ضیاء موحد: دینانی و اعوانی خانه‌های فرهنگ هستند
خبرگزاری تسنیم: استاد برجسته منطق با اشاره به مفهومی از ساموئل جانسون شاعر برجسته انگلیسی گفت: دینانی و اعوانی خانه‌های فرهنگ هستند که نمی‌توان با نقل بخشی از چهره علمی و شخصیتی آنها، معرفی‌شان کرد و با نمونه آوردن تعریف آنها کامل نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرنگار تسنیم، مراسم نکوداشت استادان غلامحسین ابراهیمی دینانی و غلامرضا اعوانی عصر امروز 18 اسفند در موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد. در این مراسم علما، فیلسوفان و بزرگانی چون آیت‌الله محقق داماد، آیت‌الله سیدحسن سعادت مصطفوی، صالحی معاون فرهنگی وزیر ارشاد، داوری اردکانی، کریم مجتهدی، ضیاء موحد، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، شهرام پازوکی، حجت‌الاسلام احمد احمدی، محمدرضا بهشتی، نجفقلی حبیبی، زهرا مصطفوی، منوچهر صدوقی سها، علی مرادخانی، منوچهر صانعی دره‌بیدی،... و استادان دینانی و اعوانی برگزار شد.
ضیاء موحد، استاد منطق مؤسسه آموزشی و پژوهشی حکمت و فلسفه ایران از سخنرانان این مراسم بود که طی سخنان کوتاهی گفت: ساموئل جانسون شاعر، ادیب و فرهنگ‌نویس بزرگ انگلیسی که در زوان خود از چهره‌های مسلط فرهنگی بوده، مقاله معروفی درباره شکسپیر دارد و در آنجا می‌گوید اگر بخواهیم شکسپیر را از طریق نقل قول و بخشی از آثار او بشناسیم، مانند آن است که کسی بخواهد برای تبلیغ خانه خود برای فروش، آجری از بنای آن بکند و به افراد نشان دهد.
وی افزود: بزرگان فرهنگ همه همینطورند؛ اینجا هم دینانی و اعوانی خانه‌های فرهنگ هستند که نمی‌توان با نقل بخشی از چهره علمی و شخصیتی آنها، معرفی‌شان کرد و با نمونه آوردن تعریف آنها کامل نمی‌شود.
استاد منطق مؤسسه آموزشی و پژوهشی حکمت و فلسفه ایران اضافه کرد: قدیمی‌ها وقتی به پنجاه می‌رسیدند شروع به آه و ناله می‌کردند، اما امروز به برکت آنتی‌بیوتیک‌ها و جراحی‌ها بچه‌های امروز 40-50 ساله‌اند! با اینحال بسیاری از افرادی که از مواهب همین تکنولوژی استفاده می‌کنند، اما با بی‌انصافی به آن بد وبیراه هم می‌گویند.
وی درپایان سخنان خود دو بیت از سعدی خواند و گفت: «وقت آن است که ضعف آید و نیرو برود/ قدرت از منطق دانای سخنگو برود/ همه سرمایه سعدی سخن شیرین بود/ وین ازو ماند ندانم که چه از او برود». خدا کند شارحان سعدی دستشان به این بیت نرسد، چون واقعا نمی‌توان با نثر حق این مطلب را ادا کرد. از دینانی و اعوانی سخن مانده و گفته‌اند که: «سخن را چنین خوارمایه مدار».
انتهای پیام/
