فرگوسن، مظهر شکاف اقتصادی-نژادی در آمریکا

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری، روزنامه آلمانی "ویرتشافتز ووخه" در مطلبی با اشاره به اعتراضات و ناآرامی هایی که در پی تبرئه پلیس متهم به قتل نوجوان سیاهپوست در فرگوسن، ایالت میسوری از سر گرفته شده است نوشت: فرگوسن به آزمونی سخت برای جامعه آمریکا تبدیل می شود.

ریشه های خشم سیاه پوستان در فرگوسن همچنین به چشم اندازهای تیره و تار اقتصادی آنان به آینده هم بر می گردد. رویای آمریکایی برای اکثر این سیاه پوستان غیر قابل دست یافتن است. این در حالی است که ثروتمندان سفید پوست جامعه آمریکا هرگز تا این اندازه ثروتمند نبوده اند.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب تصریح کرد: خشمی که در بین جوانان در فرگوسن شعله ور شده است را بسیاری ازسیاه پوستان در تمام آمریکا و حتی سیاه پوستان در کاخ سفید به خوبی می شناسند. این خشم و ناراحتی از گسترش نژادپرستی در اجرای قوانین آمریکایی است که البته دلیل آن تنها این نیست. ریشه های این دلسردی بسیار عمیق تر است و به چشم انداز تیره و تار اقتصادی جمعیت سیاه پوست در جامعه آمریکا بر می گردد.

این روزنامه آلمانی در ادامه نوشت: رئیس جمهوری آمریکا نیز علاقه ای به سخن گفتن درباره رنگ پوست خود ندارد. بنابراین وی می داند که هر چقدر در سایه این بحث ها به جامعه سیاه پوست نزدیک شود از سفید پوستان آمریکا دورتر می شود.

همچنین حدود 51 سال بعد از سخنرانی معروف " من رویایی دارم" "مارتین لوتر کینگ"، شکاف های عمیق فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی بین نژادها در جامعه آمریکایی وجود دارد.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: رویای آمریکایی مبنی بر اینکه هر کس سخت کار کند عروج معجزه آسایی را تجربه می کند محصول سال های پنجاه و شصت است. در آن زمان این رویا همواره برای بیشتر آمریکایی ها محقق می شد. البته از آن زمان به بعد بسیاری از مردم این جامعه در سراشیبی سقوط اقتصادی قرار گرفته و رویای آمریکایی به صورت روزافزون به سمت تباهی سوق پیدا کرد.

تنها حدود یک پنجم ثروتمند ترین خانوارهای جامعه آمریکا توانستند از سال های 1970 درآمد خود را افزایش دهند.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب به اختلافات اقتصادی بین جامعه سیاه و سفید در آمریکا اشاره کرده و نوشت: 11 درصد سیاه پوستان آمریکا بیکار هستند در حالی که در بین سفید پوستان این آمار پنج درصد است. سیاه پوستان درآمدی حدود یک چهارم سفید پوستان دارند و در ده سال گذشته این شکاف های درآمدی همواره افزایش پیدا کرده است. در سال 2000 مردان سیاه پوست آمریکایی حدود بیست درصد کمتر از سفید پوستان درآمد داشتند، اما امروز درآمد آن ها حدود بیست و پنج درصد کمتر از سفید پوستان است.

در ادامه آمده است: همواره کودکان سیاه پوست بیشتری در فقر بزرگ می شوند و این نتیجه منطقی چنین شرایطی در جامعه آمریکاست.

حدود 39 درصد کودکان سیاه پوست در جامعه آمریکا در یک خانواده فقیر بزرگ می شوند این در حالی است که تنها 14 درصد کودکان سفید پوست در چنین شرایطی بزرگ می شوند.

و اما در فرگوسن؟ آنجا شرایط بدتر از این است. در هیچ کجای آمریکا اختلاف و جدایی بین سیاه و سفید تا این حد بزرگ نبوده است. 34 درصد همه کودکان در ایالت میسوری در فقر زندگی می کنند که بیشتر از دیگر ایالت های آمریکاست. این در حالی است که در سال 2000 حدود 25 درصد کودکان در این ایالت چنین شرایطی را داشتند. در بین سیاه پوستان این آمار بالاتر است. به ندرت در دیگر ایالت های آمریکا وضعیت مدارس چنین شرایط بدی دارد و هیچ کجای جامعه آمریکایی با توجه به برده داری گسترده در این منطقه ساختارهای اجتماعی تا این حد متزلزل نیست.

در شهر سنت لوئیس حدود 26 درصد سیاه پوستان بیکار هستند در حالی که شش درصد سفید پوستان چنین شرایطی را در این منطقه دارند. از آنجایی که همزمان هزینه های تحصیلی در دو دهه گذشته چند برابر شده است برای اکثر کودکان سیاه پوست از ایالت میسوری ادامه تحصیل دست نیافتنی شده است. تقریبا در هیچ کجای آمریکا تحرکات اجتماعی که شامل صعود به یک قشر با درآمد بالاتر است مانند ایالت میسوری کم نیست.

فرگوسن مظهر اختلاف اقتصادی در جامعه آمریکایی است. حتی در دوران رکود بزرگ سال های بیست هم این نابرابری درآمد و دارایی در جامعه آمریکا تا این اندازه عمیق نبود.

"لوید بلنکفین" رئیس بانک سرمایه گذاری "گلدمن ساکس" در این باره اظهار داشته است که این نابرابری ها حالا بسیار اثرات بی ثبات کننده ای برای آمریکا دارد؛ بی ثباتی هایی که در فرگوسن و میسوری دیده می شود.

انتهای پیام/پ