به علاقه و عادت می‌شوند. عادتی که فرد دیگر نمی‌تواند آن را در ذهن خود انکار کند. گاهی کودک یا نوجوان از اینترنت به عنوان یک سرگرمی کوتاه‌مدت استفاده می‌کند، یعنی با توجه به حجم تکالیف درسی، کلاس‌هایی که در آن شرکت می‌کند و وظایفش در منزل، کار با کامپیوتر بخش کوچکی از ذهن او را درگیر کرده و برای رفع خستگی و دورشدن از روزمرگی و صرفا به عنوان تفریح به آن رو می‌آورد. گشت و گذار در یکی دو پایگاه اینترنتی، انجام بازی کامپیوتری، گفت‌وگو با دوستان اینترنتی و گاهی پیدا کردن یک دوست قدیمی، که تنها ساعتی از وقت او را در طول روز می‌گیرد.
در صورتی که موضوع تا این حد و زیر نظر والدین انجام شود نه تنها مضر نیست بلکه بعضی اوقات لازم هم هست. ولی، گاهی مساله شکل ناخوشایندی به خود می‌گیرد به این معنی که استفاده ازاینترنت تمام وقت و توان فرد را معطوف به خود می‌کند و نوجوان و یا جوان چشم از صفحه کامپیوتر برنمی‌دارد. گاهی روبه‌روی آن غذا می‌خورد، بدون اینکه متوجه وقایع پیرامون خود، روابط خانوادگی، اجتماعی، تکالیف درسی و دنیای بیرون از آن باشد. این اوقات‌گاه تا هفته‌ها ممکن است به طول انجامد و ذهن فرد چنان درگیر شود که خود نیز متوجه اشتباه و تغییرات رفتاری‌اش نشود. چنانچه شک دارید فرزندتان جزو کدام یک از دو دسته بالا است با مطالعه علائمی که در زیر ذکر شده می‌توانید به این موضوع پی ببرید.
نشانه‌های هشداردهنده
* استفاده از اینترنت همه فکر و ذهن او را مشغول کرده و اهدافی خاص مثل چت کردن با دوستان، تجارت الکترونیک و یا متاسفانه مسائل غیراخلاقی را در آن جستجو می‌کند.
* هنگامی که برای وقت‌گذرانی بیش از حد مورد اعتراض قرار می‌گیرد، حالت تدافعی به خود می‌گیرد.
*خرج کردن پول برای تهیه ابزار مربوط به اینترنت، حتی پولی که برای ملزومات او در نظر گرفته شده است.
*استفاده از اینترنت گاهی به بروز رفتارهایی مثل نترس شدن و همیشه آماده نزاع بودن منجر شده و فرد با وجود اینکه ازآن مطلع است در کنترل آن ناموفق است.
*هنگام مشغول بودن با کامپیوتر، دارای حالت شدید وجد و شادی می‌شود.
*در موقع کار با کامپیوتر، حساب زمان از دستش خارج می‌شود.
*از ساعات لازم برای وقت استراحت خود برای گشت وگذار در اینترنت مایه می‌گذارد.
* اگر به کامپیوتر دسترسی نداشته باشد و یا اینترنت قطع باشد عصبی و آشفته است.
* در طول روز به طور افراطی پیام‌های خود را چک می‌کند.
* به جای انجام تکالیف درسی و وظایف محوله بیشتر وقت خود را پای کامپیوتر می‌گذراند.
* ترجیح می‌دهد وقت خود را با کامپیوتر بگذراند تا با دوستان و خانواده خود
* به وقت تعیین شده برای او قانع و متعهد نیست، درباره میزان زمان صرف شده در اینترنت دروغ می‌گوید و هنگامی که تحت نظارت و کنترل نیست از وقت سوءاستفاده می‌کند.
*اگر از کامپیوتر دور باشد گیج و حواس پرت است.
* از وقتی که به کامپیوتر دسترسی پیدا کرده علایق خود را به بعضی از فعالیت‌های قبلی از دست داده است.
برای فرار از مسئولیت‌ها و گاهی گریز از موقعیت‌های ناراحت‌کننده و احساسات ناخوشایند مثل افسردگی به اینترنت پناه می‌برد.
گفتنی است اگر تعداد زیادی از این علائم را یکجا درخود یا فرزندتان مشاهده کردید می‌توانید بگویید که اعتیاد به اینترنت و کامپیوتر وجود دارد.
در این صورت با بالابردن سطح آگاهی خود در این زمینه و حتی کمک گرفتن از یک مشاور در رفتار خود تجدید نظر کرده و به تعدیل رفتار فرزندانتان کمک کنید.
انتهای پیام/
