افت شدید ادبیات کودکان و نوجوانان ایران نسبت به ۲۰ سال گذشته

مصطفی رحماندوست در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان با اشاره به روز ادبیات کودکان و نوجوانان اظهار کرد: در حال حاضر تعداد عناوین کتاب کودک و نوجوان در زمینه  ترجمه و تالیف بیشتر شده اما تیراژ کتابها به شدت پائین آمده است.

وی افزود: برای مثال در 20 سال گذشته تیراژ کتاب‌هایی که برای این قشر جامعه به چاپ می‌رسید، 12 هزار یا 15 هزار نسخه بود اما در حال حاضر تیراژ آنها به هزار یا 2 هزار جلد رسیده که در این باره باید فکر و چاره‌ای اندیشید.

نویسنده کتاب کودک و نوجوان بیان کرد: ممکن است برخی‌ها بگویند که تنوع کتاب‌ها زیاد شده و نظر خوبی داشته باشند اما اگر در یک معادله بالارفتن تعداد عناوین کتاب کودک را ضرب در تیراژ کرده و به جمعیت کودکان ونوجوانان کشورتقسیم کنیم، می‌بینم که تعداد کتابهای کودکان بالا نرفته بلکه پایین امده است.

وی خاطرنشان کرد: دلیل عمده این مسئله کمبود مطالعه در کشور بوده که این از خانواده سرچشمه می‌گیرد چراکه در حال حاضر خانواه‌ها اهل کتاب خواندن نیستند.

آشنایی با کتاب باید از کودکی شکل گیرد

رحماندوست گفت: بایدر در خانواده‌ها از زمان تولد برای بچه کتاب بخرند و او را با کتاب خواندن آشنا کنند تا وقتی که کودک بزرگ شده و شخصیت او شکل می‌گیرد، لذت مطالعه را همچنان حفظ کند اما وقتی در خانواده‌ای چنین اتفافی نمی‌افتد، خواه نا خواه این اتفاق می‌افتد.

وی اظهار کرد: برخی از کارشناسان معتقد هستند که این اتفاق در ادبیات کودک به این دلیل بوده که سرگرمی‌هایی مانند بازی‌های کامپیوتری و غیره وجود دارد که من این را به طور کامل رد می‌کنم.

نویسنده کتاب کودک و نوجوان افزود:اگر در کشورهایی که سطح مطالعه بالایی دارند، تحقیق کنیم می‌بینیم که آنها سرگرمی‌های بیشتری نسبت به ایران دارند اما همچنان سطح مطالعه خود را بالا برده‌اند و  و حتی در بازی‌های کامپیوتری نیز از ما جلوتر هستند و این به دلیل آن است که که در بسیاری از موارد هنوز تربیت نشده‌ایم و در هر چیزی افراط می‌کنیم.

وی به توزیع ضعیف کتاب کودک و نوجوان در کشور اشاره کرد و گفت: با این وضعیت ضعیف علاقه مندی به کتاب نوع توزیع کتاب نیز در سطح پایین بوده و بسیاری از کتاب‌ها در تهران است اما در شهرهای بزرگی مانند شیراز ، مشهد و اصفهان پیدا نمی‌شود.

نویسنده کتاب کودک ونوجوان بیان کرد: این ضعف توزیع باز برمی گردد و خانواده ها خواستار این محصول فرهنگی نیستند چرا که اگر متقاضی برای محصولی وجود داشته باشد، می‌توان آن را به آسانی یافت.

انتهای پیام/