برپایی نمایشگاه قدمگاه شهدای دارلک و گوگ تپه در ارومیه + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، میدان امام حسین(ع) این شهر که قبلاً نام آن میدان گول اوستی بود و حتی اینک نیز به همین نام شناخته می شود این روزها محل برپایی نمایشگاهی کوچک اما مزیّن به عکس و خاطره سردارانی بسیار دلاور و نامدار است.

نمایشگاهی که تلاش کرده فقط یادکردی باشد از شهدایی که جان خود را مخلصانه در راه این آب و خاک فدا کردند، شهدایی که روزی مثل همین رهگذران از جوار همین میدان قدم در راه مبارزه با اشرار و ضد انقلاب گذاشتند.

از همین رو این نمایشگاه محقّر قدمگاه شهدا نام گرفته است.

در اثر پیش رو ضمن انتشار تصاویری از این نمایشگاه غریبانه و کوچک اما مزین به تصاویر شهدای بزرگ این سرزمین، یکبار دیگر عهد و پیمان خود را با شهدا تازه می کنیم.

چند نفر می دانند که همین روزها سالگرد شهادت قادر نوروزی است.

اصلاً کسی می داند که سالگرد شهادت محرمعلی سلطانی اول تیر است.

مجید شمسی تولوز هم اول تیر 58 شهید شد.

تکابی ها یادشان هست که شهید مجید بقایی 34 سال پیش در اول تیرماه شهید شده است؟

شهیدان جمشید دلاوری، عیوض کاظمی قولانجیق، غلام رنجبر، علی هوشیار، جعفر تیزویر، خضرزنده ور ، محمد قمری، حسین دیزجی، مجید سلامی همگی اول تیر سالهای 59 تا 85 شهید شده اند، چند نفر به یاد این شهداست و برایشان بزرگداشت می گیرد.

خیلی آرام شهدا را فراموش می کنیم ، خیلی آرام ...

شعار مشهور «آذربایجان اویاخدی انقلابا دایاخدی» از آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57در تمامی شئون زندگی مردم این سرزمین جاری است، حتی پیش از انقلاب نیز سهم مردم غیور این منطقه در ترسیم مسیر رهایی بخش نهضت خمینی کبیر از یوغ دژخیمان پهلوی در برگهای تاریخ ایران بسیار چشمگیر و تاثیرگذار است.

در سی و سه سال گذشته و تاکنون فقط برگ های کوچکی از این افتخارات در عرصه رسانه ها و مطبوعات فرصت تجلی و معرفی پیدا کرده اند و انبوهی از مبارزات و جانفشانی های دلاوران این سرزمین به سبب غفلت اهالی قلم و رسانه هیچ وقت بر مشتاقان فرهنگ جبهه و جنگ عرضه نشده اند.

اکنون کوچه و خیابان های شهرها و روستاهای آذربایجان غربی مزین به اسامی شهدایی است که در آغاز جوانی و چه بسا با دل کندن از خانواده، نوزادهای چند روزه و یا فرزندانی که هیچ وقت پدر را ندیدند از جان شیرین خود گذشتند و عازم میدان رزم شدند.

اگر در 8 سال دفاع مقدس در غرب و جنوب کشور دشمن در جبهه روبرو بود و به سهولت قابل شناسایی و اتخاذ تدابیر نظامی، اما در سالهای 57 تا 62 دشمنان دیگری نیز سینه انقلابیون و مردم غیرنظامی آذربایجان غربی را هدف قرار می دادند که این دشمنان شامل گروه های الحادی، احزاب منحله دموکرات و کومله و گروههایی دیگر از منافقین و ضد انقلابها می شدند که نه بسهولت قابل شناسایی بودند و نه به آسانی می شد تاکتیک های نظامی و جنگی برای مقابله با آنها به کار گرفت.

چراکه وابستگان به این گروه ها در میان مردم و در شهرها و روستاها سنگر گرفته بودند و خود مردم طعمه و ابزار حماقت آنان قرار می گرفتند که در این راستا پاکسازی های شهرها و روستاهای غرب کشور از اعضای این جریانها چند سال به طول انجامید و مبارزان زیادی را غرق در خون خود کرد.

آذربایجان غربی در سالهای نخست انقلاب و جنگ به مراتب شرایط پیچیده تری داشت چراکه به سبب موقعیت جغرافیایی ، تعدد قومیتی و سابقه فعالیت گروه های الحادی ، مرز میان دوست و دشمن به سختی قابل تمایز بود.

سالهای اول انقلاب در این دیار و به ویژه در ارومیه از دوره های پر حماسه و تاثیرگذار تثبیت انقلاب است.

اگر در جنوب و غرب کشور فکه، هویزه، طلائیه، شلمچه، چذابه، دهلاویه یا تنگه مرصاد محل بازدید کاروان های راهیان نور است در آذربایجان غربی بسیاری از شهرها و روستاها و حتی منازل مسکونی توده های مردم محل جنگ و دفاع از انقلاب و اعتقادات انقلابی بود و دشمن در جای جای آن رخنه کرده بود و امروز باید محل بازدید کاروان های راهیان نور باشد تا جوانان بدانند مردم چه کرده اند تا امنیت امروزی شکل گیرد.

حتی اگر چالدران نیز محل بازدید کاروان های راهیان نور باشد به سبب چندین هزار شهدای تاریخ ایران زمین در این منطقه باز راه معرفی شیرمردان این سرزمین به نسل جدید را درست رفته ایم.

این روزها برخی از مسئولان هر چند وقت یکبار با خانواده شهدا دیدار می کنند اما باید پذیرفت که دیگر تشریفاتی و نمادین بودن بسیاری از این دیدارها کلیشه شده است.

متاسفانه برخی از شهدای استان در مظلومیت و گمنامی هستند.

شهدای استان و بویژه شهدای دارلک باید بیشتر به جوانان و نوجوانان معرفی شوند و نسل جوان باید بدانند این شهدا چگونه با آگاهی و شناخت در مسیر تعالی گام نهادند و در راه دفاع از کیان اسلامی شربت شهادت نوشیدند.

استانداری آذربایجان غربی چند سال است با ساخت سریال شهید مهدی باکری معرفی ایثارگری ها و از جان گذشتگی های مردم استان را آغاز کرده اما هنوز به نتیجه نرسانده است و اگر حتی به نتیجه رسید این تنها باید آغازی باشد برای معرفی همه شهدای این سرزمین.

دارلک و شهدای گلگون کفن آن فقط یک نمونه از بیشمار جانفشانی هایی است که در این خطه از کشور برای دفاع از انقلاب اسلامی به حقیقت پیوسته است.

حقیقت آن است که مبارزات مردم آذربایجان غربی با گروه های الحادی و منافقین به عنوان بخش تاثیرگذاری از تاریخ انقلاب که به نوعی منحصر به فرد نیز بوده است کمتر مورد توجه قرار گرفته و از کنار این شیوه از مبارزه و جنگ با بی توجهی رد شده ایم.

امروزه تاریخ دفاع مقدس و چگونگی حفظ آثار و انتقال ارزش های آن به نسل های بعدی برای خود سازمان و نهاد و متولی دارد یا برای جنگ سایبری و نرم دشمن تدابیر ویژه اندیشیده می شود اما شیوه مبارزات مردمی آذربایجان غربی در سالهای نخست انقلاب که به نوعی تا امروز هم امتداد یافته است نیازمند حداقل یک رویکرد و توجه منطقه ای در قالب ساختاری مشخص است تا فقط با معرفی چهره های بزرگ و رویدادهای پر اهمیت تر سایر جانفشانی های مردم این منطقه دچار غفلت نشوند.

اوایل انقلاب منافقین و احزاب منحله و ضد انقلابیون، شهر مهاباد در جنوب آذربایجان غربی را به عنوان مرکز تجمع، فرماندهی و برنامه ریزی بر علیه نظام و انقلاب انتخاب کرده بودند، منطقه دارلک در 15 کیلومتری این شهر مشتمل بر چند روستا در دشتی وسیع و استراتژیک، محل اتصال جاده ارومیه به میاندوآب و مهاباد از اهمیت ویژه ای برای انقلابیون و همچنین ضد انقلاب ها برخوردار بود.

ضدانقلاب به منظور قطع ارتباط جنوب و شمال استان تمام قوا وامکاناتش را در اردوگاهی که در این منطقه برپا کرده بود متمرکز می کرد و در حقیقت پاشنه آشیل جنگ های مردم منطقه و منافقین و ضدانقلاب در دارلک خلاصه می شد و این مکان محل شهادت افتخار آمیز جوانانی است که این روزها سالگرد شهادتشان است.

حماسه دارلک بعنوان صفحه زرینی در صفحات تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار شد و آذربایجان غربی از خطر تجزیه طلبی رهایی یافت که تبعات پیروزی آن در موفقیت های بعدی در استان کردستان هم متجلی شد.

گزارش و عکس از محمّد آقایی پر

انتهای پیام/ آ