دولت آمریکا ۵ میلیارد دلار برای براندازی دولت اوکراین هزینه کرد

دیوید لیندورف، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ آمریکایی در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری تسنیم می‌گوید واشنگتن مدعی است که همه‌پرسی کریمه غیرقانونی است، اما سؤال این‌جاست که دولت آمریکا 5 میلیارد دلار برای براندازی دولت اوکراین هزینه کرد، آیا این کار قانونی بود؟

لیندورف همچنین گفت: مردم بسیاری از شهرهای آمریکا نان برای خوردن ندارند و هر سال در بلایای طبیعی عده‌ای بی‌خانمان می‌شوند، پول‌هایی که از طریق استعمار ملت‌ها به دست می‌آید خرج گسترش دامنه استعمار می‌شود نه رفاه مردم.

مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانیم:

تسنیم: به نظر می‌رسید روسیه و آمریکا درباره مشکلاتی که اخیراً در کریمه و اوکراین رخ داده است با هم به تبادل نظر بنشینند و گفت‌وگوهای بین دو دولت تنش موجود در منطقه و این کشور را کمتر و یا حل کند ولی این اتفاق مدت‌ها است علی‌رغم تلاش دو کشور نمی‌افتد. آمریکا اصرار می‌کند روسیه نباید در مسائل اوکراین و کریمه دخالت کند، ارتش این کشور نباید چیزی را به مردم کریمه و اوکراین تحمیل نماید و مردم کریمه نباید برای الحاق به خاک روسیه پای صندوق‌های رأی بروند و در غیر این صورت دولت روسیه با تحریم‌های سازمان‌دهی شده و از قبل آماده غرب و هم‌پیمانانش روبه‌رو می‌شود. روسیه ولی همچنان می‌گوید اجبار نظامی ‌صورت نداده است، تصمیم با مردم است و او به رأی مردم احترام می‌گزارد، به‌نظر شما مشکل چیست، دو طرف در این مسئله چه نقش یا تقصیری داشته‌اند و راه‌حل چیست؟

لیندورف: روز دوشنبه‌ هفته گذشته جان کری وزیر خارجه‌ آمریکا و سرگئی لاوروف همتای روس وی برای چندمین بار نشستی برای حل مسائل بین دو کشور تشکیل دادند و بدون گرفتن کوچک‌ترین نتیجه‌ای پس از شش ساعت به نشست خود پایان دادند و جلسه  را ترک کردند. این در حالی است که هر دو طرف نشست مذکور را مفید و سازنده هم خواندند ولی اذعان کردند زاویه نگرش بین دو طرف همچنان دور از هم باقی می‌ماند.

راه‌حلی که هرکدام از طرفین به دست می‌دهند به‌قدری با دیگری متفاوت است که نمی‌توان تصور کرد به هر شکلی به یکدیگر نزدیک بشوند. در عین حال سعی می‌کنند ظاهر را حفظ کنند و بگویند مسیر ذهنیت سوی مقابل را می‌فهمند. تنش‌ها در منطقه و در اوکراین روز به روز در حال افزایش است، چون هرکدام از لابی‌ها سعی می‌کنند در مسیر مورد نظر خودشان اثرگذار باشند و به‌هرترتیب که ممکن است در این فضای آشفته از قدرت سیاسی سهم‌خواهی کنند. طبق معمول این وضعیت‌ها بهای آن را خون مردم بی‌گناهی می‌پردازد که در این کشور زندگی می‌کنند.

خشونت‌های کیف که بر سر انتخاب بین اتکای مالی به روسیه یا اتحادیه اروپا آغاز شده بود ختم به عزل ویکتور یانوکویچ شد و جمهوری اوکراین که اقلیت روس‌تبار چشمگیری خصوصاً در منطقه کریمه داشت روز شانزدهم مارس را روز رأی‌گیری اعلام نمود. مردم کریمه می‌دانستند دولت جدید با خواسته‌های آنان که به روس‌ها احساس نزدیکی می‌کنند هماهنگ نخواهد بود و به همین دلیل دولت کودتا را نپذیرفتند و آن را تحمیلی خوانده از روسیه تقاضای حمایت کردند.

خصوصاً به‌این خاطر که آزادی‌های قومیتی و زبانی هم در جمهوری جدید به‌سوی تمرکزگرایی و اروپامحوری می‌رفت. هیچ‌کدام از طرفین نمی‌گویند چرا مردم کریمه مایلند به روسیه ملحق شوند یا این‌که آن‌ها نباید رأی بدهند. مشکل این‌جاست که آمریکا می‌داند مردم منطقه کریمه بی‌تردید روسیه را انتخاب می‌کنند و ترجیح می‌دهند به خاک آن کشور ملحق شوند. روسیه می‌داند به ‌این ترتیب اوکراین را به‌طور کامل از دست می‌دهد و به دامن اروپا می‌فرستد و از این پس برای هرگونه ‌ارتباطی با این کشور باید با اتحادیه اروپا مواجه شود، حتی اگر این کشور به‌ آن اتحادیه ملحق نشود.
آمریکایی‌ها می‌گویند این همه‌پرسی غیرقانونی است و به همین دلیل نتیجه آن هرچه باشد مشروعیت ندارد و به همین دلیل قابل قبول نیست و کشور روسیه هم اگر برای ضمیمه کردن خاک کریمه به عمل‌کرد نظامی روی بیاورد با تحریم‌های آمریکا مواجه می‌شود، ولی سؤال این‌جاست که وقتی دولت آمریکا 5 میلیارد دلار داد و رئیس دولت پیشین را از تخت به زیر کشید و رهبران جدیدی بر سر مردم مسلط نمود، آیا این کار قانونی بود؟

امروز حکومتی که چند روز بیشتر از کارش نمی‌گذرد بر چه ‌اساسی مشروعیت دارد که قوانینش تعیین کند مردم کریمه چه باید بکنند؟ اگر قرار به رعایت قوانین و احترام به مقررات بود چرا با صرف این‌همه هزینه و ریختن خون این‌همه مردم بیگناه، حکومت پیشین را عزل کردند؟ آیا جز این است که آن خواسته‌های آمریکا بود و این نیست؟

بحث مشروعیت فقط زمانی مطرح می‌شود که به‌نفع آمریکاست وگرنه مردم این منطقه داشتند زندگی آرامشان را می‌کردند. در مذاق سیاسی تمام روشن‌فکران و رسانه‌های جهان این‌طور ثبت شده است که بعد از جنگ جهانی دوم دو قطب در ساختار سیاسی جهانی وجود داشت، یکی آمریکا و یکی شوروی که پس از نیم قرن دشمنی نفس‌گیر که باعث شد تمام رهبران این دو کشور به مرگ‌های غیرطبیعی بمیرند، شوروی در سال 91 از بین رفت و آمریکا به‌طور نادانسته و ناخواسته با آن همه ندانم‌کاری و اشتباه برنده این جنگ تلقی شد.

یعنی در مسابقه‌ای که فقط دو نفر در آن شرکت کردند دوم شد ولی به‌خاطر آن‌همه تناقضات بی‌پاسخ که در سوسیالیسم استالین بود برنده تلقی شد. مردم کشور اوکراین تا بیست سال پیش در قید و بند همین کمونیسم بازنده و شکست خورده بودند و از زخم آن هنوز دو دهه بیش نمی‌گذرد، با این حال می‌بینیم مردم کریمه باز هم روسیه را انتخاب می‌کنند که با اغماض هفتاد و چهار سال اردوگاه واقعاً موجود کمونیسم در جهان بود و اردوی غرب با تمام ویترین رنگارنگی که دارد به‌قدری مورد تنفر این مردم است که باز هم روسیه را به آنها ترجیح می‌دهند.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد برخی از مردم خاورمیانه و آسیای صغیر که گزیده استعمار کهنه و درگیر استعمار نو هستند چنین تصور می‌کنند که ‌اوضاع زندگی در اروپای غربی و آمریکای شمالی بهتر است و به‌نظر من رخدادهایی از این دست نشان می‌دهد وقتی پای تصمیم‌گیری‌های عقلانی و کلان در میان باشد خیلی راحت می‌توان پای آژانس‌هایی را که مردم را برای مهاجرت‌هایی از این دست فریب می‌دهند، برید.

راهی نیست جز این که یا مردم دوباره با هم متحد شوند و با رایزنی و قطع دست استکبار حکومت مشروعی را که در خاک خود داشتند مسقر کنند و روشن کنند چرا و چه‌کسی به ‌این نتیجه رسید که آن حکومت باید به‌طور کلی نفی می‌شد. دخالت واقعی در این کشور این است، این‌که آمریکا اوضاع را به هم بریزد و بعد انگشت اتهامش را به‌سوی روسیه بگیرد به هیچ عنوان روسیه را مقصر نمی‌کند.

مردم اوکراین و کریمه هر انتخابی بکنند باید به ‌استقلال و آزادی‌شان اهمیت بدهند چرا که هیچ ملتی بدون این‌ها روی خوشی را نمی‌بیند. آن‌چه دلبستگی به ‌اردوی غرب برای مردم این کشور به ‌ارمغان می‌آورد فقط وابستگی است و این مهمترین مانع راه پیشرفت هر کشوری است. در ارتباط با روسیه مسئله همسایگی و حسن همجواری بین این دو دولت برقرار و حاکم بود، ولی با ابرقدرت غرب که از آن سوی دنیا هر کشوری را استعمار می‌کند چه ‌ارتباط دوستانه‌ای می‌توان داشت؟

در مواجهه با دزدی که هیچ ابایی از کاری که می‌کند ندارد فقط باید هرچه را دارید از دم دستش پنهان کنید. خانم اشتون بی هیچ پرهیزی در مکالمه تلفنی با رئیس جمهور استونی می‌گوید: براندازی‌های اوکراین یک پروژه بلندمدت بوده است که 5 میلیارد دلار هزینه داشته است. مردم بسیاری از بخش‌های آمریکا نان ندارند که بخورند و هر سال در بلایای طبیعی عده‌ای بی‌خانمان می‌شوند، پول‌هایی که از طریق استعمار ملت‌ها به دست می‌آید خرج گسترش دامنه استعمار می‌شود نه رفاه مردم.

انتهای پیام/*