جودکی: جشنواره مطبوعات استانی تحت تاثیر جشنواره‌های ملی قرار نگیرد

محمود کوماس جودکی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در خرم آباد، با بیان اینکه توجه به تشکل ها و انجمن های صنفی رسانه‌ای باید در اولویت برنامه های فرهنگی تصمیم گیران عرصه رسانه قرار گیرد، اظهار کرد: اگر یک رسانه وامدار دولت و نهادهای وابسته به دولت باشد نمی تواند نقش آزادانه و توانمند خود را در زمینه تبادل اطلاعات و آزادی مسئولانه نشر پیام به خوبی ایفا کند.

وی افزود: آموزش سواد رسانه ای در قالب بسته های فرهنگی مناسب و متناسب سن سطح سواد قومیت و نگرش افراد باید طراحی و عرضه شود.

‌کوماس جودکی با بیان اینکه مخاطبان امروز مخاطبان چشم و گوش بسته ای نیستند، عنوان کرد: مخاطب مسلح به درک و سواد رسانه ای امروز مخاطب چشم و گوش بسته ای نیست به طوری که اگر مخاطب ما به سلاح سواد رسانه ای مجهز باشد یعنی قدرت دریافت دسترسی  تحلیل و درک پیام های یک رسانه را دارد و دیگر فریب نیرنگ ها و رنگ و لعاب ها و لفاظی های رسانه ای را نمی خورد و مستقیم به دنبال صادقانه ترین برخورد و رفتار رسانه ای می‌شود.

‌مدیر مسئول ماه نامه فرهنگی اجتماعی کوماس در رابطه با جایگاه و اهمیت نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها, تصریح کرد: برپایی و برگزاری جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های مطبوعاتی محلی و منطقه ای نباید تحت تاثیر جشنواره ها و نمایشگاه های ملی و سراسری قرار گیرد.

‌وی با بیان اینکه نگرش بومی و منطقه‌ای به مدیریت رسانه یک نیاز حیاتی است و نباید با ارائه مطالب و موضوعات یک دست و یکپارچه اصل یکسان سازی فرهنگی مورد نظر طراحان دهکده جهانی را رقم بزنیم افزود: ما با اصل موضوعات کار نداریم بلکه شیوه ارائه این موضوعات در بین مناطق و اقوام مختلف مورد نظر ما است.

‌جودکی خاطرنشان کرد: با بومی سازی روش برخورد با تفکرات اجتماع از کانال رسانه‌ها بازخورد آن را نیز باید در جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های محلی و منطقه‌ای لمس کنیم که متاسفانه روزبه روز در این عرصه کم کارتر و بی رمق تر می شویم که در نهایت به بی انگیزگی و بی تحرکی فرهنگی منجر می شود.

مدیر مسئول ماه نامه فرهنگی اجتماعی کوماس به تفکیک و دسته بندی مشاغل رسانه ای در قالب برنامه های طولانی مدت و متعدد به فعالان رسانه ای تاکید و گفت: با این عمل هرکس به راحتی جایگاه خود را در این عرصه می یابد ولی  متاسفانه امروز همه فعالیت‌های رسانه‌ای در یک امر خلاصه شده است و آن هم اینکه بازاریاب و خبرنویس و خبرنگار و روزنامه نگار و روزنامه دار همه خود را خبرنگار خطاب می‌کنند و به نوعی همه می خواهند فقط به این کرسی تکیه بزنند و در نشست ها با مدیران به هر شکل حضور پیدا کنند.

انتهای پیام/ج